Το ντόπινγκ στον αθλητισμό δεν είναι ανακάλυψη του σύγχρονου κόσμου.
Αναβολικά υπήρχαν και στην αρχαιότητα και αυτό είναι απόλυτα φυσιολογικό, αν σκεφτούμε τη επαγγελματική φύση των Ολυμπιακών αγώνων, και τότε.
Πρώτος από όλους ο Παυσανίας αναφέρει στα κείμενα του τη χρήση του "διεγερτικού βοτάνου" από τους αθλητές, το οποίο ήταν ένα μείγμα από ένα είδος πιπεριού και εκχύλισμα από φύλλα κόκας.
Καταλαβαίνετε λοιπόν, ότι και οι αρχαίοι ημών πρόγονοι έπιναν τα "σκονάκια" τους.
Από τη χρήση του "διεγερτικού βοτάνου", φυσικής καταγωγής και προελεύσεως, περάσαμε στη συνδυασμένη χρήση ορμονών που παράγονται μεν από τον ανθρώπινο οργανισμό αλλά σε πολύ μικρότερες ποσότητες από αυτές που απαιτούν οι μέθοδες ντόπινγκ, συνεχίσαμε με τη χορήγηση συνδυασμού ορμονών ή-ορμονών που προέρχονταν από το αντίθετο φύλο (με αποτέλεσμα ορισμένες αθλήτριες μετά το τέλος της καριέρας τους να αποκτούν ανδρικά χαρακτηριστικά.
Συνεχίσαμε με την χρήση χημικών σκευασμάτων (χάπια ή ενέσεις) τα οποία συνοδεύονται και από την ταυτόχρονη χορήγηση σκευασμάτων που τα καλύπτουν, ώστε να μην ανιχνεύονται από τις μεθόδους αντιντόπινγκ, και βαδίζουμε ακάθεκτοι για την γενετική-γονιδιακή ντόπα, με την οποία θα κατασκευάζονται ανθρώπινης προέλευσης επαγγελματικές μηχανές αθλητικού θεάματος στα επιστημονικά εργαστήρια.
Δημοσίευση σχολίου