Απορρίφτηκε η αίτηση του Χριστόδουλου Ξηρού για αναστολή εκτέλεσης της ποινής του για λόγους υγείας Απορρίπτεται. Μ’ αυτή τη μοναδική λέξη και χωρίς καμιά αιτιολογία, η πρόεδρος του Πενταμελούς Εφετείου Αναστολών ανακοίνωσε σήμερα την απόρριψη της αίτησης αναστολής εκτέλεσης της ποινής του Χριστόδουλου Ξηρού για σοβαρούς λόγους υγείας.
Δεν είχαμε καμιά αμφιβολία για την απόφαση, περιμέναμε όμως μια στοιχειώδη αιτιολόγησή της, ειδικά μετά τα όσα διαμείφθηκαν κατά την εκδίκαση της υπόθεσης.
Οι αναγνώστες της «Κ» γνωρίζουν καλά τα της κατάστασης της υγείας του Χριστόδουλου, επειδή έχουν εκτεθεί σε επανειλημμένα δημοσιεύματα της εφημερίδας μας. Ολ’ αυτά εκτέθηκαν με ενάργεια, σαφήνεια και πλήρη επιστημονική τεκμηρίωση από την παθολόγο
Ολγα Κοσμοπούλου, επιμελήτρια στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο της Νίκαιας.
Η κ. Κοσμοπούλου έτυχε να εφημερεύει σε μια από τις μεταγωγές του πολιτικού κρατούμενου εξαιτίας όξυνσης της νόσου. Είναι αυτή που αψήφισε τους φύλακες, οι οποίοι ζητούσαν να υπογράψει την επιστροφή του στη φυλακή, διέταξε την παραμονή του στο νοσοκομείο και έκτοτε άρχισε να παρακολουθεί συστηματικά την εξέλιξη της υγείας του. Οταν διαπίστωσε την εγκληματική αδιαφορία όχι μόνο των υπευθύνων της φυλακής, αλλά και συναδέλφων της, αναγκάστηκε να κάνει η ίδια επισκέψεις στη φυλακή, να αναζητήσει το ιατρικό ιστορικό και να ανατρέξει σε βιβλιογραφία για αντικείμενα πέραν της ειδικότητάς της.
Το πρώτο που ανέφερε η κ. Κοσμοπούλου ήταν η δική της εμπειρία από την πρώτη της επαφή με τον ασθενή. Της πήγαν έναν άνθρωπο σε άσχημη κατάσταση, ο οποίος είχε ήδη ένα ιστορικό τριών τουλάχιστον ετών, και δεν είχαν μαζί τον ιατρικό του φάκελο. Οταν του έδωσε εξιτήριο, οι φύλακες δεν περίμεναν να πάρουν μαζί τους ούτε τις οδηγίες για την αγωγή στην οποία έπρεπε να υποβληθεί, με αποτέλεσμα την επόμενη μέρα να προσπαθούν να ενημερωθούν τηλεφωνικά για την αγωγή!
Εβλεπα ότι τον παράτησαν και αναγκάστηκα να διαβάσω πολύ για να προσεγγίσω την περίπτωσή του, σημείωσε η γιατρός.
Σύμφωνα με τις διαγνώσεις ειδικών νοσοκομείων, ο Χρ. Ξηρός πάσχει από χρόνια υποτροπιάζουσα ιδιοπαθή κνίδωση, η οποία είναι μεν καλοήθης, αλλά και εξαιρετικά βασανιστική για τον ασθενή. Πρόκειται για σπάνια περίπτωση, η οποία συνοδεύεται από αγγειοοίδημα και οίδημα του λάρυγγα,
που δημιουργούν κίνδυνο πνιγμού, και περιοδικά αναφυλακτικά φαινόμενα, που εγκυμονούν κίνδυνο θανάτου.
Μέχρι τώρα δεν έχουμε και καμιά διάγνωση και καμιά σωστή θεραπευτική αντιμετώπιση. Ο ασθενής δεν παρακολουθείται από έναν γιατρό, αλλά περιφέρεται από νοσοκομείο σε νοσοκομείο και από γιατρό σε γιατρό, με αποτέλεσμα να έχουμε αντικρουόμενες και αντιφατικές προσεγγίσεις και θεραπείες.
Η θεραπεία που ακολουθείται είναι συμπτωματική. Του χορηγούνται κορτικοστεροειδή και αντιισταμινικά, συχνά σε μεγάλες δόσεις, γεγονός που εγκυμονεί κινδύνους για την υγεία του, διότι ειδικά τα κορτικοστεροειδή δεν επιτρέπεται να χορηγούνται για μεγάλο χρονικό διάστημα, επειδή μπορεί να προκαλέσουν μόνιμες βλάβες. Και τα αντιισταμινικά εγκυμονούν κινδύνους για μόνιμες βλάβες στο συκώτι, καρδιοπάθειες και κατάθλιψη. Αν δεν υπάρξει συστηματική νοσηλεία του σε ειδικευμένο αλλεργιολογικό κέντρο, είναι βέβαιο ότι αντιμετωπίζει κίνδυνο ανεπανόρθωτών βλαβών, τόνισε η γιατρός.
Πέρα απ’ αυτόν τον κίνδυνο, η ίδια η κνίδωση και τα συνοδευτικά φαινόμενα (αίσθημα πνιγμού, ατονία, πόνοι στις αρθρώσεις κ.λπ.) μπορούν να συγκριθούν με το βαθμό βασανισμού από στεφανιαία νόσο. Πόσο μάλλον για έναν άνθρωπο που είναι κρατούμενος και μάλιστα σε ειδικές συνθήκες.
Η κ. Κοσμοπούλου κατέθεσε αναλυτικό ιατρικό σημείωμα που συνέταξε πρόσφατα και πλουσιότατη βιβλιογραφία, η οποία στηρίζει τα συμπεράσματά της. Αναφέρθηκε επίσης σε διάφορα περιστατικά (διάγνωση επικινδυνότητας από φύλακες ενώ ο γιατρός διέγνωσε κρυολόγημα, εξέταση του ασθενούς με χειροπέδες, αδυναμία υποβολής προσωπικών ερωτήσεων, επειδή ήταν παρόντες κατά την εξέταση οι φύλακες, αδιαφορία για προσκόμιση του προσωπικού ιατρικού του φακέλου κ.ά.), για να καταλήξει:
«Θεωρώ απαράδεκτο για την ελληνική κοινωνία ένας άνθρωπος που βρίσκεται στη φυλακή να αντιμετωπίζεται σαν απόκληρος. Αυτό συμβαίνει με τον κ. Ξηρό». Τα συμπεράσματα της συναδέλφου της προσυπέγραψε η επίσης παθολόγος
Δέσποινα Καραμήτσου, παλιά φίλη του Χριστόδουλου, η οποία αναφέρθηκε επίσης στις συχνές τηλεφωνικές επικοινωνίες τους, από τις οποίες
διαπίστωνε ότι ο Χριστόδουλος βασανιζόταν και δε μπορούσε να κοιμηθεί τα βράδια, επειδή αισθανόταν ότι πνίγεται.
Ο ίδιος ο Χριστόδουλος,
ωχρός και με πρόσωπο πρησμένο από την κορτιζόνη, άρχισε την τοποθέτησή του με μια εξαντλητικότατη διεκτραγώδηση
του βασανιστήριου που υφίσταται εδώ και 4 χρόνια και ειδικά τους τελευταίους 10 μήνες που η ασθένεια είναι συνεχής και όχι περιοδική. 7 διαφορετικά νοσοκομεία, 41 διαφορετικοί γιατροί μέσα σε 10 μήνες κι ακόμα διάγνωση δεν έχω, ούτε θεραπεία, γιατί αντιμετωπίζομαι σαν ειδικής κατηγορίας κρατούμενος.
Τι να περιμένω πλέον; Ν’ ακούσω τα καπάκια από το φέρετρο να κλείνουν; Καλούμαι να διαλέξω αν θα πεθάνω από το εξάνθημα ή από τις παρενέργειες των φαρμάκων. Αναφέρθηκε αναλυτικότατα, με ημερομηνίες και ντοκουμέντα σε περιστατικά που αν δεν ήταν αληθινά θα ταίριαζαν σε επιθεώρηση.
Γιατρός της φυλακής διαγιγνώσκει γρίπη, οι φύλακες του βάζουν τις φωνές, αναγκάζεται να διατάξει τη μεταφορά του στο Τζάνειο, όπου τον σώνουν στο τσακ με ορό 1000 mg κορτιζόνης. Πανεπιστημιακός στο Αττικό συνιστά να κοπεί η κορτιζόνη και 24 ώρες μετά μεταφέρεται πάλι σε ημικωματώδη κατάσταση σε νοσοκομείο. Προγραμματισμένο ραντεβού με καθηγήτρια αλλεργιολογίας στο Συγγρού μετατρέπεται σε εξέταση από ειδικευόμενο στα εξωτερικά ιατρεία, ο οποίος αποφαίνεται ότι δεν έχει τίποτα το σοβαρό! Ας σημειωθεί ότι η καθηγήτρια εξέταζε την υποβολή του σε θεραπεία με κυκλοσπορίνη, η οποία είναι ισχυρότατο ανοσοκατασταλτικό φάρμακο που χορηγείται σε χημειοθεραπείες! Αφού ολοκλήρωσε με την παρουσίαση της περιπέτειάς του, που
μόνο ως βάρβαρη μεταχείριση μπορεί να χαρακτηριστεί, ο Χρ. Ξηρός προχώρησε σ’ ένα δριμύ πολιτικό κατηγορώ.
Εισαγγελέας και πρόεδρος προσπάθησαν να τον σταματήσουν, στο τέλος όμως η πρόεδρος αναγκάστηκε να τον αφήσει να ολοκληρώσει. Παραθέτουμε το κατηγορώ του:
«
Σκοπός μου δεν είναι να βγω από τη φυλακή με τεχνάσματα, αλλά να καταφέρω να σώσω τη ζωή μου και να γιατρευτώ. Αλλωστε, πρώτος εγώ έχω επίγνωση και της σοβαρότητας του προβλήματος αλλά και της θέσης μου.
Δε θέλω χάρη από κανέναν. Χάρες ζητούν οι ένοχοι. Θέλω απλώς να εφαρμοστεί ό,τι προβλέπει ο νόμος.
Ούτε θέτω το ζήτημα σε ανθρωπιστική βάση. Σε πάμπολλες περιπτώσεις, ιδίως φτωχών κρατούμενων, μεταναστών κ.λπ., η Δικαιοσύνη δείχνει το πιο σκληρό και απάνθρωπο πρόσωπό της. Πολύ περισσότερο στους πολιτικούς της αντιπάλους. Κλασικό παράδειγμα η περίπτωση του αδελφού μου Σάββα. Τον ανθρωπισμό τους και την μέχρι προκλήσεως τήρηση του νόμου την επιφυλάσσουν μόνο για τους ημέτερους. Βλέπε χουντικούς, Ψωμιάδη, Μιχαλόπουλο, Μπουρμπούλια και τόσους άλλους.
Η θεωρία σας για την υπέρτατη αξία της ανθρώπινης ζωής είναι τελείως μεροληπτική και επιλεκτική και το ενδιαφέρον σας υποκριτικό. Ξέρω πολύ καλά σε ποιους απευθύνομαι. Μετά από δύο δίκες-θέατρο, μετά από εξοντωτικές καταδίκες χωρίς κανένα στοιχείο και την καταπάτηση κάθε έννοιας δικαίου, ξέρω πολύ καλά που απευθύνομαι. Στο λαό, όχι σε σας. Εσείς δείξατε τις διαθέσεις σας και τις αντοχές σας. Ακόμα και σε πολύ πιο απλά ζητήματα, όπως οι άδειες αυτών που δικαιούνται, επικαλείστε, εντελώς παράνομα, τη “φύση των εγκλημάτων”.
Επειδή, λοιπόν, ξέρω πολύ καλά ότι η απόφαση που θα πάρετε δεν θα στηριχτεί στα πραγματικά περιστατικά ούτε στις επιταγές του νόμου, αλλά στο ποιος είμαι και φυσικά στις άνωθεν εντολές, πρέπει να πω με δυο λόγια ποιος είμαι και γιατί βρίσκομαι σ’ αυτή τη θέση. Είτε το θέλετε είτε όχι, είμαι ειδικής κατηγορίας κρατούμενος ή ακριβέστερα
πολιτικός κρατούμενος και έχω το δικαίωμα να υπερασπιστώ τουλάχιστον τη θέση μου.
Και μη βιαστείτε να δηλώσετε ότι δεν δέχεστε άνωθεν εντολές, γιατί θα γελάσει ο κάθε πικραμένος. Αλλωστε, σήμερα μέχρι και ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ μιλάει για καθοδηγούμενη Δικαιοσύνη».
Αφού αναφέρθηκε στις δυο δίκες και στη διαδικασία με την οποία καταδικάστηκε, ο Χρ. Ξηρός συνέχισε: «Φυσικά,
ποτέ δεν αρνήθηκα ότι είμαι πολιτικός αντίπαλος του καθεστώτος, ποτέ δεν αρνήθηκα τους αγώνες μιας ζωής, που συνεχίζω και μέσα στη φυλακή. Αλλωστε, γι’ αυτό τιμωρήθηκα και εξακολουθώ να τιμωρούμαι… Αλλά το κράτος δεν αρκέστηκε μόνο στην άδικη και εκδικητική καταδίκη.
Από την πρώτη κιόλας μέρα μας κρατούν σ’ ένα ιδιότυπο εξοντωτικό καθεστώς που δεν προβλέπεται από κανένα νόμο και ονομάζουν κατ’ ευφημισμόν ειδικό καθεστώς κράτησης. Απόλυτη απομόνωση (20 μέρες μόνο λέει ο νόμος), υπόγεια κελιά (επίσης παράνομο), κανένα δικαίωμα σε εργαστήρια, βιβλιοθήκες, αθλητισμό, πολιτισμό κ.λπ., καμιά άδεια με το έτσι θέλω… Τα πρώην κελιά μας στις ανδρικές φυλακές έγιναν πειθαρχεία, ενώ των χουντικών έγιναν φυλακές για VIPs το 2004. Σ’ ένα τέτοιο καθεστώς και χώρο κράτησης, εγώ,
ένας απόλυτα υγιής το 2002 (ούτε χοληστερίνη δεν είχα), έφτασα στη σημερινή κατάσταση που είναι ουσιαστικά αδιέξοδη.
Ζήτησα από το Συμβούλιο της φυλακής να με απομακρύνουν από τα υπόγεια κελιά για να γίνω καλά. Το Συμβούλιο απέρριψε το αίτημά μου και με δουλεύει κανονικά. Η παροχή νοσηλείας στις φυλακές έτσι κι αλλιώς είναι άθλια για όλους τους κρατούμενους. Σκεφτείτε ότι εμάς υποτίθεται ότι μας προσέχουν περισσότερο, για να μην πεθάνουμε. Οι άλλοι πεθαίνουν αβοήθητοι, σιωπηλά.
Ας δούμε με μια ματιά ποιοι είναι αυτοί που με δίκασαν και με καταδίκασαν. Παρακολουθήσεις τηλεφώνων, απαγωγές Πακιστανών, διάφοροι κουμπάροι που αποφυλακίζονται αυθημερόν, υπουργοί που χρηματίζονται, γραμματείς που σαλτάρουν από τα μπαλκόνια, σκάνδαλο με ομόλογα, σκάνδαλο Ζαχόπουλου-Αναστασιάδη, σκάνδαλο Ζίμενς, σκάνδαλο Παυλίδη, αυτή είναι πλέον η καθημερινή πολιτική επικαιρότητα. Ο ιστορικός του μέλλοντος θα τη χαρακτηρίσει όχι μόνο για τα καθημερινά πλέον σκάνδαλα αλλά και για την αλαζονεία της εξουσίας, την πλήρη αναισθησία-αναλγησία, την καταρράκωση των θεσμών, τη διάλυση των πάντων, την παντελή αδιαφορία για τις συνέπειες και την απόλυτη διάσταση με το λαϊκό αίσθημα και τα προβλήματα του κόσμου.
Η μόνη τους έγνοια είναι ν’ αρπάξουν, να κλέψουν, να λεηλατήσουν. 85 συνάνθρωποί μας κάηκαν πέρσι τέτοια εποχή από τη δική τους αδιαφορία και εξοργιστική απραξία. Δεν είναι οι φυσικές καταστροφές ο κίνδυνος, αυτοί είναι η μάστιγα.
Πού ήταν άραγε ο κ. Σανιδάς που τρέχει μονομιάς να κηρύξει παράνομες τις διεκδικήσεις του λαού; Καμιά έρευνα, κανένας υπεύθυνος.
Πολιτικοί λαμόγια τα πιάνουν από παντού και δε δίνουν λόγο σε κανέναν. Ο άλλος άρχισε να λαδώνεται πριν καν εκλεγεί. Οικογενειακή παράδοση βλέπετε. Ζούνε μέσα στη χλιδή. 700 ευρώ για ένα μόνο γεύμα του Λιάπη τους φαίνεται φυσικό, όταν οι συνταξιούχοι των 400 ευρώ καλούνται να πληρώσουν μόνοι τους τα φάρμακα. Μεγαλοδημοσιογράφοι πρωταθλητές του κουκουλώματος και της παραπλάνησης κουβαλάνε σε σακούλες τα εκατομμύρια και λένε προκλητικά “τα είχα σπίτι μου”, από οικονομίες. Μπάτσοι μαχαιροβγάλτες-προστατες ληστεύουν μέχρι και Πακιστανούς, δέρνουν συνταξιούχους, βασανίζουν, φυλάνε τους απατεώνες. Αρχιεπίσκοποι χρυσοφόροι με εκατομμύρια σε οφ-σορ εταιρίες. Δικαστές που λαδώνονται και δεν ιδρώνει τ’ αυτί τους. Δικαστές με μυστικούς λογαριασμούς στην Ελβετία. Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες συγκάλυψης, φάνηκε καθαρά ότι το λεγόμενο παραδικαστικό απλώνει τα πλοκάμια του σε τέτοιο βαθμό που κανονικά θα έπρεπε να ονομάζεται δικαστικό ή για την ακρίβεια δεκαστικό κύκλωμα. Διότι δεν είναι μόνο ο χρηματισμός, είναι και ο δεκασμός με θέσεις και αξιώματα… Με όλες αυτές τις πρακτικές είναι εντελώς φυσικό το 72% του λαού να μην έχει καμιά εμπιστοσύνη στη Δικαιοσύνη. Πρώτη φορά είμαι και γω με την πλειοψηφία. Επαναλαμβάνω,
δεν ζητάω χάρη από κανέναν, ζητάω απλά να εφαρμοστεί ο νόμος.
Ξέρω ότι δεν θα το πράξετε. Η απόφαση που θα πάρετε στην πράξη θα με καταδικάσει σε βέβαιο θάνατο. Θα το δεχτώ, με μια προϋπόθεση. Να αλλάξει ο νόμος και το Σύνταγμα ειδικά για μένα. Αλλιώς, είναι δολοφονία και την ευθύνη θα την έχετε εσείς».
Ο εισαγγελέας της έδρας
Ελ. Πατσής (γνωστός από την πρώτη δίκη για την υπόθεση του ΕΛΑ) άρχισε λέγοντας προκλητικά ότι οι δυο γιατροί που κατέθεσαν «υπερέβησαν τα όρια των αρμοδιοτήτων τους». Προφανώς, αρμοδιότεροι είναι οι φύλακες που γνωματεύουν για την υγεία των κρατούμενων!
Συνεχίζοντας στο ίδιο μοτίβο υποστήριξε ότι το γεγονός ότι ο Χρ. Ξηρός έχει εξεταστεί από 41 γιατρούς σε 7 διαφορετικά νοσοκομεία αποδεικνύει «απεριόριστη κρατική μέριμνα»!
Τζάμπα κατέθεταν επί τόση ώρα οι γιατροί, αποδεικνύοντας ότι αυτό είναι ένα σκόπιμο μπάχαλο, που στερεί από τον ασθενή τον θεράποντα γιατρό του, ο οποίος θα ασχοληθεί συστηματικά με την περίπτωσή του.
Οι συνήγοροι του Χρ. Ξηρού,
Φρ. Ραγκούσης και
Γ. Γκουντούνας συνόψισαν τα όσα είχαν καταθέσει οι γιατροί, αναφέρθηκαν στο ιστορικό της υπόθεσης και ζήτησαν να γίνει δεκτή η αίτηση αναστολής εκτέλεσης της ποινής, ώστε ο πολιτικός κρατούμενος να μπορέσει να έχει την ιατρική φροντίδα που του στερούν.
Την απόφαση την αναφέραμε εισαγωγικά. Μια λέξη μόνο: απορρίπτεται!Πηγή:
Εφημερίδα "ΚΟΝΤΡΑ"
Δημοσίευση σχολίου