"...Στην άλλη άκρη του φάσματος, οι στρατιές εκείνων που έχουν χάσει ήδη τη δουλειά τους ή ζουν κάτω από την απειλή της ανεργίας και της ένδειας. Γι’ αυτούς δεν υπάρχουν χρυσά αλεξίπτωτα. Κάθε μέρα ανακοινώνονται χιλιάδες απολύσεις προκειμένου να επιβιώσουν μεγάλες και μικρές επιχειρήσεις μέσα στο παγωμένο τοπίο της «πραγματικής» οικονομίας.
Οι κυβερνήσεις σπεύδουν να κρατικοποιήσουν τις ζημιές των τραπεζών, δεν υπόσχονται όμως τίποτα ουσιαστικό για τα πραγματικά θύματα της κρίσης.
Και η κοινωνική οργή συσσωρεύεται, προκαλώντας αναπάντεχες εκρήξεις και σπάζοντας το κέλυφος μιας μακρόχρονης, νοσηρής παθητικότητας.
Οργή απόλυτα δικαιολογημένη, που όμως θα είναι στείρα αν δεν οδηγήσει σε δημιουργικές αντιστάσεις, νέες μορφές αλληλεγγύης και συλλογικής δράσης, ικανές να μετατρέψουν τα αξιολύπητα θύματα σε ανθρώπους που ορίζουν τη μοίρα τους".
Αγγελικης Στουπακη - "Καθημερινή"
Δημοσίευση σχολίου