ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ που ο Καραμανλής ήταν παιδί δεν υπήρχε ούτε γκέιμ μπόι ούτε πλέι στέσιον. Υπήρχαν άλλα παιχνίδια, επιτραπέζια κατά κανόνα, όπως το δημοφιλές φιδάκι.Στο παιχνίδι αυτό, ρίχνοντας ένα ζάρι, ακολουθούσες με βάση τον αριθμό που έφερνες μια διαδρομή που είχε το σχήμα φιδιού.
Και αν ήσουν τυχερός, έφτανες στο τέλος και ήσουν φυσικά ο νικητής. Η δυσκολία του ήταν ότι είχε πολλές παγίδες στις οποίες, όταν έπεφτες μέσα, ξαναγύριζες πάλι στην αφετηρία.
Ο Καραμανλής φαίνεται πως μικρός έπαιζε πολύ φιδάκι.
Αλλιώς δεν εξηγείται ότι κάθε φορά που τα βρίσκει δύσκολα εξαγγέλλει μια καινούργια αρχή. Ένα νέο ξεκίνημα.
Το ίδιο έκανε και χθες. Ύστερα από μια παρατεταμένη περίοδο που τα βρήκε μπαστούνια έκανε έναν ανασχηματισμό της κακιάς ώρας, και χθες στο πρώτο (και μάλλον τελευταίο Υπουργικό Συμβούλιο της νέας κυβέρνησης) εξήγγειλε ένα «καινούργιο ξεκίνημα»!
Μόνο που δεν έχει καταλάβει ότι η κλεψύδρα που μετράει τον πολιτικό χρόνο της κυβέρνησής του είναι από πολύ καιρό ανάποδα γυρισμένη και τώρα απλώς μετράει τους τελευταίους κόκκους της προτού μηδενιστεί.
Ότι το φιδάκι, για να το πούμε πιο καθαρά, είναι δυστυχώς... κολοβό!
Γ. Παπαχρήστου - ΝΕΑ
Δημοσίευση σχολίου