Η διαδρομή του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι μια πορεία που ταιριάζει σε ένα παιδί του «εφιάλτη της δημοκρατίας». Σπούδασε στο πανεπιστήμιο του Harvard και μόλις ήρθε στην Ελλάδα διορίστηκε στέλεχος της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδας, με πάρα πολύ μεγάλο μηνιαίο μισθό, για να καταλήξει ελέω ονόματος εθνοπατέρας.
Θα προσπεράσουμε το γεγονός της «γκρίζας συνδιαλλαγής του Κυριάκου Μητσοτάκη με την Ζίμενς» όπως έχει γράψει η Αριστέα Μπουγάτσου στην «Ελευθεροτυπία» και δίνει μια πτυχή της ιδιοσυγκρασίας αυτού του τύπου.
Στεκόμαστε στις τελευταίες διαπιστώσεις του, όπως δημοσιεύονται σε σημερινή εφημερίδα και αφορούν τα τελευταία γεγονότα.
«Υπάρχει μια μεγάλη έξαρση βίας, η οποία έχει σαφέστατο κοινωνικό υπόβαθρο και από την άλλη υπάρχει μια επιχειρησιακή αδυναμία της αστυνομίας να ανταποκριθεί σε αυτή τη νέα κατάσταση, η οποία έχει διαμορφωθεί», μας λέει αρχικά.
Το ότι παραδέχεται το αυτονόητο ότι δηλαδή η «έξαρση της βίας», «έχει σαφέστατο κοινωνικό υπόβαθρο» είναι κάτι θετικό ειδικά αν σκεφτούμε ότι τα δημοσιογραφικά ρουφιανοπαπαγαλάκια στυλ Καψή και Πρετεντέρη αναφέρονται σε «χούλιγκανς», «τσογλάνια» κλπ όταν θέλουν να χαρακτηρίσουν τους νεολαίους που πήραν μέρος στα τελευταία επεισόδια.
Αυτό όμως που έχει μεγαλύτερη σημασία από την τοποθέτηση του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι όταν στις ίδιες δηλώσεις του συνδέει τα πρόσφατα γεγονότα με όσα είχαν συμβεί τον περασμένο Δεκέμβρη. Τότε, αναφέρει στις δηλώσεις του, «το οργανωμένο κράτος έστειλε ένα λανθασμένο μήνυμα. Οτι, δηλαδή, απεμπολεί το δικαίωμα της επιβολής της τάξης και του μονοπωλίου της βίας, το οποίο καλώς ή κακώς διαθέτει για την τήρηση των νόμων».
Εδώ βρίσκετε και η ουσία του πράγματος. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης εκφράζει τον τρόμο του, που δεν είναι μόνο δικός του, μήπως χαθεί το μονοπώλιο της κρατικής βίας.
Δεν τον ενδιαφέρει τόσο που κάποιες δεκάδες πιτσιρικάδες τα έκαναν γυαλιά-καρφιά σε μια «σικ» περιοχή της Αθήνας.
Αυτές είναι αντιδράσεις εκτόνωσης που δεν μπορεί να προκαλέσουν ουσιαστικά αποτελέσματα.
Αλλού βρίσκετε ο φόβος του Μητσοτάκη αλλά και όλου του πολιτικού αστικού συστήματος.Μήπως μπροστά στην βαρβαρότητα του καπιταλισμού, που κάθε μέρα γίνετε και πιο έντονη οι μαζικές διαδηλώσεις αμφισβητήσουν το μονοπώλιο της κρατικής βίας. Τρέμει στην ιδέα το πολιτικό σύστημα ότι θα έρθει κάποια στιγμή που οι εργαζόμενοι που βγαίνουν στο δρόμο θα σταματήσουν να κάνουν ανούσιες παρελάσεις-διαδηλώσεις και θα περάσουν το χαντάκι της παραλυτικής αστικής νομιμότητας αμφισβητώντας έμπρακτα το μονοπώλιο της κρατικής βίας.
Κι αυτό γιατί σήμερα ο ΜΑΤάς μπορεί να σου ανοίγει το κεφάλι με το γλομπ του και να σε στέλνει στο νοσοκομείο.
Εσύ απαγορεύετε να χρησιμοποιήσεις το κοντάρι απ’ το πανό σου για να αντισταθείς.
Οι ΜΑΤάδες επιτρέπετε να σε φλομώνουν στα χημικά, εσύ αν τους πετάξεις μια μολότοφ και σε συλλάβουν πας κατηγορούμενος για κακούργημα!!
Αυτό που τρέμει ο Κ. Μητσοτάκης και οι πολιτικοί εκφραστές του συστήματος είναι να μην χαθεί «το δικαίωμα της επιβολής της τάξης και του μονοπωλίου της βίας» Το μονοπώλιο της βίας πρέπει να διαφυλαχθεί ως κόρη οφθαλμού. Να παραμείνει αποκλειστικό προνόμιο, περιουσιακό στοιχείο του αστικού κράτους. Γιατί διαφορετικά …
Δημοσίευση σχολίου