Ούτε στις πιο ανώμαλες περιόδους της πολιτικής ζωής της χώρας ...

Στα συλλαλητήρια του περασμένου Δεκέμβρη που έγιναν στη Λάρισα οι μπάτσοι έκαναν 25 συλλήψεις διαδηλωτών.
Οι περισσότερες απ’ αυτές έγιναν στα «τυφλά».
Οι 19 απ' τους συλληφθέντες παραπέμπονται να δικαστούν ως μέλη τρομοκρατικής οργάνωσης με βάση τον «τρομονόμο».
Απ’ αυτούς οι 16 είναι ανήλικοι ενώ 4 ήταν μέχρι τώρα προφυλακισμένοι που αφέθηκαν σήμερα ελεύθεροι με περιοριστικούς όρους. (κατάθεση συγκεκριμένης χρηματικής εγγύησης, απαγόρευση εξόδου από τη χώρα κλπ).

Εδώ αξίζει να διαβάσουμε δηλώσεις της Ν. Σεφεριάδου, απ’ το Συντονιστικό Αλληλεγγύης στους συλληφθέντες της Λάρισας, που είχε κάνει λίγες μέρες πριν την απελευθέρωση των προφυλακισμένων παιδιών. Μιλώντας για το εξεγερτικό κύμα του Δεκέμβρη είπε:

"Η κυβέρνηση, προκειμένου να το αναχαιτίσει, το αντιμετώπισε με δολοφονική καταστολή και με επιστράτευση όλων των φανερών και αφανών μηχανισμών ασφαλείας, με μαζική τρομοκρατία που αποτελεί την πιο αντιδραστική έκφραση κρατικής πολιτικής μετά τη μεταπολίτευση. Εκατοντάδες προσαγωγές, 273 συλλήψεις και παραπομπές σε δίκες, 67 προφυλακισμένοι σε όλη την Ελλάδα, είναι ο απολογισμός της κρατικής βίας, με την οποία η κυβέρνηση επιχείρησε να καταστείλει την κοινωνική εξέγερση του Δεκέμβρη.

Στη Λάρισα έγιναν συλλήψεις 25 νέων από τους οποίους, οι 17 είναι ανήλικοι μαθητές σχολείων της πόλης.
Σε 19 από αυτούς αποδόθηκε ένα βαρύτατο κατηγορητήριο με βάση τον «τρομονόμο», σύμφωνα με το οποίο «...συγκρότησαν δομημένη και με διαρκή δράση τρομοκρατική ομάδα/εγκληματική οργάνωση...που λειτουργούσε σε οργανωμένη βάση και με κατανεμημένους ρόλους, με διαρκή λειτουργία προς τα έξω ...ότι δεν σχηματίστηκε περιστασιακά, αλλά με μόνιμο και σταθερό χαρακτήρα».

Σήμερα, τρεις μήνες μετά την εξέγερση του Δεκέμβρη, 4 νέοι είναι ακόμη προφυλακισμένοι – έχει ήδη απορριφθεί η πρώτη αίτηση αποφυλάκισης που κατέθεσαν – ενώ στο σύνολό τους παραμένουν όμηροι της κυβέρνησης και των μηχανισμών εξουσίας.

Ούτε στις πιο ανώμαλες περιόδους της ζωής της χώρας δεν υπήρξε τέτοιου είδους κατηγορητήριο, χωρίς εξατομίκευση και εξειδίκευση των κατηγοριών, χωρίς ταυτοποίηση προσώπου και πράξης, χωρίς την κατάθεση οποιουδήποτε στοιχείου για τις βαρύτατες κατηγορίες. Επιστρατεύουν εναντίον των νέων ένα νόμο που στηρίζεται στη ναζιστική αρχή της «συλλογικής ευθύνης», με τους κατηγορούμενους να καταδικάζονται για το σύνολο των ενεργειών μιας οργάνωσης, επειδή θεωρήθηκαν σαν μέλη της.

Τα παιδιά κατά την προανάκριση και την κράτησή τους στην αστυνομία, στερήθηκαν στοιχειώδη δικαιώματά τους, όπως η επικοινωνία με δικηγόρο και με τους γονείς τους. Δεν έγινε δεκτή η λήψη καταθέσεων από αυτόπτες μάρτυρες, ενώ από την άλλη «βρέθηκε» η υπογραφή τους σε έγγραφα όπου δηλώνουν πως ενημερώθηκαν για τα δικαιώματά τους και δεν θέλουν να κάνουν χρήση τους!

Η δίωξη αυτή δυναμιτίζει τα θεμέλια ενός «κράτους δικαίου», συνιστά το σοβαρότερο κρούσμα αυταρχισμού και θεσμικής εκτροπής το τελευταίο διάστημα και είναι ενταγμένη στην πολιτική αντιμετώπισης με κάθε μέσο της έκρηξης της νεολαίας και των εργαζομένων.
Το πείραμα της Λάρισας στοχεύει στην καταστολή ενός κινήματος, με τη χρήση για πρώτη φορά εναντίον διαδηλωτών και ανύποπτων παιδιών, του τρομονόμου, με εντελώς παράλογο, παράνομο, αντισυνταγματικό και καταχρηστικό τρόπο.

Τέτοιου είδους πειράματα, μπορούν να έχουν θέση μόνο σε εκτρωματικά καθεστώτα, που θυσιάζουν τις λαϊκές ελευθερίες στο όνομα της ασφάλειας, που σβήνουν το χαμόγελο ανήλικων παιδιών στο όνομα της τάξης.

Με την υπόθεση αυτή διακυβεύεται όχι μόνο η τύχη των νέων, αλλά ακόμη και το μέλλον αυτής της λειψής αστικής Δημοκρατίας. Η εφαρμογή του τρομονόμου στη Λάρισα εισάγει πιλοτικά στην κοινωνική πραγματικότητα το ενδεχόμενο ευρείας παρανομίας της κοινωνικοπολιτικής δράσης, αποστέλλοντας άμεσο, απειλητικό μήνυμα σε κάθε φωνή αντίστασης και διεκδίκησης".