Εκτός απ’ την μπουρδολογία διαφόρων τυχάρπαστων τύπων που μας βομβάρδιζε αυτές τις μέρες, με αφορμή το τραγικό περιστατικό του Ρέντη, υπήρξε και μια νηφάλια προσέγγιση που στάθηκε στην «καρδιά» του θέματος. Προήλθε απ’ την καθηγήτρια της Ψυχολογίας Φωτεινή Τσαλίκογλου και αξίζει να την αναπαράγουμε:
«Το σημείωμα στην τσέπη τα λέει όλα. Τα λέει όλα και καθιστά περιττό και πλεονάζοντα τον λόγο των ειδικών, που θα βρουν ακόμα μια ευκαιρία για τις ακατάπαυστα επαναλαμβανόμενες ερμηνείες τους. Ο,τι και να πεις περισσεύει όταν ο ίδιος ο δράστης-θύμα έχει γραμμένο σε ένα κομμάτι χαρτί: "Δεν αντέχω άλλο την απαξίωση" …
Οταν δεν αντέχεις άλλο την απαξίωση και όλοι οι δρόμοι γύρω σου είναι κλειστοί, για να το μεταμορφώσεις αυτό σε κάτι άλλο που να μη θυμίζει θάνατο μένεις μόνος σου. Μόνος σου με την καταστροφή. Και την τυφλή βία. Ενα άθυρμα γίνεται η ζωή, η δική σου και των άλλων. Ο δρόμος είναι ανοιχτός, είτε για να σκοτώσεις είτε για να σκοτωθείς. Αυτό το "δεν αντέχω άλλο" δεν μπαίνει κάτω από το μικροσκόπιο των όποιων αναλύσεων, ανθίσταται στην ερμηνεία, ανθίσταται στην εξήγηση, ανθίσταται στην "αξιοποίηση". Είναι μια εμβληματική κραυγή αγωνίας μιας ανησυχητικά οικείας ζωής».
Δημοσίευση σχολίου