Περί βαρηκοΐας του κράτους

«Αρκετοί επιχειρηματίες χρηματοδοτήθηκαν για να προσλάβουν εργαζόμενους, όμως στην αναμπουμπούλα της κρίσης προχώρησαν σε απολύσεις, προγράμματα οικειοθελούς αποχώρησης, ελαστικοποίηση των όρων εργασίας και καταπατήσεις της εργατικής νομοθεσίας. Για όλα αυτά το κράτος συνήθως κωφεύει, και μάλιστα σε περίοδο δημοσιονομικής δυσπραγίας».
Αυτά αναφέρει, ανάμεσα στα άλλο άρθρο που δημοσιεύει το «Βήμα».

Κι αφού η φυλλάδα μας λέει που «συνήθως το κράτος κωφεύει» να αναφέρουμε εμείς τις περιπτώσεις όπου το κράτος τους διακρίνεται για την οξυμένη ακοή του.

Το κράτος έχει ορθάνοιχτα τ’ αυτιά του στις απαιτήσεις των πλουτοκρατών.

Το κράτος τους δεν είναι που με την οικονομική του πολιτική έκανε τους ντόπιους πλουτοκράτες να έχουν καθαρά κέρδη 38,2 δισεκατομμύρια ευρώ σε μια και μόνο τετραετία;

Και γα να καταλάβετε για τι ποσό μιλάμε αρκεί να αναφέρουμε ότι είναι τετραπλάσιο του δημόσιου ελλείμματος.

Μια χούφτα δηλαδή βιομήχανοι και τραπεζίτες έβαλαν στα θησαυροφυλάκια τους την τετραετία που μας πέρασε τετραπλάσιο ποσό απ’ όσο θα κληθούν να πληρώσουν δέκα εκατομμύρια Ελληνες με την περιοριστική οικονομική πολιτική της κυβέρνησης σε μισθούς και συντάξεις με τις νέες φοροκαταιγίδες και με το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας που απέμεινε.

Μια χαρά ακούει η κυβέρνηση και το κράτος τους τις απαιτήσεις των ντόπιων πλουτοκρατών να μείνουν στα απυρόβλητο τα αστρονομικά κέρδη τους και αντίθετα να ξεζουμίσει στην φορολογία τα λαϊκά στρώματα.

Καθόλου δεν πάσχει από βαρηκοΐα το αστικό κράτος όταν διατυπώνουν αιτήματα οι καπιταλιστές.
Πάτε στοίχημα ότι σύντομα θα ικανοποιηθεί και η καινούργια απαίτηση του εκπροσώπου των καπιταλιστών;
(Το ΤΕΜΠΜΕ είναι ένα κρατικό ταμείο εγγυοδοσίας των επιχειρήσεων. Το καταχρέωσαν κι αυτό με τα δανικά κι αγύριστα που πήραν οι καπιταλιστές και τώρα ζητούν «περίοδο χάριτος» μέχρι που να γραφτούν τα χρέη τους .. στο χιόνι. Αν ήταν να ζητήσουν αναστολή των χρεών τους στις τράπεζες εκατοντάδες καταχρεωμένα νοικοκυριά, ξέρετε ποια θα ήταν η απάντηση).