«Ενας νέος γύρος σκληρής αντιπαράθεσης έχει ξεσπάσει στον χώρο της Αριστεράς, στο παρά πέντε των εκλογών» γράφει το σημερινό «Εθνος», σε ρεπορτάζ του που αναφέρετε στις κόντρες που παρακολουθούμε αυτές τις μέρες μεταξύ ΚΚΕ και Σύριζα. Ο καυγάς φυσικά είναι για το πάπλωμα. Ο Σύριζα επιδιώκει την κοινοβουλευτική του επιβίωση ενώ το ΚΚΕ πολύ θα ήθελε να εξαφανίσει κοινοβουλευτικά τον Σύριζα και να παρουσιάζετε το μοναδικό αριστερό πολιτικό μόρφωμα στα έδρανα της βουλής.
Είχαμε χτες μια σχετική ανάρτηση εστιασμένη σε ένα δημοσίευμα της «Αυγής». Απ’ αυτό το δημοσίευμα ορμώμενος ο «Ριζοσπάστης» σήμερα γράφει πολλά και διάφορα αλλά για την ταμπακιέρα δεν λέει κουβέντα.
(Εφαρμόζει την τακτική η επίθεση είναι η καλύτερη άμυνα).
Αναμενόμενη η γενικότερη απάντηση του οργάνου της Κ.Ε του ΚΚΕ αλλά αυτό που μας έκανε εντύπωση είναι το σημείο που ο ανώνυμος αρθρογράφος του «Ριζοσπάστη» γράφει: «Δεν έχει, φυσικά, καμία αξία να εξηγήσουμε στην «Αυγή» πως η αλήθεια είναι ιστορική και συγκεκριμένη».
Ειλικρινά δεν καταλαβαίνουμε τι εννοεί ο ποιητής. Τι σημαίνει ότι η «αλήθεια είναι ιστορική και συγκεκριμένη»;
Δεν στεκόμαστε στα γεγονότα που αναφέρει ο Θ. Καρτερός στην «Αυγή» και προκάλεσαν αυτό το «βαθυστόχαστο συμπέρασμα» του «Ριζοσπάστη», ούτε έχουμε διάθεση να γράψουμε δοκίμιο «περί αλήθειας».
Αυτό όμως περί «ιστορικής αλήθειας» είναι απαράδεκτο να γράφετε από ένα άτομο που έχει στοιχειώδη γνώση του μαρξισμού – λενινισμού.
Γιάννης Σκαρίμπας
Δεν θα επικαλεστούμε την γνωστή ρήση «την ιστορία την γράφουν οι νικητές» αλλά θα παραθέσουμε ένα απόσπασμα από το έργο του Μαρξ και Ενγκελς «Γερμανική Ιδεολογία»:
«Οι ιδέες της κυρίαρχης τάξης είναι σε κάθε εποχή οι κυρίαρχες ιδέες. Με άλλα λόγια, η τάξη που είναι η κυρίαρχη υλική δύναμη της κοινωνίας, είναι ταυτόχρονα η κυρίαρχη πνευματική της δύναμη. Η τάξη που έχει στη διάθεσή της τα μέσα της υλικής παραγωγής, διαθέτει ταυτόχρονα τα μέσα της πνευματικής παραγωγής, έτσι ώστε μιλώντας γενικά, οι ιδέες αυτών που δεν έχουν τα μέσα της πνευματικής παραγωγής υποτάσσονται σ' αυτά. Οι κυρίαρχες ιδέες δεν είναι τίποτε άλλο από την ιδεατή έκφραση των κυρίαρχων υλικών σχέσεων, είναι οι κυρίαρχες υλικές σχέσεις που συλλαμβάνονται σαν ιδέες, άρα είναι η έκφραση των σχέσεων που κάνουν μια τάξη κυρίαρχη, επομένως οι ιδέες της κυριαρχίας της. Τα άτομα που αποτελούν την κυρίαρχη τάξη, διαθέτουν ανάμεσα στ' άλλα συνείδηση και άρα σκέφτονται. Στο βαθμό, επομένως, που κυριαρχούν σαν τάξη και καθορίζουν όλη την έκταση μιας εποχής είναι αυτονόητο ότι το κάνουν αυτό παντού, επομένως, ανάμεσα στα άλλα, κυριαρχούν επίσης σαν στοχαστές, σαν παραγωγοί ιδεών και ρυθμίζουν την παραγωγή και διανομή των ιδεών της εποχής τους. Ετσι, οι ιδέες τους είναι οι κυρίαρχες ιδέες της εποχής τους».
Τώρα θα μας πείτε ότι αυτά είναι "ψιλά γράμματα" για τους συντάκτες του "Ριζοσπάστη". Σωστό κι αυτό.
Δημοσίευση σχολίου