«Μεγαλοφυή» είχε χαρακτηρίσει η ναυαρχίδα του Λαμπράκη την απόφαση να χρίσει ο Γ. Παπανδρέου αντιπρόεδρο της κυβέρνησής του τον Θ.Πάγκαλο.Και φαίνετε ότι έχει δίκιο. Είναι ο κατάλληλος άνθρωπος για όλες τις βρώμικες δουλειές.
Σ’ αυτόν αποδίδετε η μεθόδευση να πεταχτούν στον δρόμο χιλιάδες νέα παιδιά των Stage, ο ίδιος παίρνει τα κυβερνητικά εύσημα για την κατάληξη που είχε η απεργία των ναυτεργατών, μετά την μυστική συνάντηση που είχε με τον Κινέζο πρεσβευτή.
Εδώ να μην αδικήσουμε και τον ρόλο του Γ. Ανωμερίτη ο οποίος διορίστηκε πρόσφατα διευθύνοντας σύμβουλος του ΟΛΠ ΑΕ.
(Οσοι έχουν μνήμη θα θυμούνται ότι ο Ανωμερίτης είναι παλιά πολιτική καραβάνα και έχει δώσει δείγματα γραφής στην αστική τάξη. Το Μάη του 2002 ήταν υπουργός Ναυτιλίας και όχι απλώς προχώρησε στην πολιτική επιστράτευση των απεργών ναυτεργατών που αγωνιζόταν τότε για τα ασφαλιστικά τους δικαιώματα αλλά έδωσε εντολή στους «ράμπο» του Λιμενικού να ματοκυλίσουν το λιμάνι μπαίνοντας ουσιαστικά κάτω απ’ τις εντολές του εφοπλιστή Αγούδημου που καθοδηγούσε την επίθεση των λιμενομπάτσων ενάντια στους απεργούς ναυτεργάτες).
Να μην υποτιμήσουμε και τον ρόλο των εργατοπατέρων συνδικαλιστών όλων των αστικών κομμάτων –εκτός του ΚΚΕ- που αποφάσισαν να κάνουν διάλογο με την κυβέρνηση –δεσμεύτηκαν στον Γ. Ανωμερίτη- σπάζοντας την απεργία.
Και σ’ αυτή την περίπτωση το «μαύρο μέτωπο» νίκησε. Και ήταν επόμενο να υπάρξει μια τέτοια εξέλιξη που οφείλετε στην ανυπαρξία μαζικού ταξικού κινήματος.Δικαστές αποποινικοποίησαν τον απεργιακό αγώνα, πουλημένοι εργατοπατέρες σφράγισαν την ιδιωτικοποίηση του λιμανιού του Πειραιά.
Γι’ αυτό πανηγυρίζει ο Μίχαλος και οι υπόλοιποι εκπρόσωποι της πλουτοκρατίας. Η στόχευση τους ήταν να διαποτιστεί στο σύνολό της η εργατική τάξη με τη λογική της υποταγής στις αποφάσεις των αστικών δικαστηρίων για τους απεργιακούς αγώνες και τις κινητοποιήσεις τους, προσφέροντας «αντάλλαγμα» ένα ανούσιο διάλογο.
Γιατί τι νόημα έχει ένας διάλογος όταν οι αποφάσεις της κυβέρνησης είναι προδιαγεγραμμένες;
Το είπε ξεκάθαρα ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Πεταλωτής. Τα αποτελέσματα του όποιου διαλόγου: «δεν μπορούν ούτε να προαναγγελθούν ούτε να προεξοφληθούν, ιδιαίτερα μάλιστα όταν υπάρχει διεθνής σύμβαση κυρωμένη από την προηγούμενη κυβέρνηση, με ισχύ νόμου». Δηλαδή, η κυβέρνηση καλεί μεν σε διάλογο, αποκλείει δε από το περιεχόμενο του διαλόγου την απομάκρυνση της COSCO από το λιμάνι.
Πιασ’ τα’ αυγό και κούρευτο δηλαδή.
Να θυμίσουμε δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών τότε που χαρακτήριζαν –βρισκόμενοι στην αντιπολίτευση- «αποικιακή» την συμφωνία με την Cosco; Τι «κορώνες» πετούσαν οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ από τα έδρανα της βουλής για το «ξεπούλημα του εθνικού πλούτου» τότε που η κυβέρνηση Καραμανλή υπέγραφε την συμφωνία με την Κινέζικη εταιρία;Δεν έχει νόημα. Αρκούμαστε στην φράση του «εθνάρχη» ότι «στην πολιτική υπάρχουν πράγματα που λέγονται και δεν γίνονται και άλλα που γίνονται και δεν λέγονται».
Δημοσίευση σχολίου