
Το έχουμε γράψει επανειλημμένα: Η Χριστεμπορία είναι το καλύτερο επάγγελμα. Και κάθε επάγγελμα έχει τα «εργαλεία» του.
Ένα απ’ τα καλύτερα τους είναι η κατασκευή «αγίων». Κι απ’ ότι διαβάζουμε στην «Ελευθεροτυπία» βρίσκονται στα σκαριά δεκάδες φρέσκες «αγιοποιήσεις».
Ασε που έχουμε και μια απορία: Πώς γίνετε και όλα τα λαμόγια, απατεώνες και εγκληματίες οι παπάδες να τους κάνουνε μετά «αγίους», «οσίους» «μεγαλομάρτυρες» και δεν συμμαζεύεται;
Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο «άγιος» Κωνσταντίνος.
Πάρτε μια γεύση της βιογραφίας του από το βιβλίο "Iστορία του Ελληνικού Eθνους": «Θανάτωσε τον ανιψιό του Λικινιανό και αργότερα και τον αδελφό του Λικιανού, που τον είχε κάνει δούλο στην Kαρχηδόνα, εκτέλεσε το γιο του Kρίσπο, έπνιξε τη γυναίκα του Φαύστα στο λουτρό της, φόνευσε τον πεθερό του Mαξιμιανό και τον αυλικό του νεοπλατωνικό φιλόσοφο Σώπατρο.
Nομοθεσία του Aγίου Kωνσταντίνου: Διατήρησε το θεσμό της δουλείας, θανάτωνε τις ελεύθερες γυναίκες που είχαν δεσμό με δούλο, επανέφερε για τους φονείς συγγενών (προφανώς εξαιρούσε τον εαυτό του) την καταργημένη από τους ειδωλολάτρες αυτοκράτορες ποινή που όριζε να κλείνεται ο καταδικασμένος σε σάκο με φίδια και να πετιέται στη θάλασσα.

Να σταθούμε και σε έναν άλλο "μέγα" τον Θεοδόσιο. Αυτή η λουμπίνα βασάνιζε τον κόσμο για να τον προσηλυτίσει στον Χριστιανισμό και όποιος δεν του 'κανε τα κέφια βρισκόταν στα θυμαράκια.
Οι ιστορικοί λένε ότι μόνο σε μια μέρα έσφαξε στον Ιππόδρομο 15.000 άτομα.
Κάποιοι άλλοι όμως στο όνομα της δοξασίας τους έβγαλαν τα πιο σαδιστικά τους ένστικτα στην επιφάνεια. Οπως ο Βασίλειος ο Βουλγαρικτόνος, που τύφλωσε (!) για παραδειγματισμό 14.000 Βουλγάρους, ώστε να αναγκαστούν οι άλλοι να γίνουν Χριστιανοί.
Αυτόν όμως ξέχασαν να τον κάνουν "άγιο" όπως έκαναν "αγία" την αυτοκρατόρισσα Ειρήνη, που πέρα από τα εγκλήματα που έκανε στο λαό, τύφλωσε με τα ίδια της τα χέρια τον γιο της.

Αν συγκεντρώσει κανείς το "τίμιο ξύλο" που κυκλοφορεί φτάνει για να επιπλώσεις κάποιες πόλεις. Αλλά αυτό είναι το λιγότερο. Ο ομφαλός που είχε ο "θεάνθρωπος" ήταν ένας φυσικά. Ομως στις γαλλικές πόλεις Κλερμόν και Σαλόν, υπάρχουν δυο αποξηραμένοι ομφαλοί.
Στην Ιταλία υπάρχει και άλλος ένας για να τον προσκυνούν και να δίνουν τα όβολα του οι πιστοί. Στην εκκλησία του Αγίου Παύλου στην Ρώμη υπάρχουν τα "άγια σπάργανα του Χριστού". Και οι Γερμανοί όμως έχουν κι αυτοί "άγια σπάργανα" στο μπακάλικο της πόλης Ααχεν.
Ο Χριστός αφού ήταν Εβραίος είχε κάνει περιτομή. (Οι πιστοί μάλιστα γιορτάζουν αυτό το γεγονός την πρωτοχρονιά). Ξέρετε πόσα "ιερά πετσάκια" απ' το πουλί του Χριστού κυκλοφοράν και λατρεύονται -με προσευχές και "τάματα"- από τους χριστιανούς; Μόλις δεκαεπτά.
Πολύ λίγα είναι αν σκεφτεί κανένας ότι στις εκκλησιές τους έχουν για "αξιοποίηση" τριανταδυό καρφιά από αυτά που σταύρωσαν το Χριστό.

Οτι στην Μόσχα προσκυνάν οι αφελείς "αίμα του Χριστού" που βρίσκετε σε μπουκάλι και γάλα της Παναγιάς σε φιάλη; Οτι στην γαλλική πόλη Βαντόμ έχουν σε μπουκαλάκι "δάκρυα του Χριστού" και στην εκκλησιά του Ευαγγελισμού στην Μόσχα υπάρχουν τρίχες από τα γένια του; Εδώ παλιά ένας Πάπας περιέφερε για λατρεία σε μπουκάλι "την ανάσα του Χριστού".
Πόσο δίκιο είχε ο Λένιν όταν έγραφε ότι «Η θρησκεία είναι το όπιο του λαού. Η θρησκεία είναι ένα είδος πνευματικού αλκοόλ, μέσα στο οποίο οι σκλάβοι του κεφαλαίου πνίγουν την ανθρώπινη μορφή τους, τις διεκδικήσεις τους για μια κάπως ανθρώπινη ζωή».
Αντε να δούμε πότε θα’ ρθει η εποχή που ο λαός θα πετάξει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας το παπαδαριό και τα εργαλεία του.
Δημοσίευση σχολίου