Μετά την κατάθεση του Τάσσου Τέλλογλου στην Εξεταστική Επιτροπή για το σκάνδαλο της Ζήμενς, ακολούθησε η εξ ίσου αποκαλυπτική κατάθεση της Αριστέας Μπουγάτσου.
Και ενώ προκύπτουν τέρατα και σημεία απ’ αυτές τις καταθέσεις σύσσωμα τα αστικά ΜΜΕ τις υποβαθμίζουν ενώ εντύπωση προκαλεί ότι τα κόμματα της αριστεράς αρκούνται, μέσα από τα έντυπα τους, σε μια απλή καταγραφή αυτών των καταθέσεων.
Μια πιθανή εξήγηση γ’ αυτό θα μπορούσε να είναι ότι επειδή κι αυτά τα κόμματα έχουν σαν ευαγγέλιο τους τον κοινοβουλευτικό κρετινισμό, η παντελής απαξίωση του κοινοβουλευτισμού δεν θα αφήσει και τα ίδια αλώβητα.
(Εμείς άλλη εξήγηση δεν μπορούμε να δώσουμε).
Γιατί το λογικό θα ήταν όλα αυτά που βλέπουν την δημοσιότητα να τα κάνουν σημαία συμβάλλοντας στην απαξίωση του αστικού πολιτικού σκηνικού.
Για πρώτη φορά μετά την μεταπολίτευση αποκαλύπτεται ότι τα αστικά κόμματα λειτουργούν σαν μισθοδοτούμενα όργανα των πολυεθνικών καπιταλιστικών ομίλων (καμιά 200 τέτοιοι δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα) –και φυσικά λεηλατώντας την δημόσια περιουσία- .
Και με την ευκαιρία να θυμηθούμε τι γράφαμε για τον «ναό της δημοκρατίας» τους:
«Τι είναι η βουλή; Ένα απέραντο εκτροφείο σκανδάλων είναι. Μια τεράστια βιομηχανία ρυθμίσεων που ευνοούν τα καπιταλιστικά συμφέροντα. Πότε τα καπιταλιστικά συμφέροντα ως συνόλου και πότε τα συμφέροντα συγκεκριμένων ομάδων καπιταλιστών.
Αλλωστε, καθεμιά από τις μεγάλες καπιταλιστικές φαμίλιες έχει το δικό της "λόμπι" μέσα στη Βουλή. Με βουλευτές τουλάχιστον από τα δυο μεγάλα κόμματα (ενίοτε και από τα μικρότερα). Τους ταΐζουν καλά, φροντίζουν να τους χρηματοδοτούν τον προεκλογικό τους αγώνα, για να τους έχουν διαθέσιμους όταν τους χρειάζονται.
Ασπόνδυλα είναι, γυμνοσάλιακες είναι, σκουλήκια είναι, έμαθαν όμως να είναι καλοί παίκτες. Πρεζόνια της εξουσίας που ξέρουν να χειρίζονται τον εαυτό τους και τους γύρω τους».
Δημοσίευση σχολίου