"Τη ζωή του έχασε ο 67χρονος Πολύνικος Νικολιδάκης, κατά τη διάρκεια της εργασίας του στο λατομείο της Πόμπιας Μεσσαράς του Ηρακλείου, της εταιρίας Ετοιμου Σκυροδέματος «ΛΑΤΟΜΙΚΗ ΑΕ»".Μια πρόταση αρκεί στην αστική φυλλάδα για να αναφερθεί σε μια δολοφονία των αφεντικών.
Τι είναι αυτό που ανάγκαζε τον εργάτη λίγο πριν τα 70 του να δουλεύει στα λατομεία δεν ενδιαφέρει κανέναν.
Ο εργασιακός μεσαίωνας, η ανυπαρξία μέτρων ασφάλειας που επικρατούν στις φάμπρικες και στα γιαπιά θεωρούνται κάτι αυτονόητο για τους «λειτουργούς ενημέρωσης της κοινής γνώμης».
Να επαναλάβουμε τι γράφαμε σε περασμένη ανάρτησή μας:
"«Όταν μια επαναστατική οργάνωση εκτελέσει έναν καπιταλιστή ή όργανο της αστικής δικτατορίας που βιώνουμε, για μέρες οι δημοσιοκάφροι θα μας πρήξουν με κηρύγματα για το «υπέρτατο αγαθό της ζωής», για τους «αιμοσταγείς δολοφόνους τρομοκράτες» και τα σχετικά.
Κι αν τυχόν οι «τρομοκράτες» συλληφθούν τότε θα υπάρξουν «ειδικά» δικαστήρια «ειδικοί νόμοι», «ειδικές ποινές» και συνθήκες φυλάκισης.
Όταν όμως το εργοδοτικό κέρδος δολοφονεί εργάτες τότε τα πράγματα αλλάζουν.
Η δολοφονία ονομάζετε «εργατικό ατύχημα». Εκεί δεν υπάρχουν τρομοκράτες και ένοχοι παρά μόνο η «κακιά στιγμή».
Το όνομα του δολοφονημένου εργάτη δεν θα φιλοξενηθεί ούτε σε μονόστηλο εφημερίδας. Δεν θα υπάρξει «ειδικός νόμος», για τα θύματα του εργοδοτικού κέρδους. Οι χήρες και τα ορφανά των εργατών του δολοφονήθηκαν θα μείνουν μόνοι τους να κλάψουν την «μαύρη μοίρα» τους»"
Δημοσίευση σχολίου