Ξεσηκωμός! Οι νεοφιλελεύθεροι «δολοφόνοι» κοινωνικών και εργατικών δικαιωμάτων του ΔΝΤ, μαζί με τους «ιεροεξεταστές» της Κομισιόν και τους μεταλλαγμένους «σοσιαλιστές» της κυβέρνησης πιάνουν από αύριο δουλειά. Στόχος ένας: να ξεζουμίσουν τους εργαζόμενους για να τροφοδοτήσουν τα κέρδη του ελληνικού και διεθνούς κεφαλαίου, να ακρωτηριάσουν δικαιώματα και κατακτήσεις χρόνων και να στείλουν ένα τρομοκρατικό μήνυμα στους λαούς όλου του κόσμου ότι μπορούν να σπρώξουν την εργατική τάξη της Ελλάδας σε κατάσταση πλήρους κοινωνικής και πολιτικής υποταγής.
Δεν πρόκειται δήθεν για υποχρέωση, αλλά για πολιτική απόφαση της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, με τη συναίνεση και προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου της χώρας, όπως φάνηκε και από τις δηλώσεις του προέδρου του ΣΕΒ υπέρ του «μηχανισμού σωτηρίας» ΕΕ - ΔΝΤ. Το ίδιο φαίνεται και από τη θετική στάση των βαρόνων των μίντια.
Η ελληνική αστική τάξη γνωρίζει ότι μόνο με την ενεργή παρουσία των «κοινωνικών τραμπούκων» της ΕΕ και του ΔΝΤ μπορεί να περάσει τέτοιες τρομερές και μόνιμες τομές: Γενική μείωση των εισοδημάτων των εργαζομένων σε βαθμό εξαθλίωσης, κατάργηση ουσιαστικά της σύνταξης και αντικατάσταση της από επίδομα κηδείας, πλήρης ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων και αμόκ απολύσεων σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, διάλυση των κοινωνικών υπηρεσιών.
Πρόκειται για μια μη συνηθισμένη κατάσταση, που απαιτεί μη συνηθισμένη αντίδραση από το εργατικό κίνημα. Το ζήτημα τίθεται εξαιρετικά απλά: Ή θα τους ανατρέψουμε ή θα μας λιώσουν! Ήρθε η ώρα όχι απλά για κάποιους αγώνες για την τιμή των όπλων, αλά ΓΣΕΕ -ΑΔΕΔΥ, αλλά για ένα μαζικό πολιτικό εργατικό κίνημα ανατροπής, για μια κοινωνική εξέγερση, για ένα νέο Μάη που θα φέρει στο προσκήνιο τα εργατικά δικαιώματα και την αριστερή αντικαπιταλιστική πολιτική.
Δεν υπάρχει καιρός για χάσιμο!
Ήδη αύριο Δευτέρα, που έρχεται το πρώτο μεικτό κλιμάκιο ΕΕκαι ΔΝΤ για να μας ...πάρουν μέτρα, πρωτοβάθμια σωματεία καλούν σε αποκλεισμό του υπουργείου Οικονομικών στις 6 μ.μ. και στη συνέχεια σε πορεία στα γραφεία της ΕΕ. Το απεργιακό
διήμερο 21-22 Απρίλη αποκτά πια άλλη διάσταση, ενώ ο αγώνας πρέπει να κλιμακωθεί για την απόκρουση και ανατροπή της βάρβαρης επίθεσης και των φορέων της.
Αδίστακτοι πολιτικοί απατεώνες συναπαρτίζουν την κυβέρνηση Παπανδρέου, όπως αποδεικνύεται στην πράξη. Έχουμε να κάνουμε με την πιο επιθετική κυβέρνηση του ελληνικού και ξένου κεφαλαίου που υπήρξε ποτέ μετά τη μεταπολίτευση, συνυπολογιζομένης και της κατάστασης του εργατικού και του λαϊκού κινήματος. Διαγράφεται σαφέστατα πλέον ο κίνδυνος να κατορθώσει ο Γιωργάκης να προωθήσει ακόμη πιο αντιδραστικές τομές και από εκείνες της κυβέρνησης Μητσοτάκη το 1990-1993, γιατί τότε τρεισήμισι χρόνια ο κόσμος ήταν στους δρόμους και όλοι ξέραμε ότι θα ανατραπεί η κυβέρνηση της Δεξιάς, ενώ τώρα σχεδόν δεν κουνιέται φύλλο.
Ο Παπανδρέου αισθάνεται πλέον τόσο ισχυρός από την ανυπαρξία σοβαρών αντιστάσεων που μας κοροϊδεύει ωμά, χωρίς να κρατά ούτε τα προσχήματα. Έχει φυσικά και πλήρη επίγνωση, του πόσο ισχυρά στηρίγματα του είναι η ΕΕ και το ΔΝΤ στην αντιμετώπιση των εργαζομένων, αν αποπειραθούν να προβάλουν σθεναρή αντίσταση. «Έχω γίνει πιο σοσιαλιστής απ' ό,τι ήμουν πριν!» δήλωσε μέσα στη Βουλή με απίστευτο κυνισμό και ειρωνεία, λίγες μόλις ώρες αφ' ότου είχε αποφασίσει να πετάξει εν ψυχρώ τους έλληνες εργαζόμενους βορά στις ύαινες του ΔΝΤ.
Είναι εξόφθαλμο ότι ήταν συνειδητή πολιτική επιλογή του Παπανδρέου από την αρχή να μας οδηγήσει στο ΔΝΤ. Παρά το σοσιαλδημοκρατικό πρόγραμμα που παρουσίασε προεκλογικά για να εξαπατήσει τον ελληνικό λαό, ήταν από τότε αποφασισμένος να αναδειχθεί σε κορυφαία πολιτική φυσιογνωμία του κεφαλαίου προχωρώντας σε τόσο βαθιές αντεργατικές μεταρρυθμίσεις και τόσο εκτεταμένη λεηλασία των λαϊκών εισοδημάτων προκειμένου να πετύχει ριζική αναδιανομή του κοινωνικού πλούτου υπέρ των πλουσίων, ώστε είχε επίγνωση ότι αυτά δεν μπορεί να τα υλοποιήσει χωρίς την άμεση υπαγωγή της Ελλάδος στην οικονομική δικτατορία της ΕΕ και του ΔΝΤ.
Δεν έλεγε ότι η ελληνική οικονομία είναι «στην εντατική», ότι είναι «Τιτανικός» κ.λπ. εξαιτίας πολιτικού κρετινισμού. Όλα αυτά αποσκοπούσαν στο να ενισχύσουν το «γδάρσιμο» της Ελλάδας από το διεθνές τραπεζικό σύστημα με στόχο να χρησιμοποιήσει τη δανειακή αποσταθεροποίηση της χώρας για να τρομοκρατήσει τον ελληνικό λαό ώστε να διευκολυνθεί χωρίς αξιόλογες αντιστάσεις η πορεία υπαγωγής της χώρας υπό το ζυγό του ΔΝΤ και της ΕΕ.
Το πέτυχε με μηδαμινές μέχρι στιγμές πολιτικές απώλειες. Οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι μας γεμίζει απογοήτευση η ευκολία με την οποία πέτυχε το στόχο του σε ελάχιστο χρονικό διάστημα. Αποκάλυψε και σε μας ένα αποκαρδιωτικό επίπεδο αφενός πολιτικής συνειδητοποίησης και αφετέρου διάθεσης κινητοποίησης του σύγχρονου εργατικού κινήματος, πέρα από κάποιες σωστές επισημάνσεις ως προς το πού έχει οδηγήσει την κατάσταση ο ρεφορμισμός του συνδικαλιστικού κινήματος επί τόσα χρόνια.
Αυτές οι διαπιστώσεις δεν αλλάζουν όμως την ουσία των πραγμάτων. Η οικονομική, κοινωνική και τελικά πολιτική δικτατορία του ΔΝΤ και της ΕΕ Θα καταφέρει τρομερά, πρωτοφανή πλήγματα εναντίον των εργαζομένων. Κανένα εργασιακό δικαίωμα δεν Θα μείνει όρθιο. Μπορεί από πλευράς εισοδημάτων οι εργαζόμενοι να γυρίσουν τουλάχιστον τριάντα χρόνια πίσω, γύρω στη δεκαετία του 1980 τηρουμέων των αναλογιών, αλλά από πλευράς εργασιακών σχέσεων θα γυρίσουν πίσω περίπου ...έναν αιώνα! Τίποτα δεν θα είναι ίδιο μετά από τη δεκαετία φτώχειας και κοινωνικής κατεδάφισης της Ελλάδας από το ΔΝΤ και την ΕΕ. Θα μας λιώσουν σαν σκουλίκια, αν δεν αντισταθούμε!
Αυτή είναι η γραμμή της Γερμανίας για τους εργαζόμενους όλων των χωρών της ΕΕ και γ' αυτό επιστράτευσε το ίδιο το Βερολίνο το ΔΝΤ, παρόλο που είναι όργανο των Αμερικανών.
Απαιτείται η συστράτευση όλων των δυνάμεων του κεφαλαίου για να επιτευχθεί ο κοινός στόχος της αφαίρεσης όλων των εργατικών κατακτήσεων σε πανευρωπαϊκή -και έπειτα φυσικά πολύ εύκολα και σε παγκόσμια- κλίμακα. Αυτός είναι ο λόγος που το ίδιο το γερμανικό κεφάλαιο βάζει προσωρινά σε δεύτερη μοίρα τις αντιθέσεις του με το αμερικανικό και οδηγεί την ΕΕ σε συμμαχία με το ΔΝΤ - μια Ιερή Συμμαχία του 21ου αιώνα, η οποία δοκιμάζεται με πρώτο θύμα τους εργαζόμενους της Ελλάδας, τους οποίους επιχειρούν να κατασπαράξουν πρωτίστως για «πειραματικούς» λόγους. Αν το μοντέλο πάει καλά, τότε θα επεκταθεί παντού.
Το ερώτημα είναι αν οι έλληνες εργαζόμενοι θα αντισταθούν και θα τους τινάξουν το πείραμα στον αέρα. Σύντομα θα ξέρουμε.
"Πριν"
Δημοσίευση σχολίου