Με αφορμή τη "φούσκα" στο στεγαστικό στις ΗΠΑ

Σε σειρά αναρτήσεων (η πιο πρόσφατη είναι αυτή) έχουμε δει η "φούσκα' των στεγαστικών δανείων στις ΗΠΑ δεν έχει τελειώσει.Στο τελευταίο αυτό ποστ είχαμε σημειώσει μεταξύ άλλων ότι:

Ολόκληρο το τραπεζικό σύστημα των ΗΠΑ είναι χρεωκοπημένο, και προκειμένου να μην πτωχεύσουν αυτοί, πτωχεύουν εμάς (δες και το πλιάτσικο εναντίον των λαών που το ονομάζουν "πακέτα σωτηρίας" από τα κρατικά ταμεία προς τις τράπεζες).
Για να μη μείνουν απούλητα όλα αυτά τα σπίτια, ή για μη χάσουν τα λεφτά τους οι κτηματομεσίτες και οι τραπεζίτες, έδιναν δάνειο για να συμπληρώσει ο εργαζόμενος το -ολοένα και μικρότερο- εισόδημα του και να μπορέσει έτσι να πάρει σπίτι (ή και αυτοκίνητο, κτλ).

Αν δεν είχαν δώσει, θα είχαμε κρίση υπερπαραγωγής, καθώς τα προιόντα θα έμεναν απούλητα, μιας και παράγονται με βάση το πως θα πλουτίσει η εκάστοτε επιχείρηση, ότι το τι χρειάζεται ο κόσμος.

Τελικά αυτό βέβαια γίνεται σήμερα, η πτώση στις τιμές των σπιτιών είναι τεράστια πλέον.

Οι τράπεζες έχουν τεράστια χρέη διότι αν πχ είχαν δώσει ένα δάνειο 100.000$ για ένα σπίτι, ακόμα και αν μετά το κατασχέσουν αν ο δανειολήπτης δεν το αποπληρώσει, το σπίτι αυτό αξίζει πλέον πολύ λιγότερα. Γι' αυτό και ΟΛΕΣ (ναι, ΟΛΕΣ) οι τράπεζες είναι χρεωκοπημένες, και γι' αυτό και αρπάζουν ότι μπορούν ("πακέτα διάσωσης") από τα κορόιδα.
κάποιες (εκατοντάδες έως τώρα - και συνεχίζουμε) κλείνουν - και έπεται συνέχεια, όπως λένε και διάφοροι αξιωματούχοι της άρχουσας τάξης.
Κάποιες επιβιώνουν και βγαίνουν και ενισχυμένες,
...
Επτά εκατομμύρια αμερικανικών νοικοκυριών είναι πίσω στις πληρωμές υποθηκών τους. Οι κατασχέσεις έφτασαν τις 367.056 για το Μάρτη (που είναι 4.4 εκατομμύρια αναγόμενο σε ετήσια βάση). Ένα εκατομμύριο κατασχέσεις προβλέπονται για το 2010.
...
Γι' αυτό ο κόσμος ας ετοιμαστεί για νέες επιδρομές τρισεκατομμυρίων, και ας πάρει τα μέτρα του...

Σε μία άλλη ανάρτηση που είχαμε κάνει για το πιστωτικό σύστημα, είχαμε σχολιάσει μεταξύ άλλων ότι

Χθες λοιπόν μάθαμε, σε μια νεότερη εξέλιξη, ότι

Ας θυμηθούμε και μια παρατήρηση του Κ. Μαρξ το έργο του "Το Κεφάλαιο", που είναι πολύ επίκαιρη:

Στον καπιταλισμό, η παραγωγή γίνεται με βάση τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης, πράγμα που σημαίνει πως αυτά που παράγονται δεν παράγονται ανάλογα με τις ανάγκες του κόσμου, αλλά με εντελώς παράλογο τρόπο:

Ο κάθε κεφαλαιοκράτης επιθυμεί το μέγιστο δυνατό πλουτισμό του, άσχετα με το αν αυτό που θα παραχθεί έχει ή δεν έχει χρησιμότητα για την κοινωνία.
Σκοπός του δεν είναι να τηρήσει τον περιβόητο νόμο περί "προσφοράς και ζήτησης", αλλά να τον καταρίψει, μεγιστοποιώντας το ατομικό του κέρδος.

Αν αυτό που παράγει δεν μπορεί να πουληθεί (δεν υπάρχει αρκετή ζήτηση), το πιστωτικό σύστημα μπορεί να επέμβει και να δανείσει χρήμα προκειμένου να αυξήσει (πλασματικά) το εισόδημα του εργάτη, και έτσι να πουληθούν τα προιόντα, να μη μείνουν απούλητα.

Επίσης, το πιστωτικό σύστημα επεμβαίνει για να δανείσει κεφαλαιοκράτες προκειμένου αυτοί να ιδρύσουν μια επιχειρήση, ή να επεκτείνουν μια ήδη υπάρχουσα επιχείρηση, ώστε να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους.

Αλλοίμονο όμως, όλα αυτά δεν είναι δωρεάν - αντιθέτως, ο δανεισμός γίνεται με υποθήκες και χρεόγραφα, και όταν έρχεται η ώρα της πληρωμής πολλοί είναι εκείνοι που έχουν διαπιστώσει με τον πιο σκληρό τρόπο το τι ακριβώς σημαίνει η φράση "το σπίτι "μου" είναι στην πραγματικότητα ιδιοκτησία της τράπεζας", "η επιχείρηση είναι υποθηκευμένη στην τράπεζα", κτλ, κτλ, κτλ...

Νέα «διάσωση» ζητά στις ΗΠΑ η στεγαστική Fannie Mae
Νέα κρατική ενίσχυση ζητά από το αμερικανικό Δημόσιο η στεγαστική τράπεζα Fannie Mae, μετά τις ζημίες ύψους 13,1 δισ. δολαρίων που παρουσίασε στο πρώτο τρίμηνο του 2010.
Για την κάλυψη των αυξανόμενων ζημιών, της η μεγάλης στεγαστική ζητά ενίσχυση 8,4 δισ. δολαρίων, που θα ανεβάσει το σύνολο των δημόσιων κονδυλίων που έχει λάβει στα 83,6 δισ. δολάρια.
Η Fannie Mae και η «αδελφή» στεγαστική Freddie Mac αποτελούν την πλέον «ακριβή» διάσωση από τη χρηματοοικονομική κρίση, καθώς το συνολικό ποσό που έχουν λάβει ανέρχεται στα 145 δισ. δολάρια.
Στα τέλη του περασμένου έτους, η κυβέρνηση Ομπάμα δεσμεύτηκε να καλύψει απεριόριστα τις ζημίες που θα παρουσιάσουν οι Freddie και Fannie έως το 2012.

Κατά τα λιγότερο ανεπτυγμένα στάδια της καπιταλιστικής παραγωγής, οι επιχειρήσεις που απαιτούν μια μακρά περίοδο εργασίας, και ως εκ τούτου μια μεγάλη επένδυση κεφαλαίων για μεγάλο χρονικό διάστημα, - ιδίως όταν δε μπορεί να πραγματοποιηθεί παρά μόνο σε μεγάλη κλίμακα - είτε δεν πραγματοποιείται καθόλου κεφαλαιοκρατικά, όπως είναι η κατασκευή οδών, καναλιών, κλπ , που γίνονται με έξοδα των δήμων, των κοινοτήτων και του κράτους (σε παλαιότερες εποχές συνήθως με καταναγκαστική εργασία, σε ότι αφορά την απαιτούμενη εργατική δύναμη). Είτε, όταν πρόκειται για προϊόντα των οποίων η παραγωγή απαιτεί σχετικά μακρά περίοδο εργασίας, παράγονται μόνο κατά ένα ελάχιστο μέρος από την περιουσία του ίδιου του κεφαλαιοκράτη.

Για παράδειγμα, κατά την ανέγερση κατοικιών, ο ιδιώτης για τον οποίο χτίζεται πληρώνει μια σειρά τμηματικών προκαταβολών προς τον εργολάβο. Συνεπώς πληρώνει για το σπίτι τμηματικά, στο μέτρο που προχωρεί το πρότσες παραγωγής του.

Αλλά στην προηγμένη καπιταλιστική εποχή, όπου από τη μία πλευρά τεράστια κεφάλαια συγκεντρώνονται στα χέρια μεμονωμένων ατόμων, και από την άλλη εμφανίζεται δίπλα-δίπλα με τον ατομικό κεφαλαιοκράτη και ο συνεταιρισμένος κεφαλαιοκράτης (μετοχικές εταιρίες) και όπου ταυτόχρονα έχει αναπτυχθεί το πιστωτικό σύστημα, ένας καπιταλιστής εργολάβος οικοδομών μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις χτίζει ακόμα επί παραγγελία για ατομικούς ιδιώτες. Η επιχείρησή του είναι στις μέρες μας να οικοδομήσει σειρές ολόκληρες σπιτιών ή και ολόκληρων τμημάτων πόλεων για την αγορά, ακριβώς όπως είναι η επιχείρηση άλλων ατομικών καπιταλιστών η κατασκευή επί συμβάσει των σιδηροδρόμων.

Την ανατροπή που έφερε η καπιταλιστική παραγωγή στην κατασκευή των κατοικιών στο Λονδίνο τη μαθαίνουμε από τη μαρτυρία ενός οικοδόμου ενώπιον της επιτροπής τραπεζικών του 1857. Όταν ήταν νέος, είπε, τα σπίτια γενικά κατασκευάζονταν κατόπιν παραγγελίας, και οι πληρωμές γίνονται σε δόσεις προς τον εργολάβο, κάθε φορά που ολοκληρώνονταν ορισμένες φάσεις της οικοδομής. Πολύ λίγα έχτιζαν για λόγους κερδοσκοπίας. Οι εργολάβοι έχτιζαν κυρίως μόνο και μόνο για να κρατήσουν τους εργάτες τους σε συνεχή απασχόληση και έτσι να τους κρατούν. Κατά τα τελευταία σαράντα χρόνια όλα αυτά έχουν αλλάξει. Πολύ λίγα είναι πλέον τα σπίτια που χτίζονται επί παραγγελία. Όποιος θέλει ένα νέο σπίτι επιλέγει έναν μεταξύ αυτών που χτίστηκαν ή χτίζονται για λόγους κερδοσκοπίας. Ο εργολάβος δεν εργάζεται πλέον για τους πελάτες αλλά και για την αγορά. Όπως κάθε άλλος βιομήχανος είναι και αυτός αναγκασμένος να έχουν έτοιμα τα είδη στην αγορά.

Ενώ παλιότερα ένας εργολάβος είχε ίσως ταυτόχρονα τρία ή τέσσερα κτίρια υπό κατασκευή για λόγους κερδοσκοπίας, τώρα είναι υποχρεωμένος να αγοράσει ένα εκτεταμένο οικόπεδο (δηλαδή για να εκφραστούμε όπως εκφράζονται στην ηπειρωτική Ευρώπη να το νοικιάσει κατά κανόνα για 99 χρόνια), να χτίσει 100 - 200 σπίτια σε αυτό, και ως εκ τούτου ξεκινήσει μια επιχείρηση η οποία υπερβαίνει τους πόρους του 20-50 φορές. Τα κεφάλαια τα προμηθεύεται ο εργολάβος μέσω υποθήκευσης και τα χρήματα τίθενται στη διάθεση του στο μέτρο που προχωρά η οικοδόμηση των διάφορων σπιτιών. Αν στο μεταξύ ξεσπάσει μια κρίση και διακοπεί η καταβολή των δόσεων της προκαταβολής, το σύνολο της επιχείρησης καταρρέει γενικά. Στην καλύτερη περίπτωση, τα σπίτια παραμένουν ημιτελή μέχρι να έρθουν καλύτερες μέρες. Στη χειρότερη περίπτωση πωλούνται σε δημοπρασία μισοτιμής.
Χωρίς να χτίζει για λόγους κερδοσκοπίας, και σε μεγάλη κλίμακα μάλιστα, κανείς εργολάβος δε μπορεί να προκόψει σήμερα. Το κέρδος από το ίδιο το χτίσιμο είναι εξαιρετικά μικρό. Το κύριο κέρδος του προέρχεται από την ύψωση της γαιοπροσόδου, την επιτήδεια επιλογή και χρησιμοποίηση του οικοπέδου. Είναι με αυτή τη μέθοδο της κερδοσκοπίας πάνω στην πρόβλεψη της ζητήσης για τα σπίτια που έχουν χτιστεί σχεδόν το σύνολο των επαρχιών Belgravia και Tyburnia, καθώς και οι αμέτρητες χιλιάδες βίλες γύρου του Λονδίνου. (Η παρέμβαση συντομεύτηκε από την Report of the Select Committee on Bank Acts, Part I, 1857, Evidence, Questions 5413-18; 5435-36.)