Για το πιστωτικό σύστημα

"Το πιστωτικό σύστημα, με κέντρο τις δήθεν "εθνικές" τράπεζες και με γύρω του τους μεγάλους δανειστές χρήματος και τοκογλύφους αποτελεί μια τεράστια συγκεντροποίηση και δίνει σε αυτή την τάξη παρασίτων μια μυθική δύναμη, τη δύναμη όχι μόνο να αποδεκατίζει κατά περιόδους τους βιομήχανους κεφαλαιοκράτες, αλλά και να επεμβαίνει με τον πιο επικίνδυνο τρόπο στην πραγματική παραγωγή - και η συμμορία αυτή δεν έχει ιδέα από την παραγωγή και δεν έχει καμία δουλειά μαζί της"
-Καρλ Μαρξ, "Το Κεφάλαιο"


Στον καπιταλισμό, η παραγωγή γίνεται με βάση τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης, πράγμα που σημαίνει πως αυτά που παράγονται δεν παράγονται ανάλογα με τις ανάγκες του κόσμου, αλλά με εντελώς παράλογο τρόπο:

Ο κάθε κεφαλαιοκράτης επιθυμεί το μέγιστο δυνατό πλουτισμό του, άσχετα με το αν αυτό που θα παραχθεί έχει ή δεν έχει χρησιμότητα για την κοινωνία.
Σκοπός του δεν είναι να τηρήσει τον περιβόητο νόμο περί "προσφοράς και ζήτησης", αλλά να τον καταρίψει, μεγιστοποιώντας το ατομικό του κέρδος.

Αν αυτό που παράγει δεν μπορεί να πουληθεί (δεν υπάρχει αρκετή ζήτηση), το πιστωτικό σύστημα μπορεί να επέμβει και να δανείσει χρήμα προκειμένου να αυξήσει (πλασματικά) το εισόδημα του εργάτη, και έτσι να πουληθούν τα προιόντα, να μη μείνουν απούλητα.

Επίσης, το πιστωτικό σύστημα επεμβαίνει για να δανείσει κεφαλαιοκράτες προκειμένου αυτοί να ιδρύσουν μια επιχειρήση, ή να επεκτείνουν μια ήδη υπάρχουσα επιχείρηση, ώστε να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους.

Αλλοίμονο όμως, όλα αυτά δεν είναι δωρεάν - αντιθέτως, ο δανεισμός γίνεται με υποθήκες και χρεόγραφα, και όταν έρχεται η ώρα της πληρωμής πολλοί είναι εκείνοι που έχουν διαπιστώσει με τον πιο σκληρό τρόπο το τι ακριβώς σημαίνει η φράση "το σπίτι "μου" είναι στην πραγματικότητα ιδιοκτησία της τράπεζας", "η επιχείρηση είναι υποθηκευμένη στην τράπεζα", κτλ, κτλ, κτλ...


Σοκαριστική ήταν η δήλωση του Αλεξάντερ Ντιμπέλιους, επικεφαλής στην Γκόλντμαν Ζαξ των χρηματοπιστωτικών πράξεων που αφορούν στη Γερμανία: "Οι τράπεζες δεν έχουν καμία υποχρέωση να προωθούν το δημόσιο καλό!" δήλωσε χωρίς περιστροφές.
Με αυτόν τον αλαζονικό τρόπο αντιμετώπιζε τις κατηγορίες ότι η αμερικανική Γκόλντμαν Ζαξ είναι υπεύθυνη για τις απώλειες 150 εκατομμυρίων δολαρίων γερμανικής τράπεζας, η οποία στη συνέχεια διασώθηκε με χρήματα των Γερμανών φορολογουμένων. Αλλα 840 εκατομμύρια δολάρια στοίχισε παιχνίδι της Γκόλντμαν Ζαξ στη βρετανική RBS, η οποία επίσης διασώθηκε με δεκάδες δισεκατομμύρια στερλίνες των φορολογουμένων. Ληστές των δημόσιων ταμείων...
http://www.ethnos.gr/article.asp?cat...pubid=11321006


O πρόεδρος Ομπάμα και η Ευρώπη ανακαλύπτουν την Goldman Sachs
Οι κατηγορίες των αμερικανικών αρχών επικεντρώνονται σε ένα απίθανο χρηματοπιστωτικό «προϊόν» της εταιρείας, που άκουγε στο όνομα «Abacus 2007» (όπως λέμε: φάγαμε τον άμπακο). «Τα επενδυτικά προϊόντα ήταν περίπλοκα και καινοφανή, αλλά η απάτη απλή και αρχαία», ανέφερε η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς. Ο πυρήνας του κατηγορητηρίου είναι ότι η Goldman Sachs βοηθούσε, με το αζημίωτο, ορισμένους πελάτες της να στοιχηματίσουν πάνω στην απαξίωση άλλων «προϊόντων», τα οποία πουλούσε σε άλλους, αφελέστερους, πελάτες. Οπως δήλωσε ο πρόεδρος επιτροπής του Κογκρέσου που ασχολείται με τη θρυλούμενη απάτη: «Είναι σαν να πουλάς μεταχειρισμένο αυτοκίνητο με φθαρμένα φρένα και μετά να αγοράζεις την ασφάλεια του αυτοκινήτου»!
Στο άκουσμα της βαρύτατης κατηγορίας, ο πρόεδρος της Goldman Sachs, Λόιντ Μπλάνκφαϊν, αντί άλλης απάντησης, αρκέστηκε να σηκώσει τους ώμους και να δηλώσει: «Αυτό θα πει ελεύθερη αγορά»! Οπως θα λέγαμε και στην Ελλάδα, «ό,τι είναι νόμιμο, είναι και ηθικό»!
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_...04/2010_398241