Μετά τον Ανδρέα Μουστάκα, που μόλις επέστρεψε στην Ελλάδα δήλωσε ότι ουδέποτε διάβασε το κείμενο που φέρεται ότι υπέγραψε στην ισραηλινή φυλακή, και ο Χρήστος Τσιγαρίδας έκανε την ίδια καταγγελία. Μιλώντας την περασμένη Κυριακή στην εκδήλωση που έγινε στη «Στρούγκα», στη Φιλαδέλφεια, είπε:
«Εγώ έχω ένα άλλο θέμα, ας το πούμε καταγγελίας, πείτε το όπως θέλετε. Από τις φυλακές δημοσιεύτηκε εδώ ένα κείμενο, το οποίο υποτίθεται ότι υπέγραφαν σχεδόν όλοι οι Ελληνες. Ελεγε λοιπόν από κάτω η υπογραφή: Οι είκοσι της λίστας, οι έξι γυναίκες, που ήταν αλλού φυλακισμένες, διάφοροι άλλοι που δεν ξέραμε που ήτανε, όπως ο Καρυπίδης, ο Γ. Κ. κ.λπ. Σ’ αυτό το κείμενο υπήρχανε τρεις βασικές ελλείψεις, ουσιαστικές. Πέρα που περιέγραφε υποτίθεται τι πάθαμε και τι δεν πάθαμε, που δεν ήτανε τόσο σοβαρό το θέμα, δεν έκανε καμία καταγγελία για τη στάση της ελληνικής κυβέρνησης, δεν έκανε καμία καταγγελία, μάλλον δεν διατύπωνε την απαίτηση να πάρουμε πίσω τα καράβια μας. Βασικά δηλαδή πράγματα, που θα έπρεπε να τα είχε βάλει μέσα σ’ αυτήν την ιστορία.
Αυτό το γράμμα που στάλθηκε εδώ και υποτίθεται όλοι το υπογράψαμε, και αυτοί ακόμα που δεν ξέραμε πού ήτανε και δεν ξέραμε και σε ποια φυλακή μπορεί να βρισκόντουσαν, εγώ τουλάχιστον, όπως και το σύνολο σχεδόν των Ελλήνων δεν το είδαμε ποτέ, δεν συμφωνήσαμε με αυτό το γράμμα. Δηλαδή, αυτό το γράμμα δεν ξέρω από ποιους γράφτηκε, πώς δόθηκε και πώς στάλθηκε στην Ελλάδα. Αυτό είναι κάτι σημαντικό. Βάλανε δηλαδή από κάτω και μένα, ότι έχω υπογράψει αυτό το γράμμα, ενώ εγώ δεν είχα καμία ιδέα γι’ αυτή την ιστορία.
Μέσα σ’ αυτό επίσης δεν δηλωνότανε αυτό που μέχρι την Τρίτη το βράδυ υπήρχε σαν δεδομένο. Οτι κάποιοι άνθρωποι θα μέναμε στο Ισραήλ, διεκδικώντας, δηλώνοντας εν πάση περιπτώσει την απαίτησή μας να φύγουμε μαζί με τα καράβια. Το ότι θα μας διώχνανε ή όχι με το ζόρι ήταν μια άλλη ιστορία. Αυτή λοιπόν η τοποθέτηση, που υπήρχε μέχρι τη Τρίτη το βράδυ, ξαφνικά στάλθηκε ένα γράμμα που δεν ανέφερε τίποτε, που υποτίθεται ότι υπογράψαμε όλοι και το ξέραμε, αλλά που δεν είχαμε καμία ιδέα γι’ αυτό το γράμμα, και δεν έλεγε τίποτε απ’ αυτά τα ζητήματα μέσα. Και ξαφνικά την Τετάρτη το πρωί φάνηκε ότι όλοι είχαμε πάρει την απόφαση να φύγουμε και ποτέ δεν συζητήθηκε αν έπρεπε κάποιος να μείνει ή να μη μείνει.
Αυτό είναι για μένα πολύ σημαντικό. Οτι στάλθηκε ένα γράμμα που υποτίθεται ότι το υπογράφαμε, ενώ δεν είχαμε ιδέα ότι το είχαμε υπογράψει, ούτε το ξέραμε, ούτε μας το διαβάσανε, ούτε μας ζητήσανε τη γνώμη μας. Μπορούσανε αυτοί που το γράφανε να γράψουνε από κάτω ένα, δύο, τρία, τέσσερα, πέντε ονόματα, όσοι από αυτούς συμφωνούσανε με αυτό το γράμμα. Μας βάλανε όλους μέσα στο τσουβάλι».
Δημοσίευση σχολίου