Το γράφημα είναι από το Economist, και ασχολείται με την άνοδο των διδάκτρων στα πανεπιστήμια των ΗΠΑ.
Όπως παρατηρεί το άρθρο, "Για δεκαετίες, τα πανεπιστημιακά δίδακτρα έχουν αυξηθεί ταχύτερα από την ικανότητα των Αμερικανών για να τα αποπληρώσουν. Το μέσο εισόδημα των νοικοκυριών αυξήθηκε κατά ένα συντελεστή 6,5 κατά τα τελευταία 40 χρόνια, αλλά το κόστος φοίτησης σε ένα κρατικό πανεπιστήμιο έχει αυξηθεί κατά ένα συντελεστή 15 για φοιτητές από την πολιτεία του πανεπιστημίου και κατά 24 για φοιτητές από άλλες πολιτείες. Το κόστος συμμετοχής σε ένα ιδιωτικό πανεπιστήμιο έχει αυξηθεί κατά ένα συντελεστή άνω του 13".
Η Wall Street Journal παρατηρεί σε πρόσφατο άρθρο της ότι πλέον τα χρέη των αμερικάνων σε δίδακτρα ξεπερνούν πλέον ακόμα και τα χρέη τους στις πιστωτικές!!! (αν και αυτό οφείλεται στο ότι πολλοί απλά δεν αποπληρώνουν πλέον τις πιστωτικές τους, ή τις καταργούν, κτλ):
"Οι Αμερικανοί χρωστάνε περίπου 826.500.000.000 δολάρια σε πίστωση, σύμφωνα με τα στοιχεία του Ιουνίου 2010 από την Federal Reserve. (Το μεγαλύτερο μέρος της πίστωσης είναι με πιστωτική κάρτα). Τα σπουδαστικά δάνεια που εκκρεμούν σήμερα - τόσο σε ομοσπονδιακό όσο και ιδιωτικό επίπεδο - ανέρχονται συνολικά σε 829,785 δισεκατομμύρια δολάρια, σύμφωνα με το Mark Kantrowitz, εκδότη του FinAid.org και του FastWeb.com.
"Η αύξηση του χρέους στην εκπαίδευση είναι σαν το μαγείρεμα ενός αστακού", λέει ο κ. Kantrowitz . "Η αύξηση στο σύνολο του χρέους των σπουδαστών συμβαίνει αργά αλλά σταθερά, έτσι ώστε όταν θα παρατηρήσετε ότι το νερό βράζει, είστε ήδη μαγειρεμένοι"."
κλικ για μεγέθυνση
Το πρόβλημα αυτό το συναντούμε βέβαια σε όλες τις χώρες που έχουν δίδακτρα (πχ παρόμοια είναι η κατάσταση στην Αγγλία, κτλ, και σήμερα γιγαντώνεται, διότι τα δίδακτρα έχουν σκαρφαλώσει σε πολύ μεγάλα επίπεδα (κάτι που σημαίνει πως σύντομα αναμένεται μαθητές από τις κατώτερες τάξεις της κοινωνίας να αποκλείονται από την τριτοβάθμια εκπαίδευση σε τεράστιο βαθμό), και παράλληλα δεν υπάρχουν θέσεις εργασίας στη δύση, ή, για όσους βρουν μια δουλειά, οι μισθοί είναι ολοένα και πιο χαμηλοί.
Άρα, ολοένα και περισσότεροι φοιτητές αδυνατούν να αποπληρώσουν το φοιτητικό δάνειο που πήραν για να σπουδάσουν. Αυτό που παρατηρείται είναι μια "κατάρρευση των προσδοκιών": Η εκπαίδευση είναι και αυτή πλέον μια "αγορά", στην οποία επενδύεις - και πράγματι πολλοί επένδυσαν σε αυτή, παίρνοντας ένα [σπουδαστικό] δάνειο. Ο λόγος για τον οποίο όλοι αυτοί οι άνθρωποι επένδυσαν ήταν προφανώς διότι είχαν πειστεί ότι η επένδυση θα απέδιδε, θα έβρισκαν δηλαδή μια δουλειά που θα τους επέτρεπε να ζουν και να αποπληρώσουν και το δάνειο. Αυτό όμως πλέον δεν υπάρχει, και η γενιά του σήμερα απλά θυσιάζεται, ώστε να δώσει χώρο σε μια γενιά πολύ πιο "κινεζοποιημένη"...
Όπως λέει σε σχετικό άρθρο των New York Times μια 26χρονη απόφοιτος "δε θέλω να περάσω την υπόλοιπη ζωή μου σκλαβωμένη προκειμένου να αποπληρώσω ένα δάνειο που πήρα για σπουδές τεσσάρων ετών, που τις έχω μετανοιώσει, μου φαίνεται λάθος" (""I don't want to spend the rest of my life slaving away to pay for an education I got for four years and would happily give back," she said. "It feels wrong to me.").
Δημοσίευση σχολίου