Το «Κυλώνειο άγος» ξανάρθε στην επικαιρότητα με την εικόνα των ΜΑΤ που, στην είσοδο της Ακρόπολης, ψέκασαν και έδειραν απεργούς συμβασιούχους που για 22 μήνες είναι απλήρωτοι και κινδυνεύουν να πεταχτούν στο δρόμο με το νόμο του Ραγκούση.
Το «Κυλώνειο άγος» απλώθηκε όχι πάνω από την Αθήνα, αλλά τη χώρα ολόκληρη, όταν ο πολιτικός κόσμος κάνει τα πάνδεινα να διασύρει την χώρα, πότε ομολογώντας ότι είμαστε γενικά διεφθαρμένοι, πότε τεμπέληδες, πότε ότι ζούμε σε βάρος της Ευρώπης, πότε ότι είμαστε φοροφυγάδες.
Το «Κυλώνειο άγος» απλώνεται σαν σημάδι πάνω σε ολόκληρο τον πολιτικό κόσμο που παραδίδει στην τρόικα και το ΔΝΤ τη χώρα, ξεπουλά σε Κινέζους και Άραβες το δημόσιο πλούτο, ιεροσυλεί σε βάρος της λαϊκής και εθνικής κυριαρχίας. Σύντομα θα κλείσει ζητήματα της περιοχής σύμφωνα με τις οδηγίες και τα φιρμάνια των μεγάλων δυνάμεων, ενώ το παζάρι συμπεριλαμβάνει και κυριαρχικά δικαιώματα στο Αιγαίο, αφού η πρόταση για «μοιρασιά» του, «φίφτι-φίφτι», βρίσκει τον Γ. Παπανδρέου μέσα στο κόλπο.
Η ντροπή είναι δικιά τους. Του αστικού κόσμου και των πολιτικών του εκπροσώπων. Βουλιάζουν τη χώρα, το λαό, την κοινωνία και σχεδόν καμαρώνουν! Δεν μπορούν, βέβαια, να κυκλοφορήσουν στους δρόμους και τις γειτονιές της χώρας, γιατί τα κραξίματα φουντώνουν και δυναμώνουν.
Ο πρωθυπουργός πήρε μια γεύση των συναισθημάτων όταν πριν από λίγες μέρες οι ταξιδιώτες της πτήσης Αθήνα-Κέρκυρα έπρεπε να περιμένουν 2 ώρες μέχρι να έρθει και αυτός στο αεροδρόμιο. Άκουσε ακόμη και εν πτήσει το κράξιμο, όταν πήρε το μικρόφωνο να ζητήσει συγγνώμη για την καθυστέρηση.
Ο κίνδυνος να μαυριστεί το ΠΑΣΟΚ -ως ο πιστός εντολοδόχος της νέας «κατοχής»- είναι μικρότερος από τον κίνδυνο που όλοι διαισθάνονται ότι μπορεί να υπάρξει δεύτερος γύρος -πιο άγριος και ανεξέλεγκτος από τον πρώτο- κινητοποιήσεων και κοινωνικών εκρήξεων. Το θερμόμετρο ανεβαίνει. Ανεβαίνει και στην Ευρώπη, θα ανέβει και στην Ελλάδα. Το στίγμα, η κατάρα, η ντροπή που απλώθηκε πάνω από την αρχαία Αθήνα, σήμερα, με όσα διαπράττει ο πολιτικός κόσμος και ειδικά η κυβέρνηση Παπανδρέου απλώνεται πάνω σε ολόκληρη την χώρα, σε όλη την επικράτεια. Ούτε θυσίες, ούτε ανέγερση ιερών και βωμών, κανένας χρησμός δεν μπορεί να τα ξεπλύνει, να τα διώξει. Μόνο η οργή, ο ξεσηκωμός του λαού μπορεί να διώξει την τυραννία, μπορεί να δώσει ζωή σε μια νέα «αγορά του Δήμου», μια πραγματική δημοκρατία, που θα εκφράζει μια νέα πολιτική και κοινωνική πλειοψηφία χωρίς τοκογλύφους, δοσίλογους, μεταπράτες, μαυραγορίτες.
Κυρίως μια κοινωνία χωρίς σύγχρονους «δούλους»! Είναι στο χέρι μας!
Πηγή: "Δρόμος της Αριστεράς"
Δημοσίευση σχολίου