Μια χθεσινή ανάρτηση του μπλογκ μας, την πήρε η «Ενωση Οπαδών ΣΥΡΙΖΑ» και την αναδημοσίευσε στον ιστότοπο της –αναφέροντας την πηγή- γιατί προφανώς βόλευε τις μικροκομματικές σκοπιμότητες της συλλογικότητας που εκφράζει.
Βρήκε, λοιπόν, την ευκαιρία ο σημερινός «Ριζοσπάστης» να κάνει σχετικό σχόλιο και να γράψει: «Χρειάζεται πολύ θράσος για να μιλάς για σκοινί στο σπίτι του κρεμασμένου. Ε, η "Ενωση Οπαδών ΣΥΡΙΖΑ" φαίνεται πως το διαθέτει κι ακόμα περισσότερο. Ετσι, χρεώνει στο ΚΚΕ "τυχάρπαστες πολιτικές συνεργασίες" που "ποτέ δεν έχουν καλό αποτέλεσμα" και πως "αυτό το ΚΚΕ έπρεπε να το γνωρίζει πολύ καλά"... Αυτά, με αφορμή την ανακοίνωση της ΝΕ Φθιώτιδας του ΚΚΕ, με την οποία κατήγγειλε ως προβοκατόρικες και για τη δημιουργία συγχύσεων προσπάθειες ΜΜΕ, ανάμεσά τους της εφημερίδας το "ΒΗΜΑ", να εμφανίζουν σαν υποψήφιο του ΚΚΕ για το Δήμο Στυλίδας τον Απ. Γκλέτσο, ενώ είναι από καιρό γνωστό ότι το ΚΚΕ στηρίζει για υποψήφιο δήμαρχο τον καταξιωμένο αγωνιστή Χρ. Οικονόμου.
Γνωστό ότι εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ αρέσκονται να κρίνουν εξ ιδίων τα αλλότρια, αλλά όλα έχουν κι ένα όριο. Το να μιλάνε για "τυχάρπαστες συνεργασίες" αυτοί που έχουν ανάγει σε επιστήμη τον πολιτικό τυχοδιωκτισμό και για "κακά αποτελέσματα", αυτοί που δεν ξέρουν σε ποιο ψηφοδέλτιο συμμετέχει η αριστερά τους και σε ποιο η δεξιά τους, πάει πολύ...».
Καμιά αντίρρηση από μας για τα όσα αποδίδει το δημοσιογραφικό όργανο της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ, για τον Σύριζα. Εγκρίνουμε και επαυξάνουμε. Αλλωστε έχουμε αναφερθεί πάρα πολλές φορές ότι ο Σύριζα/Συν είναι ένα πολιτικό μόρφωμα όπου ο πολιτικός τυχοδιωκτισμός και ο οπουρτουνισμός είναι κύρια χαρακτηριστικά του.
Όμως για την ταμπακιέρα, για τα όσα δηλαδή αναφέρει η ανάρτησή μας έχει να πει κάτι το κόμμα του Περισσού; Η αυτοκριτική δεν έβλαψε ποτέ τους κομμουνιστές, παιδιά του ΚΚΕ.
Το να πετάς την μπάλα στην εξέδρα δεν είναι τρόπος αντίδρασης.
«Κάρλος, το Τσακάλι» – Ίλιτς Ραμίρεζ Σάντσες. Σαν σήμερα το 1997
καταδικάζεται από γαλλικό δικαστήριο σε ισόβιο κάθειρξη
-
Της Αλέκας Ζορμπαλά Ένας Μύθος για την Επανάσταση Γεννήθηκε
στη Βενεζουέλα-Καράκας, 1949, με πατέρα δικηγόρο, στρατευμένο και σκληρό
μαρξιστή-λενινιστή, π...
Πριν από 1 ώρα
+ σχόλια + 2 σχόλια
Το πρόβλημα με την περίπτωση Γκλέτσου, όπως και με άλλες, είναι πώς ποτέ δεν διέθετε την ιδεολογία και την πολιτική ενός κομμουνιστή. Ούτε καν ενός συνεπούς αριστερού. Απλά μια εποχή του βάρεσε να φωνάζει ζήτω το ΚΚΕ και κυρίως ζήτω η Παπαρήγα. Γι' αυτό και η ηγετική ομάδα του κόμματος τον αγκάλιασε. Για τις δικές της δημόσιες σχέσεις. Την ίδια ώρα που βίαζε άγαρμπα την ιδεολογία και την πολιτική του κόμματος, επέβαλε καθεστώς εσωκομματικής παρανομίας στους κομματικούς που διατυπώναν αντιρήσεις, ενστάσεις και ασκούσαν κριτική στις επιλογές της, φρόντιζε να προβάλει διάφορους και ποικίλους Γκλέτσους για να τονώσει το δικό της προφίλ σε μέλη και οπαδούς. Η μαύρη αλήθεια είναι ότι ετούτη η ηγεσία του κόμματος καλοδέχτηκε και εξακολουθεί να καλοδέχεται οποιονδήποτε αριβίστα επιθυμεί για τους δικούς του λόγους να υπηρετήσει την συγκεκριμένη ηγεσία του ΚΚΕ. Ενώ μάχεται με νύχια και με δόντια κάθε μέλος του κόμματος, κάθε αληθινό κομμουνιστή που υπερασπίζεται την ιδεολογία και την πολιτική του κομμουνιστικού κινήματος απέναντι στη διατεταγμένη διαστρέβλωσή τους από τους σημερινούς ενοίκους του Περισσού. Όσο υπάρχει αυτή η ηγεσία, οι Γκλέτσοι θα έρχονται και θα παρέρχονται, την ίδια ώρα που οι αληθινοί κουκουέδες θα συνεχίσουν να στιγματίζονται γιατί διαφωνούν, θα τους διαγράφουν με συνοπτικές διαδικασίες ή θα αποσύρονται απογοητευμένοι από το κόμμα. Μέχρις ότου απομείνουν στο ΚΚΕ μόνο Γκλέτσοι, αργόμισθοι κομματικοί και κολλημένοι. Ποτέ άλλοτε στην ιστορία του το κόμμα δεν έχει βιώσει μια τόσο ταπεινωτική κατάσταση σαν την σημερινή.
http://www.youtube.com/watch?v=kYlIqmdPyRE
εποχές...
Δημοσίευση σχολίου