Θα ξυπνήσουν άσχημα! Με τη λεπίδα στον λαιμό.

Οσες εκτιμήσεις και να κάνουν οι κομματικοί εγκάθετοι για την συμμετοχή του κόσμου και για τα αποτελέσματα των αυτοδιοικητικών εκλογών σε ένα πράγμα αποφεύγουν επιμελώς να αναφερθούν. Στην οργή και αγανάκτηση που υπάρχει σε πλατιά λαϊκά στρώματα και είναι ζήτημα χρόνου να εκδηλωθεί. Πέρασαν ανεπίστρεπτη οι εποχές όπου οι κάλπες είχαν το ρόλο αμορτισέρ της λαϊκής δυσαρέσκειας.

Η καπιταλιστική επέλαση συνεχίζεται και εντείνετε κάνοντας ακόμα και τους αστούς δημοσιοκάφρους που έχουν μια κάποια διορατικότητα να καταλαβαίνουν ότι κανένα πολιτικό προσωπικό καμιάς αστικής μονοκομματικής κυβέρνηση δεν θα μπορέσει να υλοποιήσει τους σχεδιασμούς των ντόπιων και ξένων πλουτοκρατών. (Νωπές είναι και οι δηλώσεις του προέδρου του Eurogroup, Ζ. Κ. Γιούνγκερ).

Η σκέψη και μόνο των λαϊκών αντιδράσεων που κυοφορούνται μπροστά στην επέλαση της καπιταλιστικής βαρβαρότητας κάνει τα δημοσιοκαφρικά παπαγαλάκια της ολιγαρχίας να αναζητούν λύσεις σε κυβερνήσεις συνεργασίας όλων των αστικών κομμάτων.
Ο πολύπειρος Alexis Παπαχελάς με άρθρο του που το τιτλοφορεί «Στο ύψος των περιστάσεων», στην σημερινή «Καθημερινή» υποδεικνύει το τι πρέπει να κάνει ο κατά τύποις Ελληνας πρωθυπουργός για να μην βρεθεί προ δυσάρεστων, γ αυτόν και τα συμφέροντα που εξυπηρετεί, εκπλήξεων: «Να βάλει ο κ. Παπανδρέου στην άκρη προσωπικούς και κομματικούς εγωισμούς και να φτιάξει μια κυβέρνηση που δεν θα είναι ούτε Παπανδρεϊκή ούτε παραταξιακή. Απλά θα ανταποκρίνεται στο ύψος των περιστάσεων», συνιστά το φερέφωνο των πλουτοκρατών.

Το τσιράκι του Αλαφούζου επανέλαβε με «κόσμιο» τρόπο αυτό που είχε πει το γραφικό Καρατζαφεριάκη, Α. Γεωργιάδης: «Εχει έρθει η ώρα ο αστικός κόσμος της χώρας, όλοι εμείς που πιστεύουμε ότι η Ελλάδα πρέπει να είναι στην ΕΕ, ότι πρέπει να έχει αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία, ότι τέλος πάντων δεν είμαστε όπως λέει το ΚΚΕ κατά του καπιταλισμού, εμείς που πιστεύουμε στον καπιταλισμό και στην ελεύθερη αγορά, εμείς που μπορούμε να συνεννοηθούμε εν πάση περιπτώσει στα τελείως βασικά, πρέπει να βρούμε έναν τρόπο να συνεννοηθούμε. Γιατί αν δεν συνεννοηθούμε, το αποτέλεσμα θα είναι σε επόμενες εκλογές να μην είναι το ΚΚΕ στο 14%, αλλά να είναι στο 34 και να μας κυβερνούν οι μπολσεβίκοι».

Δεν καταλαβαίνουν οι ανόητοι ότι δεν τους σώνει τίποτα. Και όπως εύστοχα επισημαίνει σήμερα ο Στάθης από την «Ελευθεροτυπία»:

Είναι βέβαιον ότι κάποια στιγμή οι εργαζόμενοι άνθρωποι θα ξεσηκωθούν, θα εξεγερθούν, θα επαναστατήσουν.
Αυτό δεν το βλέπουν αυτοί που τους ληστεύουν, διότι, εκτός απ' τα μέσα παραγωγής, έχοντας στα χέρια τους τα μέσα επικοινωνίας και τα μέσα καταστολής, έχουν βυθισθεί οι ίδιοι στη φενάκη της παντοδυναμίας -μάλιστα του οριστικού της παντοδυναμίας τους.
Θα ξυπνήσουν άσχημα! Με τη λεπίδα στον λαιμό.
Τότε θα τους είναι άχρηστοι οι οικονομολόγοι της φρίκης, άχρηστοι οι λακέδες των ΜΜΕ, άχρηστο το όπιο της τηλεόρασης, άχρηστη η πληρωμένη τέχνη.
Εχουν γίνει επαναστάσεις και θα ξαναγίνουν -μη λέμε κοινοτοπίες.
Απλώς μάθαμε, συνηθίσαμε να βλέπουμε το δένδρο (λόγου χάριν το «μήνυμα» Γιωργάκη ή αν θα γίνει οικουμενική ή τι λέει ο Γιουνκέρ) κι όχι το δάσος -την ευρύτερη, ιστορική προοπτική.

Η διαδικασία μετατροπής της Ευρώπης, των ΗΠΑ, της Ελλάδας κι όλων των χωρών σε ένα παγκόσμιο σκλαβοπάζαρο έχει κρατήσει πολύ, τόσον πολύ ώστε οι κυρίαρχες αστικές ελίτ και το πολιτικό τους υπηρετικό προσωπικό να 'χουν την ψευδαίσθηση ότι έτσι είναι κι έτσι θα γίνεται.
Η Γη όμως τρίζει. 

Οι εργάτες, Κινέζοι, Ελληνες και Σκοπιανοί, Ρουμάνοι, Αμερικανοί, Γάλλοι τρίζουν τα δόντια τους, οι παρίες ακονίζουν τα μαχαίρια τους - με ένα τάληρο στην τσέπη, έναν έρωτα στην καρδιά κι έναν άνεμο στα μάτια, οι νέοι που εμποδίζονται να κατακτήσουν τον κόσμο, θα τον κατακτήσουν...