Επαναστάτες διανοούμενοι, όμως, εδώ και δεκαετίες έχουν αποδείξει επιστημονικά ότι υπάρχουν πλουτοπαραγωγικές πηγές στη χώρα ικανές να εξασφαλίσουν μια αυτοτελή και ισόρροπη ανάπτυξη.
Είναι εξαιρετικό το βιβλίο του Δημήτρη Μπάση «Η βαριά βιομηχανία στην Ελλάδα».
Είχε πρωτοκυκλοφορήσει από τον εκδοτικό οίκο του ΚΚΕ «Νέα Βιβλία» το 1947 και σε επανέκδοση το συναντάμε από τις εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ το 2004.
Εδώ να σημειώσουμε ότι ο Δ. Μπάσης ήταν από τις κεντρικές φυσιογνωμίες μεταξύ επιστημόνων και διανοουμένων που στρατεύτηκαν με το εαμικό-κομμουνιστικό κίνημα και η κατάληξη του ήταν να δολοφονηθεί στις 30 του Μάρτη 1952 μαζί με τους Νίκο Μπελογιάννη, Ηλία Αργυριάδη και Νίκο Καλούμενο κατηγορούμενοι ως κατάσκοποι και προδότες της Ελλάδας!!!!
Σε επόμενη ανάρτησή μας θα δημοσιεύσουμε εκτενή αποσπάσματα απ’ αυτό το βιβλίο απ’ το οποίο μπορεί κανείς να διαπιστώσει ότι στην Ελλάδα υπάρχει συσσωρευμένος πλούτος.
Το πρόβλημα όμως είναι όπως διαπιστώνει από τότε ο πρύτανης του Πολυτεχνείου, Ν. Κιτσίκης, που προλογίζει το βιβλίο ότι πραγματική ανάπτυξη και εκβιομηχάνιση "σημαίνουν διάσπαση του κλοιού της κακομοιριάς και της μοιρολατρίας και αποτίναξη του ζυγού της ξένης κηδεμονίας".
Επίσης από το εισαγωγικό του σημείωμα ακόμα, ο συγγραφέας του βιβλίου Δ. Μπάτσης υπογραμμίζει με ιδιαίτερη έμφαση ότι η εκβιομηχάνιση και η ανάπτυξη στην Ελλάδα, προϋποθέτουν, "την ελεύθερη ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων, την πραγματοποίηση της εσωτερικής συσσώρευσης, την ΑΠΟΔΕΣΜΕΥΣΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΞΕΝΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ... Με τον τρόπο αυτό και τη ριζική αναδιάρθρωση της οικονομίας, θ' αντιμετωπίσουμε ριζικά και αποτελεσματικά, σαν ανεξάρτητη χώρα, τους οργανισμούς του διεθνούς μονοπωλιακού κεφαλαίου που θα είχαν τη διάθεση να εξαντλήσουν, σε βάρος μας, κάθε οικονομική και πολιτική πίεση, για να μας υποτάξουν στην κυριαρχία τους...".
+ σχόλια + 3 σχόλια
http://www.youtube.com/watch?v=p46GOCv8y-I
Συγγνώμη που ... αναπνέουμε!
Εργασιακό «Νταχάου»,
κοινωνικό «ολοκαύτωμα»!
Γράφει
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ
«Πέτυχαν» να τινάξουν την επίσημη ανεργία στην Ελλάδα στο 1 εκατομμύριο ανέργους...
«Πέτυχαν» - το ομολόγησε προχτές η κ. Κατσέλη - ο ένας στους πέντε Ελληνες να ζει κάτω από το όριο της φτώχειας...
«Πέτυχαν» η αγοραστική αξία των μισθών των εργαζομένων εν έτει 2010 να έχει κατρακυλήσει στα επίπεδα του 1984...
«Πέτυχαν» να είναι η Ελλάδα η χώρα με τις 42 (!) μορφές της λεγόμενης «ευέλικτης απασχόλησης»...
Κι όμως! Ο «σοσιαλιστής» υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης Παπανδρέου, ο Μέγας Χαρτοφύλαξ της τρόικας ονόματι Παπακωνσταντίνου, εμφανίστηκε την περασμένη Δευτέρα στο «Mega» όπου και έθεσε τους εργαζόμενους ενώπιον των ευθυνών τους:
«Ποιος διαφωνεί ότι το εργατικό κόστος αποτελεί πρόβλημα για την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας;», αναρωτήθηκε ως γνήσιος συνομιλητής του ΔΝΤ...
(Σημειώστε: Κατά του «εργατικού κόστους», πρώτος επιτέθηκε ο υπουργός. Ο ΣΕΒ ακολούθησε)...
*
Οπερ σημαίνει ότι η καλή μας κυβέρνηση, για λόγους «πατριωτικούς», στο «δεύτερο ημίχρονο» - όπως το αποκαλεί ο κ. Παπανδρέου - έχει βάλει πλάνο να φέρει τα μεροκάματα στην Ελλάδα στο επίπεδο της Κίνας. Αυτό επιτάσσει το «χρέος» της απέναντι στην ελληνική πλουτοκρατία, ειδάλλως πώς τα μονοπώλια θα γίνουν «ανταγωνιστικότερα», δηλαδή θα βγάζουν περισσότερα κέρδη.
*
Αλλά - ας μας επιτραπεί η αφελής ερώτηση - πόσα κέρδη, πια, «πρέπει» να βγάζουν οι κεφαλαιούχοι για να ικανοποιηθούν (κι αυτοί και η κυβέρνησή τους);
* Οπως ο ίδιος ο αντιπρόεδρος Πάγκαλος είχε παραδεχτεί τις προάλλες, το ποσοστό κέρδους του κεφαλαίου στην Ελλάδα κινείται στο 14%, με διπλάσιους δηλαδή ρυθμούς απ' ό,τι στην υπόλοιπη ΕΕ.
* Οπως βεβαιώνουν οι εκθέσεις του ΟΗΕ για την αποδοτικότητα του κεφαλαίου, η Ελλάδα είναι η δεύτερη χώρα παγκοσμίως (!) μετά το Μεξικό, όσον αφορά την αποδοτικότητα, δηλαδή την κερδοφορία του κεφαλαίου.
* Οπως πιστοποιούν οι εκθέσεις όλων των διεθνών οργανισμών, η επί δεκαετίες καταβύθιση του επιπέδου διαβίωσης των εργαζομένων έναντι των κεφαλαιούχων, έχουν ως συνέπεια η ψαλίδα μεταξύ πλουσίων - φτωχών στην Ελλάδα να έχει διευρυνθεί κατά τουλάχιστον 6,5 φορές, με συνέπεια η Ελλάδα να είναι επίσης η δεύτερη χώρα παγκοσμίως, μετά την Τουρκία, σε εισοδηματικές ανισότητες.
Κι όλα αυτά συμβαίνουν
σε μια χώρα που οι φορολογικοί συντελεστές για τα κέρδη των βιομηχάνων έχουν σε μια δεκαετία μειωθεί από το 45% στο 20%,
σε μια χώρα που η κυβέρνηση όχι μόνο δεν εγγυάται μισθούς, συντάξεις και δώρα, αλλά τα περικόπτει, την ίδια στιγμή που για τους τραπεζίτες «εγγυάται» την τρυφηλότητά τους, προσφέροντάς τους (παρέα με τη ΝΔ)78 δισ. ευρώ σε μια διετία (!),
σε μια χώρα που οι εφοπλιστές της ελέγχουν το 20% της παγκόσμιας ναυσιπλοΐας (δηλαδή, πόσο πιο «ανταγωνιστικοί να γίνουν;), αλλά τα καράβια τους τα κατασκευάζουν στην ...Κορέα και από τους 100.000 ναυτεργάτες που δούλευαν το '80, τώρα στα πλοία τους δουλεύουν μόλις 17.000...
*
Οταν, λοιπόν, κάτω από αυτές τις συνθήκες, έχουν το θράσος να μιλούν για «εργατικό κόστος», είναι προφανές τι θέλουν: Θέλουν να μας πάνε σε μια κατάσταση εργασιακή όπου ο εργάτης θα πρέπει να τους ζητάει συγγνώμη ακόμη και επειδή ...αναπνέει!
ΚΥΡΙΕ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΕ, ΣΕ ΠΑΩ ΜΕ ΧΙΛΙΑ.
ΕΙΣΑΙ ΜΑΓΚΑΣ. ΣΤΟ ΕΧΩ ΞΑΝΑΓΡΑΨΕΙ.
ΕΔΩ, ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΜΙΚΡΗ ΧΩΡΑ ΠΟΥ ΚΟΥΒΑΛΑΕΙ ΩΣ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ ΟΛΟ ΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΝΕΥΜΑ ΑΠΟ ΑΡΧΑΙΟΤΑΤΩΝ ΧΡΟΝΩΝ, ΘΑ ΣΠΑΣΕΙ Ο ΤΣΑΜΠΟΥΚΑΣ ΤΟΥΣ.
ΚΑΛΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΛΟΙΠΟΝ.
Δημοσίευση σχολίου