Πως είμαστε, που φτάσαμε και που θα καταντήσουμε

Από τον φίλο και σύντροφο Στρατή Γιακαλή μας ήρθε ένα e-mail με ένα κείμενο που έχει στο μπλογκ του και αφορά την τραγική κατάσταση που αντιμετωπίζουν οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι της περιοχής του. Επειδή όσα αναφέρει στην ανάρτησή του αφορούν όλους τους ξωμάχους γης της χώρας μας αναπαράγουμε τα γραφόμενα του:

Πως είμαστε, που φτάσαμε και που θα καταντήσουμε

Αναρωτήθηκε ποτέ κανένας πώς γίνεται στο χωριό μας (σημ δική μας: Αγία Παρασκευή, Λέσβου)  με τις απέραντες αγροτικές και κτηνοτροφικές εκτάσεις να τρώμε κρέας από αγελάδες Βουλγαρίας, τα ντόπια μαγαζιά να χρησιμοποιούν σπορέλαιο και ηλιέλαιο για τις ανάγκες τους;

Σκέφτηκε άραγε κανένας πώς έφτασε το χωριό μας που μέχρι μερικά χρόνια είχε πρωτοφανή οικοδομική δραστηριότητα, που γνώριζε μια οικονομική άνεση ικανή να εξασφαλίσει στους κατοίκους του μια ικανοποιητική διαβίωση, σήμερα καταντήσαμε ώστε η ανέχεια, η έλλειψη χρημάτων και προοπτικής να έχει ξεκληρίσουν αγροτικό και κτηνοτροφικό κόσμο;

Μπήκε σε προβληματισμό κάποιος να αναρωτηθεί γιατί μια βραδινή περατζάδα από έναν καφενέ στοιχίζει δυο δοχεία γάλα; Ότι έναν καφέ στο Rokcy (προφανώς πρόκειται για καφετέρια του χωριού του) πρέπει να τον πληρώσεις με δυο κιλά λάδι άσσο;

Οι απαντήσεις στα παραπάνω είναι απλές. Διαχρονικά οι κυβερνήσεις μας, υπακούοντας στις εντολές της Ε.Ε., και εφαρμόζοντας την ΚΑΠ (Κοινή Αγροτική Πολιτική) έχουν θέση σε εφαρμογή το σχέδιο να ξεκληριστούν οι ξωμάχοι της γης, να συγκεντρωθεί η παραγωγή αγροτικών και κτηνοτροφικών προϊόντων σε ελάχιστα χέρια ντόπιων και ξένων καπιταλιστών που θα συγκεντρώνουν αμύθητα κέρδη.

Και οι εφαρμογή αυτού του σχεδίου έχει προχωρήσει εδώ και χρόνια με καταλυτική ημερομηνία το 2013, τότε που κόβονται με το μαχαίρι όλες οι Κοινοτικές επιδοτήσεις.

Τα αποτελέσματα αυτού του σχεδίου είναι ήδη ορατά στην χώρα μας.
Κατά 171.300 μειώθηκε ο αριθμός των αγροτών στο διάστημα 2000 - 2009. Δηλαδή, μέσα σε εννέα χρόνια έφυγε από τη μέση το ένα τέταρτο των αγροτών! Σύμφωνα με τα επίσημα στατιστικά στοιχεία, ο αριθμός των αγροτών το 2000 ήταν 700.900 και το 2009 έπεσε στους 526.600. Πρόκειται για μια μεγάλη μείωση της τάξης του 24,5%! Με άλλα λόγια, η μείωση αυτή σημαίνει 19.000 αγρότες το χρόνο λιγότεροι!

Το τραγικό της υπόθεσης είναι ότι στο νησί μας όπως άλλωστε σε όλη την Ελλάδα είναι ότι δεν υπάρχει αγροτικό και κτηνοτροφικό κίνημα ικανό να αντιδράσει και να αποτρέψει μια τέτοια εξέλιξη.