ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου, 32η μέρα απεργία πείνας
Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου, 32η μέρα απεργία πείνας
Σήμερα το πρωί ο Στρατής Πλωμαρίτης, πρόεδρος της ΕΝΙΘ και μέλος της Ιατρικής ομάδας παρακολούθησης των απεργών πείνας, ο απεργός πείνας Ζαουάτ, ο Γάνη εκπρόσωπος των μεταναστών και η Έφη Τελλή, δικηγόρος -μέλος της ομάδας νομικής βοήθειας παραχώρησαν συνέντευξη τύπου για να ενημερώσουν για την κρισιμότητα της κατάστασης της υγείας των
απεργών, τα αιτήματά τους και τις εξελίξεις του αγώνα σε νομικό επίπεδο.
Την Τρίτη 1 Μάρτη μηχανοκίνητη πορεία που θα ξεκινήσει στις 6.00 από το Εργατικό Κέντρο και
Την Πέμπτη 3 Μάρτη διαδήλωση στις 6μ.μ. στο άγαλμα Βενιζέλου
Ακολουθεί απομαγνητοφωνημένη όλη η συνέντευξη τύπου που δόθηκε σήμερα.
Ο Ζαουάτ, απεργός πείνας είπε τα εξής: «Σήμερα διανύουμε την 32η μέρα απεργία πείνας σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Περνάμε δύσκολα διότι έχουμε χάσει πολλά κιλά και έχουμε πολλά προβλήματα με την υγεία μας.
Ζαλιζόμαστε και έχουμε ανθρώπους που δεν μπορούν να πάνε ούτε μέχρι την τουαλέτα. Παρ`όλα αυτά δεν χάνουμε την ελπίδα μας. Αυτές τις μέρες η κυβέρνηση παίζει με μας αλλά πρέπει να ξέρει πως παίζει με τις ζωές μας και θα έχει όλη την ευθύνη για ό,τι γίνει. Εμείς δεν παίζουμε, ξέρουμε τι κάνουμε, ο άνθρωπος έχει μια ζωή στη ζωή του και εμείς θέλουμε η ζωή αυτή να είναι νόμιμη. Παίρνουμε δύναμη από τους ανθρώπους που είναι δίπλα μας αλληλέγγυοι στον αγώνα αυτό. Είμαστε αποφασισμένοι να συνεχίσουμε τον αγώνα μας μέχρι τη νίκη. Ή θα πάρουμε τα δικαιώματά μας, δηλαδή την άδεια παραμονής ή θα πεθάνουμε εδώ.
Ο Γάνη εκπρόσωπος των απεργών πείνας δήλωσε τα εξής: Η απεργία πείνας έχει μπει στην πιο κρίσιμη φάση. Οι απεργοί πείνας δεν χάνουν την ελπίδα τους παρά το γεγονός ότι κάθε μέρα χάνουν όλο και περισσότερα κιλά και ζαλίζονται. Κάθε μέρα γινόμαστε μάρτυρες λιποθυμικών επεισοδίων από απεργούς που μεταφέρονται στα νοσοκομεία. Ακόμη όμως και εκεί στα δημόσια νοσοκομεία, οι εξαντλημένοι μετανάστες εξευτελίζονται. Μόλις χθες ο διευθυντής της Παθολογικής Κλινικής ενός
νοσοκομείου έδωσε εντολή στις τραπεζοκόμους να μεταφέρουν δίσκους με φαγητό στα κρεβάτια των απεργών και να τους αφήνουν εκτεθειμένους για μισή ώρα, γεγονός που συνέβη μπροστά στα έκπληκτα μάτια των συνοδών των απεργών πείνας οι οποίοι είχαν διευκρινίσει με σαφήνεια ότι οι
απεργοί αρνούνται να σιτιστούν. Δεν είναι αυτό ψυχολογικό βασανιστήριο; Δεν είναι αυτό καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων;
Μεγάλοι άνδρες που για χρόνια εργάστηκαν στα χωράφια και σε οικοδομές σε όλη την Ελλάδα, άνδρες και σύζυγοι δεν ζυγίζουν παραπάνω από 44-45 κιλά. Δεν μπορούν καν να σταθούν όρθιοι. Πριν τρεις μέρες η ιατρική ομάδα που βρίσκεται στο πλευρό τους από την πρώτη μέρα το δήλωσε πολύ ξεκάθαρα στην ανακοίνωσή της. Οι απεργοί έχουν μπει στην φάση που αντιμετωπίζουν ανεπανόρθωτες βλάβες στην υγεία τους, Οι απεργοί πείνας βρίσκονται κάτω από σοβαρή απειλή.
Κοινώς αυτό σημαίνει ότι τα ζωτικά τους όργανα θα πληγούν ανεπανόρθωτα, η μνήμη τους και η όραση τους θα επηρεαστεί σε μεγάλο βαθμό. Και ποιος ξέρει τι άλλο.
Η κυβέρνηση δεν έχει απαντήσει ακόμη τίποτα.
Αφού βασάνισαν τους μετανάστες κατά τη διάρκεια της πρώτης εβδομάδας απεργίας πείνας με τις χωρίς νόημα διαπραγματεύσεις και ψευδείς υποσχέσεις έτσι ώστε να εκκενώσουν το άδειο κτίριο της Νομικής Σχολής.
Αφού τους οδήγησαν στις άθλιες συνθήκες του κτιρίου Υπατία μέσα στην υγρασία και στους στενούς διαδρόμους της αυλής του.
Αφού ποινικοποίησαν την αλληλεγγύη και έστειλαν 8 ανθρώπους στο δικαστήριο με την κατηγορία ότι βοήθησαν στον αγώνα των απεργών πείνας.
Αφού ο κ. Λοβέρδος ξεκίνησε μια παραπλανητική καμπάνια για να πείσει την κοινωνία ότι οι απεργοί συνιστούν απειλή για την δημόσια υγεία
Και αφού όλες αυτές οι προσπάθειες να σπάσουν την απεργία απέτυχαν εντελώς, η κυβέρνηση συνεχίζει να μην απαντάει.
Μετά από τα τόσα μηνύματα αλληλεγγύης που στέλνονται από σωματεία νοσοκομειακών γιατρών, από δικηγορικούς συλλόγους, από ακαδημαϊκούς από δασκάλους σχολείων, από φοιτητές και εργαζόμενους, από το Δημοτικό και Περιφερειακό συμβούλιο, από κόμματα, από συνδικαλιστικές Ενώσεις και διανοούμενους όλου του κόσμου, από τον Κέν Λόουτζ μέχρι τον Νόαμ Τσόμσκυ, από τον Αλαίν Μπαντιού μέχρι τον Ιμάνουελ Βαλλερστάιν, από τον Ντάριο Φο μέχρι τον Σλαβόι Ζίζεκ και πολλούς άλλους.
Μετά από όλες αυτές τις εκφράσεις αλληλεγγύης τόσο μέσα από την Ελλάδα όσο και από το εξωτερικό η κυβέρνηση ακόμα δεν απαντάει. Η κυβέρνηση φαίνεται να μην καταλαβαίνει ότι τα χέρια της μπορεί να βαφτούν σύντομα με αίμα. Ο αγώνας για ίσα δικαιώματα και ο αγώνας για αξιοπρέπεια δεν μπορεί να σταματήσει. Αλλά τώρα ήρθε η ώρα να στείλουμε ένα μήνυμα, ένα μήνυμα το οποίο πρέπει να εκληφθεί ως προειδοποίηση. Η υγεία των 300 απεργών πείνας, η υγεία των 300 ατόμων που αγωνίζονται για όλους μας βρίσκεται σε πραγματικό κίνδυνο. Ήρθε η ώρα για την δική μας «αυτοάμυνα».
Ο Στρατής Πλωμαρίτης έκανε τις εξής δηλώσεις:
Ύστερα από 32 μέρες απεργίας οι απεργοί πείνας έχουν μπει σε μια διαδικασία μη αναστρέψιμων βλαβών της υγείας τους. Μπορεί να γλιτώσουν τη ζωή τους αν το θελήσει η κυβέρνηση αλλά από εδώ και πέρα κινδυνεύουν να ζήσουν το υπόλοιπο της ζωής τους με βαριές αναπηρίες με κατεστραμμένα νεφρά, με βλάβες στο συκώτι τους με βλάβες στην καρδιά τους, με βλάβες στο νευρικό τους σύστημα. Ήδη ο αριθμός μεταφοράς τους στα δημόσια νοσοκομεία έχει αυξηθεί. Μέχρι σήμερα έχουν μεταφερθεί 14 άτομα. Πριν από λίγο μεταφέρθηκε απεργός πείνας στο νοσοκομείο σε προκοματώδη κατάσταση, μια εικόνα που σε συγκλονίζει. Όλοι βρίσκονται στην ίδια κατάσταση ξαπλωμένοι στο πάτωμα. Οι διαφορές που έχουν ο ένας από τον άλλο είναι μικρές και οφείλονται στο ότι όλοι οι άνθρωποι δεν είναι το ίδιο, έχουν διαφορετικές αντοχές. Ζούνε όμως όλοι σε αυτήν την διαδικασία.
Αυτό θα πρέπει να το λάβουν σοβαρά υπόψη αυτοί που μπορούν να δώσουν λύση στο πρόβλημά τους. Και εμείς καταγγέλλουμε την κυβέρνηση για αναλγησία. Ως γιατροί καταγγέλλουμε ιδιαίτερα τον υπουργό υγείας τον κ. Λοβέρδο για τις απαράδεκτες δηλώσεις τους . Καμιά απειλή δεν συνιστούν οι απεργοί πείνας για την δημόσια υγεία. Βόμβα για την κοινωνία συνιστά ο ρατσισμός και η αδιαλλαξία τους. Καταγγέλλουμε επίσης ιδιαίτερα τον υπουργό τον κ. Ραγκούση, ο οποίος δεν ντράπηκε να πει ότι το αίμα που θα χυθεί αν θα υπάρξει νεκρός απεργός πείνας θα πέσει στα χέρια αυτών που
συμπαραστέκονται, δηλαδή στην Αριστερά και στις ομάδες αλληλεγγύης.
συμπεριφορές που παρατηρήθηκαν στα νοσοκομεία. Ο διευθυντής της Παθολογικής Κλινικής του Αγ. Δημητρίου στον οποίο νοσηλεύονται τρεις απεργοί πείνας τους υπέβαλε σε ένα μαρτύριο. Εμείς τον καταγγέλλουμε και θα τον καταγγείλουμε και στο Πειθαρχικό του Ιατρικού Συλλόγου. Θα καλέσουμε τον Ιατρικό Σύλλογο να του αφαιρέσει την άδεια ασκήσεως επαγγέλματος. Θεωρείται αδιανόητο οι γιατροί μέσα στα νοσοκομεία να ασχολούνται με οτιδήποτε άλλο πέρα από την περίθαλψη αυτών που έχουν στα κρεβάτια τους. Δεν μπορεί όταν ένας θάλαμος έχει τρεις απεργούς πείνας, γεγονός το οποίο το γνωρίζανε, να δίνει εντολή να αφήνεται ο δίσκος με το φαγητό για μισή ώρα εκτεθειμένος μπροστά τους. Αν αυτό δεν συνιστά βασανιστήριο τι είναι τότε;
Επίσης καταγγέλλουμε τις ρατσιστικές συμπεριφορές που εκδηλώθηκαν μέσα στα νοσοκομεία και από άλλους εργαζόμενους. Χθες στο νοσοκομείο Παπαγεωργίου που διακομίστηκε ένας απεργός πείνας που λιποθύμισε, τους είπαν «να τον πάρετε και να μην μας φέρετε άλλη φορά απεργό πείνας». Εμείς καταδικάζουμε τη συμπεριφορά από οποιονδήποτε και αν εκπορεύεται αυτή. Η ιατρική ομάδα έχει ετοιμάσει κείμενο το οποίο θα το στείλει σε όλους τους διευθυντές των νοσοκομείων σε ότι αφορά τους απεργούς πείνας και θα ζητήσουμε συγκεκριμένα πράγματα. Το πρώτο είναι ο απόλυτος σεβασμός και η ανθρώπινη συμπεριφορά και η αλληλεγγύη. Δεν έχουν θέση στο νοσοκομείο αυτές οι συμπεριφορές ούτε για τους απεργούς πείνας, ούτε για τους ανασφάλιστους, ούτε για τους άπορους ούτε για κανέναν. Δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια για τους απεργούς πείνας. Η σκιά του θανάτου είναι
πάνω από τους απεργούς καθημερινά. Θα πρέπει να αποφασίσουν τώρα και να δώσουν λύση.
Η Εφη Τέλλη μέλος της νομικής ομάδας δήλωσε τα εξής:
Θα αναφερθώ στα αιτήματα των απεργών πείνας των μεταναστών. Οι απεργοί πείνας ζητάνε νομιμοποίηση διότι δεν υπήρξε γενικευμένη νομιμοποίηση μετά το 2001. Το 2005 η νομιμοποίηση που έγινε ήταν μερική. Ακόμα και άνθρωποι που βρίσκονταν στην Ελλάδα αν δεν πληρούσαν τις προϋποθέσεις που όριζε τότε ο νόμος 3386 δεν μπορούσαν να νομιμοποιηθούν. Έκτοτε έχουν περάσει έξι χρόνια. Αυτά τα έξι χρόνια που ζουν και εργάζονται στην Ελλάδα που έχουν τις οικογένειές τους και τα παιδιά τους στα σχολεία δεν έχουν καμία δυνατότητα να νομιμοποιηθούν. Υπάρχουν άνθρωποι που είναι εδώ δεκαετία και πάνω.
Είτε δεν κατάφεραν να νομιμοποιηθούν το 2005 είτε η αίτηση του ασύλου απορρίφθηκε είτε ήταν άνθρωποι που έχασαν την άδεια διαμονής τους γιατί δεν κατάφεραν να συγκεντρώσουν τον απαιτούμενο αριθμό ενσήμων.
Προφανώς τα 200 ένσημα είναι ένας υπερβολικός αριθμός ειδικά σε περίοδο κρίσης και δεν υπάρχει η δυνατότητα εξαγοράς των ενσήμων αυτών. Η δυνατότητα εξαγοράς αφορά ένα πολύ μικρό ποσοστό μεταναστών και οι περισσότεροι δεν κατόρθωσαν να έχουν τα εισοδήματα που απαιτούνται για να εξακολουθούν να είναι νόμιμοι. Ένας μετανάστης που είναι στην Ελλάδα με την οικογένεια του και έχει δύο παιδιά θα πρέπει να έχει εισόδημα γύρω στα 13,5 χιλ ευρώ. Ποιος Έλληνας εργάτης έχει
τέτοιο εισόδημα. Συνεπώς το αίτημα για νομιμοποίηση είναι δίκαιο γιατί είναι αναγκαίο για να βγουν αυτοί οι άνθρωποι από την αφάνεια και την ομηρία στην οποία βρίσκονται.
Οι μετανάστες απεργοί πείνας ζητάνε να αποσυνδεθεί το δικαίωμα της διαμονής από το κριτήριο της απασχόλησης δηλαδή από τα 200 ένσημα. Είναι μία παράλογη ρύθμιση να απαιτούνται τόσα ένσημα για να συνεχίσει ένας μετανάστης να έχει άδεια διαμονής όταν όλες οι ιδιωτικές του σχέσεις βρίσκονται στην Ελλάδα., όταν όλη του η ζωή έχει οικοδομηθεί στην Ελλάδα. Μία τέτοια ρύθμιση δεν υπάρχει σε κανένα άλλο κράτος του κόσμου. Είναι ελληνική πρωτοτυπία. Ζητάνε οι απεργοί πείνας να μην υπάρξει ποινικοποίηση των αγώνων. Ζητάνε να υπάρξει μια διαρκής διαδικασία σε ανθρώπους που βρίσκονται καιρό στην Ελλάδα που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο έχουν έρθει και δεν πρόκειται να φύγουν, που δεν απελαύνονται γιατί το Ελληνικό κράτος δεν μπορεί να τους απελάσει όλους, γιατί η μετανάστευση δεν μπορεί να σταματήσει με οποιαδήποτε διοικητική ρύθμιση. Και γι`αυτούς τους ανθρώπους που μένουν 6,7,8, χρόνια στην Ελλάδα που έχουν περάσει νάρκες, που έχουν πνιγεί οι σύντροφοί τους στο Αιγαίο και έχουν βιώσει συνεχείς κρατήσεις από την αστυνομία, δουλεύουν ανασφάλιστοι και έχουν αποφασίσει να μείνουν στην Ελλάδα, θα πρέπει να υπάρξει μία διαχείριση
αυτού του καθεστώτος.
Αντί για αυτό παρ`όλο που η κυβέρνηση δεσμεύεται θεωρητικά μιλώντας με εκπροσώπους της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης στην Αθήνα ότι θα προβεί στην ψήφιση κάποιου νόμου στο μέλλον, τον Μάιο ίσως, δεν λέει κάτι συγκεκριμένο. Αναγνωρίζει θεωρητικά την αναγκαιότητα να υπάρξει
κάποιος νόμος αλλά δεν λέει κάτι το οποίο να λύνει το πρόβλημα και των 300 απεργών πείνας. Αντί για αυτό προβαίνει σε μία στάση σκλήρυνσης βλέποντας στην απεργία πείνας ανθρώπους που παραβατούν και ζητά την παραπομπή 8 αλληλέγγυων και του Πρύτανη για παράβαση καθήκοντος. Δεν
καταλαβαίνουμε πως η κυβέρνηση που ισχυρίζεται ότι καταλαβαίνει το πρόβλημα των απεργών προβαίνει σε αυτήν την κίνηση να ποινικοποιήσει έναν έσχατο αγώνα που το μόνο που θέτει σε κίνδυνο είναι την υγεία αυτών που τον πραγματοποιούν.
Η κυβέρνηση λέει ότι δεν θα δώσει άμεση λύση στο πρόβλημα των 300 αλλά στο μέλλον θα καταθέσει νόμο και ότι διευρύνει το καθεστώς το οποίο ήδη έχει νομοθετηθεί με τον νόμο 3907 που ψηφίστηκε το 2011 και που προβλέπει ότι οι μετανάστες θα ζουν σε ένα καθεστώς ανοχής για ένα εξάμηνο το οποίο θα μπορεί να ανανεωθεί για αυτούς που δεν μπορούν να φύγουν οικειοθελώς. Αυτό το καθεστώς ανοχής το δικαιούνται άνθρωποι που πάσχουν σωματικά ή διανοητικά καθώς και αυτοί που δεν μπορούν να απελαθούν.
Όπως καταλαβαίνετε αυτή η ρύθμιση μπάζει πολύ νερό και είναι πάντοτε στην διακριτική ευκαιρία των αρχών το σε ποιους θα το ανανεώσουν και σε ποιους όχι. Αυτό το καθεστώς συνιστά ομηρία γιατί οι άνθρωποι που δεν μπορούν να απελαθούν δεν έχουν άδεια διαμονής. Οι μετανάστες απεργοί πείνας ζητάνε άδεια διαμονής που να μπορεί να εξασφαλίζει την εργασία τους, να μπορούν να παντρευτούν αν το επιθυμούν και να έχουν πλήρη δικαιώματα . Πρέπει να δοθεί λύση άμεσα γιατί αν δοθεί αργότερα κάποιοι άνθρωποι θα έχουν δώσει τη ζωή τους για αυτό.
Βίντεο και νέα από συναυλία - συνεντεύξεις καλλιτεχνών στην αίθουσα τελετών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, την Δευτέρα 21 Φεβρουαρίου
+ σχόλια + 1 σχόλια
Το 25λεπτο βίντεο “Λας Βέγγας”.
Δεν του φαίνεται στην αρχή, αλλά εν τέλει αφορά άμεσα το θέμα των 300 απεργών πείνας.
“Μια ιδιότυπη ματιά στο έργο του Θανάση Βέγγου, τη στιγμή που οι 300 μετανάστες απεργοί πείνας σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, κλείνουν ήδη 5 εβδομάδες απεργίας”
http://vimeo.com/20492536
Δημοσίευση σχολίου