Στην σημερινή δίκη δεν είχαμε κάποια ουσιαστική εξέλιξη, Παρουσιάστηκαν αναγκαστικά οι κατηγορούμενοι Μανώλης Γιόσπας, Ερρίκος Ράλλης και ο Νίκος Βογιατζάκης –είναι ελεύθεροι με περιοριστικούς όρους και αν δεν παρουσιαζόταν θα διατασσόταν η προφυλάκισή τους- και οι οποίοι δήλωσαν ότι "είμαστε παρόντες στο δικαστήριο, αλλά απόντες από τη διαδικασία γιατί δεν μπορούμε να υπερασπίσουμε δίκαια τον εαυτό μας".
Προτροπή προς τον πατέρα της Κων. Καρακατσάνη έκανε η πρόεδρος του δικαστηρίου «να βοηθήσει την κόρη του» και ενώ η κατηγορούμενη απουσίαζε από το δικαστήριο, μετά από κάποια διακοπή της δίκης εμφανίστηκε δηλώνοντας ότι θέλει να δικαστεί και ότι έχει δικηγόρους. Η έδρα του δικαστηρίου της υπενθύμισε ότι σε προηγούμενη δήλωση της συντασσόμενοι με τους υπόλοιπους κατηγορουμένους τους είχε παύσει. Τελικά με καινούργια δήλωση της η Κωνσταντίνα Καρακατσάνη τους ξαναδιόρισε υποβάλλοντας αίτημα για ολιγοήμερη διακοπή της δίκης επειδή οι δικηγόροι της, Νίκος και Ζωή Κωνσταντοπούλου, βρισκόταν σε άλλες δίκες σήμερα. Το αίτημα της έγινε δεκτό και η δίκη θα επαναληφθεί την Δευτέρα.
Κείμενο Μιχάλη Νικολόπουλου-Γεράσιμου Τσάκαλου
Βιώνουμε στον ελλαδικό χώρο μια περίοδο που αποτελεί μια από τις κρισιμότερες στιγμές και συνάμα ένα από τα μεγαλύτερα στοιχήματα του αναρχικού επαναστατικού χώρου. Η κυριαρχία πατάει στο ποιοτικό και ποσοτικό ανέβασμα του πήχη των εχθροπραξιών από τη δικιά μας πλευρά, αυξάνοντας ακόμα περισσότερο την ένταση της καταστολής. Οι συλλήψεις συντρόφων, οι δημοσιεύσεις φωτογραφιών, οι έφοδοι σε σπίτια, και το γενικότερο κλίμα διάχυτου φόβου που επιχειρείται να επιβληθεί είναι κομμάτι αυτής της αντεπίθεσης.
Η ποινικοποίηση των φιλικών και συντροφικών σχέσεων αποτελεί πλέον μια κατοχυρωμένη μέθοδο των δικαστικών και αστυνομικών αρχών. Οι αναρχικοί σύντροφοι Σ.Αντωνίου, Δ. Μιχαήλ και Χ.Πολίτης είναι οι τελευταίοι μιας λίστας ατόμων που βρίσκονται φυλακή, όχι για τις πράξεις τους, αλλά για τις πολιτικές τους αντιλήψεις και τις φιλικές και συντροφικές τους σχέσεις. Μια λίστα στην οποία οι δικαστικές αρχές προσπαθούν να στριμώξουν και την αναρχική συντρόφισσα Φαίη Μέγιερ, με το γελοίο επιχείρημα για το «αδίκημα» της κατοχής κειμένων από φυλακισμένους επαναστάτες.
Μέσα σε αυτό το κλίμα ξεκίνησε η δίκη μελών της οργάνωσης μαζί με άτομα που κατηγορούνται χωρίς στοιχεία για συμμετοχή σε αυτή. Μια δίκη η οποία όντας πρώτη σε μια σειρά άλλων που θα ακολουθήσουν για υποθέσεις επαναστατικής δράσης θα καθορίσει σε ένα βαθμό τη συμπεριφορά των ειδικών δικαστηρίων απέναντι στους πολιτικούς κρατούμενους, όσο αφορά τις συνθήκες διεξαγωγής των επερχόμενων δικών. Από την αρχή της διαδικασίας έγινε αισθητή η προσπάθεια απομόνωσης και αποκοπής των κατηγορουμένων από τους αλληλέγγυους συντρόφους μέσω του εκβιασμού περί φακελώματος όσων προσέρχονταν στην αίθουσα.
Η αλληλεγγύη ως αμφίδρομη σχέση δε θα μπορούσε να αφήσει αμέτοχους τους κατηγορούμενους συντρόφους σε αυτή την απόφαση του δικαστηρίου. Η αποχώρηση τους από τη διαδικασία και η άρνηση τους να «νομιμοποιήσουν» αυτό το φακέλωμα με την παρουσία τους εκεί, αποτελεί μια αξιοπρεπέστατη και περήφανη πολιτική στάση. Μια στάση που εμπεριέχει και το ανάλογο κόστος στους συντρόφους που κατηγορούνται δίχως στοιχεία για βαρύτατες κατηγορίες και κινδυνεύουν να δικαστούν ερήμην. Ένας αγώνας που βάζει προτεραιότητα τη σχέση αλληλεγγύης μεταξύ των κατηγορουμένων και των συντρόφων που προσέρχονται στην αίθουσα του ειδικού δικαστηρίου για να τους στηρίξουν και να τους δώσουν δύναμη.
Αυτός ο αγώνας δίνεται όχι για μια πρόσκαιρη νίκη σε αυτό το δικαστήριο, αλλά για να επιβληθεί σαν κεκτημένο σε όλες τις μετέπειτα πολιτικές δίκες, η δυνατότητα απρόσκοπτης παρακολούθησης από τον αλληλέγγυο κόσμο.
Ένας αγώνας που κορυφώνεται με την έναρξη απεργίας πείνας. Αυτό που μας προστάζει η επαναστατική μας συνείδηση να κάνουμε είναι να σταθούμε δίπλα στους συντρόφους μας και να ξεκινήσουμε απεργία πείνας για συμπαράσταση σε αυτή τους τη στάση.
Σε πρώτο χρόνο ο Γεράσιμος Τσάκαλος ξεκίνησε στις 3/2/2011 μαζί με τους υπόλοιπους συντρόφους την απεργία πείνας, και σε δεύτερο χρόνο θα ξεκινήσει ο Μιχάλης Νικολόπουλος, λόγω πρακτικών δυσκολιών που σχετίζονται με την πολύ μικρή παραμονή του εντός των τειχών.
Σε αυτή την κρίσιμη στιγμή για τον αναρχικό-επαναστατικό χώρο απαντάμε με ολομέτωπη επίθεση. Δεν κάνουμε βήμα πίσω. Δηλώνουμε το σεβασμό μας στους συντρόφους που κατηγορούνται σε αυτή τη δίκη και επιλέγουν το δύσκολο δρόμο του αγώνα, η στάση τους ανεβάζει τον πήχη της επαναστατικής συνέπειας. Στέλνουμε τους θερμότερους χαιρετισμούς μας σε αυτούς που σε πείσμα των δύσκολων καιρών συνεχίζουν να πράττουν στην κατεύθυνση της ρήξης με το διάχυτο εξουσιαστικό οικοδόμημα.
Σε όλους τους συντρόφους και τις οργανώσεις που ανταποκρίθηκαν μέσα από τις πράξεις και τα κείμενα τους στο κάλεσμα για συνδημιουργία της ΑΤΥΠΗΣ ΑΝΑΡΧΙΚΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ-ΔΙΕΘΝΕΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ. Τους υψώνουμε τις γροθιές μας μέσα από τα τείχη. Και τέλος, αφιερώνουμε στα αδέρφια του Παράνομου Τομέα της οργάνωσης μας παραφρασμένο ένα απόσπασμα από το Jan Marc Rouillian. «Για πολύ ώρα μένω εκεί πετρωμένος, το κεφάλι ακουμπισμένο, τα χέρια στις τσέπες, οι αναμνήσεις με βομβαρδίζουνε, αυτές απ΄έξω, αυτές από τους αγώνες μας...
Η φιλία και η τρυφερότητα αυτών που αγωνίζονται αγκαλιασμένοι, ξεχύνονται από τα γέλια μας και τις ακατάστατες συζητήσεις μέχρι το πρωί. Είμασταν βέβαια γεμάτοι από το απόλυτο, από τη μεθυστική ελευθερία των απείθαρχων, αλλά και από τη σκληρή βεβαιότητα ότι κρατάμε, με οποιοδήποτε κόστος, ένα από τα τελευταία οδοφράγματα πριν τη σύνθλιψη. Και γελούσαμε. Γελούσαμε πάντοτε λαδώνοντας τα όπλα μας, μέχρι το αντίο, με μια παλιά κραυγή πολέμου, ΤΟΛΜΗΣΕ ΝΑ ΑΓΩΝΙΣΤΕΙΣ, ΤΟΛΜΗΣΕ ΝΑ ΝΙΚΗΣΕΙΣ...»
ΖΗΤΩ Η Ε.Ο. ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ ΠΥΡΗΝΩΝ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ
ΖΗΤΩ Ο ΕΝΟΠΛΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
ΖΗΤΩ Η ΑΝΑΡΧΙΑ
Μιχάλης Νικολόπουλος-Γεράσιμος Τσάκαλος
Μέλη Πυρήνα Φυλακισμένων Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς
Μέλη Πυρήνα Φυλακισμένων Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς
4-2-2011
Δημοσίευση σχολίου