Το ρήμαγμα του λαού από την κυβέρνηση και τους συμμάχους της, ντόπιους και ξένους (από το ΣΕΒ μέχρι την τρόικα) εξαντλεί με ταχύτατους ρυθμούς την όποια συναίνεση υπήρχε στις λαικές μάζες.
Έτσι, ολοένα και περισσότερα φερέφωνα καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι χρειάζονται εκλογές, τώρα που είναι ακόμα σχετικά "νωρίς" - αργότερα είναι προφανές ότι ο λαός θα είναι ακόμα πιο οργισμένος εναντίον τους, και αν γίνουν εκλογές τότε, τα αποτελέσματα θα είναι ακόμα χειρότερα για την άρχουσα τάξη απ' ότι τώρα. Εξάλλου, χρειάζονται ακόμα πιο αντιλαικά μέτρα, και αυτά τα μέτρα δε μπορεί πλέον να τα περάσει η σημερινή κυβέρνηση, εκτός και αν κάνει εκλογές και τις πάρει (με το γνωστό εκλογικό σύστημα, την αποχή, κτλ). Τότε, η κυβέρνηση αυτή, ή όποια άλλη βγει, θα μπορεί να βγαίνει και να λέει ότι "ο λαός ενέκρινε την πολιτική μας, άρα συνεχίζουμε".
Ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι για αυτούς είναι ζήτημα "ζωής και θανάτου" το να ρημάξουν το λαό, μειώνοντας τους μισθούς των εργατών σε επίπεδα Βουλγαρίας και κάτω, και δίνοντας λεφτά στις χρεωκοπημένες τράπεζες προκειμένου να διασωθούν αυτές από τη χρεωκοπία, σε βάρος όλων των άλλων. Αν δε τα καταφέρουν, τότε θα χρεωκοπήσουν. Άρα, δε θα σταματήσουν, αν δεν εξεγερθεί ο λαός α λα Αίγυπτος, Τυνησία, κτλ. Και δεν είναι τυχαίο που η κυβέρνηση δηλώνει ότι τάχα ο λαός εγκρίνει την πλιτική της, παρά το ότι όπου βρεθούν και όπου σταθούν τα στελέχη της ο λαός τους βρίζει, τους φτύνει, ενώ το Χατζηδάκη της ΝΔ του έριξαν και ξύλο. Από τη στιγμή που ο λαός περιορίζεται 'μόνο" στο να βρίζει, χωρίς να παλεύει "μέχρι τέλους", αυτοί θα συνεχίσουν, διότι απλούστατα προτιμούν ένα βρισίδι, παρά να χρεωκοπήσουν.
Αντίθετα, ο λαός φαίνεται προς το παρόν να προτιμά να χρεωκοπήσει από το να εξεγερθεί - και αυτό θα πρέπει να αλλάξει.
Τέλος πάντων, επιστρέφοντας στο ζήτημα της προκήρυξης πρόωρων εκλογών, που μέχρι και οι Financial Τimes ζήτησαν πρόσφατα σε άρθρο τους, ας δούμε και ένα απόσπασμα από την πολύ καλή ανάλυση του Γ. Κύρτσου, που είναι εύστροφο ντόπιο φερέφωνο, επί του θέματος:
Δυναμική πρόωρων εκλογών
"H πολιτική του μνημονίου όχι μόνο δεν έλυσε τα οικονομικά προβλήματα αλλά συνέβαλε στη δημιουργία ενός εκρηκτικού οικονομικού και κοινωνικού αδιεξόδου. Όσο για την πολυδιαφημισμένη διπλωματία κορυφής του κ. Παπανδρέου, οδήγησε στην «ατλαντική» περιθωριοποίηση στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης και μας μετέτρεψε σε εύκολο στόχο για την καγκελάριο της Γερμανίας κ. Μέρκελ. Μέχρι τα τέλη Μαρτίου θα γνωρίζουμε ποιος ακριβώς θα είναι ο λογαριασμός των επιλογών του κ. Παπανδρέου και των συνεργατών του.
Στην καλύτερη περίπτωση θα εξασφαλίσουμε κάποιου είδους υποστήριξη με αντάλλαγμα την εφαρμογή μιας πολιτικής ισοπεδωτικής λιτότητας σε βάθος 15-20 ετών. Στη χειρότερη περίπτωση θα οδηγηθούμε, με πρωτοβουλία της Γερμανίας, σε πλήρη απομόνωση και ίσως υποχρεωθούμε να επιστρέψουμε στη δραχμή. Όποιο σενάριο και να επικρατήσει, ο κ. Παπανδρέου θα έχει σοβαρό κίνητρο για να μεθοδεύσει την πρόωρη προσφυγή στις κάλπες. Εάν εξασφαλίσει ένα αξιοπρεπές διαπραγματευτικό αποτέλεσμα, θα το παρουσιάσει σαν διπλωματικό θρίαμβο προτού αρχίσει να εφαρμόζει τα «συμπληρωματικά» μέτρα, που θα ρίξουν κάθετα το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων. Εάν, πάλι, εγκαταλειφθεί από τους ισχυρούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα στήσει τις κάλπες προτού πραγματοποιηθούν η οικονομική κατάρρευση και η αναγκαστική επιστροφή στη δραχμή.
Πολιτική παράκαμψη
Έτσι όπως διαμορφώνεται η οικονομική και κοινωνική κατάσταση, η κυβέρνηση Παπανδρέου βλέπει το μεταρρυθμιστικό δυναμικό της να περιορίζεται και την αποτελεσματικότητά της περίπου να εκμηδενίζεται. Ο κ. Παπανδρέου αρχίζει να μοιάζει με τον προκάτοχό του κ. Καραμανλή, με την έννοια ότι δεν μπορεί να φέρει σε πέρας την αποστολή του και το μόνο που μπορεί να κάνει είναι εκλογικούς υπολογισμούς και κινήσεις τακτικής.
Ο κ. Καραμανλής πρέπει να είναι ευχαριστημένος με τα αποτελέσματα των εκλογών στην Ιρλανδία. Απέσυρε έγκαιρα τη ΝΔ από την εξουσία, γιατί, αν είχε μείνει για να διαχειριστεί την κρίση ή και να εντάξει την Ελλάδα στο μνημόνιο, θα περνούσε από τη μεγάλη εκλογική ήττα στην εκλογική εξαφάνιση. Έτσι όπως εξελίσσονται τα πράγματα, ο κ. Παπανδρέου μπορεί να προτιμήσει την πρόωρη προσφυγή στις κάλπες, με στόχο την εξασφάλιση της εκλογικής πρωτιάς για το ΠΑΣΟΚ ή έστω μίας οριακής ήττας, παρά μία αναμέτρηση, προς τα τέλη της τετραετίας, που μπορεί να εξαφανίσει το ΠΑΣΟΚ από τον εκλογικό χάρτη. Το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να διαχειριστεί αποτελεσματικά την κρίση, δεν μπορεί να αντέξει σε βάθος χρόνου τις συνέπειες της κυβερνητικής αποτυχίας του, το μόνο που μπορεί να κάνει ελπίζοντας σε αρκετά καλά αποτελέσματα είναι πρόωρες εκλογές."
Δημοσίευση σχολίου