Η "αντεπίθεση" της ελληνικής αστικής τάξης

 Μόλις χτες και με αφορμή ένα μακροσκελέστατο κείμενο που κατέθεσαν δέκα στελέχη του κυβερνόντος κόμματος στο Εθνικό συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ, γράφαμε για την υποκρισία των ΠΑΣΟΚικών στελεχών.
Σήμερα πάλι μας ήρθε στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο του μπλογκ μας ένα άλλο κείμενο που υπογράφει ο Θανάσης Κ. Νικολαϊδης, μέλος της Αριστερής Πρωτοβουλίας του ΠΑΣΟΚ. Σ’ αυτό εντοπίζουμε αρκετές καίριες σωστές επισημάνσεις ενώ ο συγγραφέας του δείχνει να διαφοροποιείται από την ακολουθούμενη κυβερνητική πολιτική. Μεσοβέζικη τακτική όμως αφού δεν προχωράει παραπέρα  να διαχωρίσει την θέση του από το κυβερνητικό κόμμα πράγμα που έκανε η Σοφία Σακοράφα.

Παραθέτουμε το κείμενο που μας έστειλε:

Η « ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ» ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΣΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ

ΘΑΝΑΣΗ Κ. ΝΙΚΟΛΑΪΔΗ
Μέλους Αριστερής Πρωτοβουλίας ΠΑΣΟΚ

Το σύνολο της ανθρωπότητας βρίσκεται στο μέσον μιας πρωτοφανούς διαδικασίας υφαρπαγής πλούτου και εισοδήματος εκ μέρους του διεθνούς χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου σε βάρος όλων των λαών χωρίς καμία απολύτως διάκριση, παρά μόνο στο βαθμό και στις προτεραιότητες. Το διεθνές χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο, ο γίγαντας που προέκυψε από την σύμφυση του βιομηχανικού κεφαλαίου με το τραπεζικό κεφάλαιο και την απαραίτητη συμπλήρωση με το καθαρά κερδοσκοπικό κεφάλαιο, έχει καταστεί ανεξέλεγκτο από όλες τις δομές και τους θεσμούς (σε εθνικό και υπερεθνικό επίπεδο) και προχωρεί ακάθεκτο στην πλήρη άλωση και στον απόλυτο έλεγχο όλων των κρατικών-κυβερνητικών μηχανισμών και των υπερ-κρατικών συνόλων (Ο.Η.Ε,Ε.Ε.,ΝΑΤΟ κλπ.).

Το εικονικό και άγνωστης, πολλές φορές, ιδιοκτησίας χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο δεν έχει καμιά εθνική αναφορά και κανένα εθνικό όριο,» λειτουργεί» σε παγκόσμιο επίπεδο και μεγεθύνεται με γεωμετρική πρόοδο με  την ιδιοποίηση του εισοδήματος των λαών όλης της γης. Το διεθνές χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο με τη βοήθεια των μηχανισμών του, αγορές, κυβερνήσεις, ΜΜΕ και υπερεθνικά σύνολα, είναι η κυρίαρχη και ηγεμονική δύναμη του πλανήτη και πλουτίζει σε βάρος όλων των κοινωνικών τάξεων, ακόμα και σε βάρος του γεννήτορά του, το βιομηχανικό-παραγωγικό κεφάλαιο, δεν έχει καμιά αναστολή ταξική, εθνική, πολιτιστική κλπ., είναι εντελώς παρασιτικό και σαν σύγχρονος δράκουλας ρουφάει αίμα από παντού.                              

Η τεράστια ισχύς του  και ο καθολικός έλεγχος, επί των παγκόσμιων εξελίξεων, του επιτρέπει να διαμορφώνει ψευδαισθήσεις και μέσω αυτών πρόσκαιρες συμμαχίες με τμήματα των αστικών τάξεων της υφηλίου και του βιομηχανικού κεφαλαίου. Δημιουργεί προσωρινά κλίμα συνεργασίας με το παραδοσιακό κεφάλαιο στην προσπάθεια καθυπόταξης και απομύζησης των εργαζομένων όλου του κόσμου (και των ελλήνων αλλά και των αμερικανών και των γερμανών ).Αποτέλεσμα αυτής της αρμονικής συνεργασίας είναι από την μια η εξαθλίωση των εργατικών μαζών και από την άλλη η ολοένα και μεγαλύτερη υποδούλωση και καταστροφή του βιομηχανικού κεφαλαίου καθόσον η κυρίαρχη επιλογή αυτής της ανίερης συμμαχίας είναι η ιδιοποίηση παραγμένου πλούτου, του εισοδήματος των λαών και όχι, όπως ψευδώς κατατίθεται, η ανάπτυξη, που είναι μονόδρομος για την αναπαραγωγή και την μεγέθυνση του βιομηχανικού-παραγωγικού κεφαλαίου.

Η χώρα μας και από πλευράς προτεραιοτήτων και από πλευράς βαθμού «χρηματοπιστωτικής εκμετάλλευσης» είναι στην πρώτη γραμμή «αξιοποίησης» από το διεθνές χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο και τις ευρωπαϊκές συνιστώσες του. Η ανάληψη ακόμα και της διακυβέρνησης της χώρας από την παγκόσμια οικονομική ελίτ δείχνει την περιφρόνηση του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος προς τους εθνικούς θεσμούς και προς τους λαούς όλου του πλανήτη. Η Ελλάδα το πρώτο χρηματοπιστωτικό προτεκτοράτο (όπως γράφαμε από τον Ιούνη του 2010) είναι ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ προς αντιγραφή και εξαγωγή. Αυτή η πλήρης κυριαρχία του διεθνούς χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου ,στη χώρα μας, στηρίχτηκε στην δουλικότητα του πολιτικού μας συστήματος και κυρίως στην προτεσταντικού τύπου «ηθική» της κυβερνητικής ηγεσίας: «ότι χρωστάμε οφείλουμε να το πληρώσουμε». ΟΥΤΕ ΧΡΩΣΤΑΜΕ ΟΥΤΕ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ.  

Εδώ πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι οι επιλογές της κυβερνητικής ηγεσίας ούτε αφελείς είναι ούτε αποτέλεσμα αδιεξόδων, είναι συνειδητές επιλογές ενός πολιτικού προσωπικού που ήρθε για να υπηρετήσει την χρηματοπιστωτική επέλαση με ότι συνεπάγεται αυτό.                        

Ταυτόχρονα η αιώνια ξενόδουλη μεταπρατική και σε μεγάλο βαθμό παρασιτική  εθνική αστική τάξη και οι παραφυάδες της, οι ιδιοκτήτες των ΜΜΕ και οι εργολάβοι, έσπευσαν ,σαν σύγχρονοι Κουϊσλιγκς, να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στους νέους αφέντες, στους νέους κατακτητές με στόχο να γλείψουν έστω ένα κοκαλάκι από την νέα εξουσία. Συνεργάζονται άριστα με τους νέους κατακτητές (όπως βέβαια έπραξαν και στη διάρκεια της γερμανικής κατοχής) στην ισοπέδωση των εργατικών και κοινωνικών δικαιωμάτων και στη μετατροπή της χώρας σε ΦΕΟΥΔΑΡΧΙΑ του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου. Η καλή μας αστική τάξη και κυρίως η εκπροσώπησή της στα ΜΜΕ τα έδωσε όλα στους νέους αφέντες για να την συμπεριλάβουν στο πλιάτσικο που διενεργείται σε βάρος του λαού και της χώρας μας. Οι σύγχρονοι κουκουλοφόροι της πολιτικής και της οικονομίας στην αρχή δεν αντιλήφθηκαν ότι η κατ’αρχήν  αξιοποίησή τους δεν είχε αναφορά τα δικά τους συμφέροντα μόνο εσχάτως και ενώ η δράση των νέων αφεντών εμφανώς τους υπερβαίνει και διαφαίνεται η απειλή για τα δικά τους συμφέροντα αρχίζουν ,τα πιο προωθημένα τμήματά τους, να συνειδητοποιούν ότι ήρθε η σειρά τους να συνδράμουν στη αύξηση του πλούτου του διεθνούς χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου.  Γιαυτό δειλά-δειλά εμφανίζονται φωνές αμφισβήτησης των επιλογών της κυβέρνησης και της Τρόϊκας και φτάνουν στο προσκήνιο απόψεις για απογοητευμένο και κουρασμένο πρωθυπουργό (κάτι μας θυμίζει αυτό) και για διαμόρφωση εναλλακτικών πολιτικών προτάσεων από τους πιστούς στις αρχές και τις αξίες της ελληνικής πλουτοκρατίας ( όπως θα έλεγε και η Α. Παπαρήγα ), τους γνωστούς υπαλλήλους των συγκροτημάτων , που στο τέλος θα μας τους εμφανίσουν και σαν λαϊκούς αγωνιστές. Αυτή  η προσπάθεια παλινόρθωσης της καλής μας αστικής τάξης, που τώρα εμφανίζεται δειλά-δειλά αλλά προϊόντος του χρόνου θα δυναμώνει, είναι καταδικασμένη σε αποτυχία πρώτα λόγω της τεράστιας ισχύος των νέο-κατοχικών δυνάμεων και δεν θα επιτρέψουν «εθνική λύση» και λόγω της δεδομένης άρνησης του έτερου γίγαντα, έστω και σε λήθαργο ευρισκόμενου,  του ελληνικού λαού. 
                                                                                      
Ο  ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ κάθε μέρα περισσότερο συνειδητοποιεί τους λόγους και τα αίτια της κρίσης και το παιχνίδι που παίζεται σε βάρος του, ξέρει ποιοί τον οδήγησαν στην σημερινή τραγική κατάσταση και στο φαντασιακό του τους έχει οριστικά απορρίψει. Έχει απορρίψει το σύνολο του πολιτικού συστήματος είτε σαν επικίνδυνο είτε σαν ανίκανο, δεν θα τον «λουκιάσει» καμιά υπαρκτή ή ανύπαρκτη πολιτική δύναμη.

Ο ελληνικός λαός μπορεί και πρέπει να αντιτάξει στους σύγχρονους αποικιοκράτες και τους ντόπιους εκπροσώπους τους την αυτόνομη ενωτική δράση και πορεία όλων των κοινωνικών του δυνάμεων, της κοινωνικής αριστεράς, των συνδικάτων, των αυτόνομων οργανώσεων και κάθε μορφής κοινωνικών κινημάτων. Ήρθε η ώρα ο λαός μας να προχωρήσει στη δημιουργία του σύγχρονου επαναστατικού εθνικο-απελευθερωτικού κινήματος χωρίς «πρωτοπορίες» και «καθοδηγητές του μέλλοντος του».