Γραφείο τελετών ο Αχόρταγος

 Εβριζαν ορισμένοι ολιγοφρενείς εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα τους δημοσίους υπαλλήλους κι έβρισκαν δίκαιη την «τιμωρία τους» από την κυβέρνηση με περικοπή μισθών και κατάργηση «δώρων». Πολλοί προειδοποιούσαν από τότε τους επιχαίροντες ότι θα έρθει και η σειρά τους, ότι το «διαίρει και βασίλευε» απλώς τους αφήνει προσωρινώς στην άκρη για να «τους φάει αργότερα τελευταίους». Τον χαβά τους εκείνοι: μηρύκαζαν την κυβερνητική προπαγάνδα... ...για όλα τούς έφταιγε «το κράτος» -τώρα ο Γιωργάκης ετοιμάζεται για μιαν ακόμα εξίσωση προς τα κάτω, βάζοντας μάχαιραν και στους μισθούς του ιδιωτικού τομέα. Μούγγα στη στρούγκα, ένοχοι, όσοι έβριζαν τους άλλους τότε, τι να λένε τώρα με το λεπίδι του χασάπη στον δικό τους τον λαιμό; Νόμιζαν οι αδαείς και τετυφλωμένοι ότι ήταν παλιές πουτάνες στο κουρμπέτι κι όμως πιάστηκαν μωρές παρθένες στο ξάγναντο...

Κράτος φόρου υποτελές...

Πογκρόμ κατά δημοσίων υπαλλήλων...

(Με την ευκαιρία: παρά τα κυρίαρχα ψεύδη η Ελλάδα έχει τους λιγότερους δημόσιους υπαλλήλους στην Ευρωπαϊκή Ενωση, των οποίων την αποτελεσματικότητα και παραγωγικότητα έχουν σκοτώσει τα δύο κόμματα του δικομματικού μας μονοκομματισμού. Οι ίδιοι δύο δηλαδή μηχανισμοί που τώρα διώκουν... το έργο τους)

Σχολεία κλείνουν, σχολές των ΑΕΙ κλείνουν, σχολεία για παιδιά με αναπηρίες κλείνουν, μαγαζιά κλείνουν -και οι Φράγκοι Επικυρίαρχοι μας υπαγορεύουν τι να πουλήσουμε -και προσέτι απαιτούν προς τούτο απ' τα ανδρείκελά τους συναίνεση! «Η συναίνεση», δήλωσε ο Παπανδρέου, «είναι εθνική επιταγή» (σ.σ. σε ποια τράπεζα και εις ποίου τον λογαριασμό;)...

Τώρα στην Ισπανία, στη Μαδρίτη, στην Πουέρτα ντελ Σολ γίνεται, κατ' αναλογίαν προς την πλατεία Ταχρίρ, αυτό που καλούσε ο κ. Αλαβάνος να γίνει και στην Ελλάδα, στην πλατεία Συντάγματος.

Λοιδορήθηκε τότε ο Αλέκος, και μάλιστα από ορισμένους εξυπνάκηδες συντρόφους του. Τώρα δικαιώνεται - όμως αλλού, όχι βεβαίως στον μικρόκοσμο που συχνά δεν βλέπει πέρα απ' τη μύτη του, αλλά στον πραγματικό κόσμο, αυτόν που βλέπει το μέλλον και προσπαθεί να αναμετρηθεί μαζί του - φωνή λαού οργή Θεού και τα σκυλιά (της αστυνομίας) δεμένα.



Πηγή: Στάθης - "Ελευθεροτυπία"