Είχα τονίσει τους παραλληλισμούς αυτής της κυβέρνησης με τα Βορειαφρικανικά καθεστώτα. Οι δίαυλοι άλλωστε του Παπανδρέου με τους δυνάστες δεν ήταν και λίγοι. Ένα μόνο χαρακτηριστικό έλλειπε από το ελληνικό καθεστώς. Η αφαίρεση της ανθρώπινης ζωής. Όχι ότι αυτή η κυβέρνηση δεν έχει ήδη κοστίσει σε ανθρώπινες ζωές. Φαντάζομαι ότι δεν είναι αμελητέοι οι θάνατοι από ελλείψεις στο σύστημα υγείας, οι κάποιοι αστέγων που αλέθηκαν σαν να 'ταν σκουπίδια, οι αυτοκτονίες που η πολιτική της κρίσης προκάλεσε.
Τώρα, οι δυνάμεις καταστολής αυτό του κράτους που κυβερνιέται από αυτόν τον πρωθυπουργό έφτασαν μισό βήμα πριν τη δολοφονία και οι ιατροί είναι αυτοί που θα επιχειρήσουν να μην ολοκληρωθεί το έργο των συγκεκριμένων στυγνών εγκληματιών των ΜΑΤ που έσπασαν το κεφάλι του θύματος σε πολλαπλά σημεία.
Τι ήταν το θύμα; Διαδηλωτής. Και η διαδήλωση είναι έγκλημα για αυτήν την κυβέρνηση. Τιμωρητέο πλέον και με άμεση εκτέλεση.
Το 'χα πει νωρίς ότι ο Παπανδρέου, όπως άλλωστε είχε δηλώσει, βρίσκεται σε πόλεμο. Το 'χα πει ότι ο εχθρός του είναι ο ελληνικός λαός.
Για να επιβάλει την πολιτική του σε μια κρίση όπου η διακόπτης της ήταν ο ίδιος, για να επιβάλει πολιτικές που ευνοούν μόνο τα φιλαράκια του και τους μέντορες του από τη παγκόσμια οικονομική συμμορία, θα ήταν αδίστακτος.
Αφού με τους τρομονόμους του επιχείρησε να χαρακτηρίσει την αντίδραση προς τη βούλησή του ως αξιόποινα εγκλήματα σκέψης, αφού συνέχισε χωρίς λόγο και αιτία να κλιμακώνει την καταστολή και την κρατική βία, σε μια χώρα που δεν είχε ούτε τη δύναμη, ούτε την ικανότητα να του αντισταθεί οργανωμένα και να αλλάξει το τοπίο, αφού έκανε την Ελληνική Αστυνομία δεσμοφύλακα των πολιτών αστυνομοκιποιώντας την ζωή μας, τώρα η κυβέρνηση Παπανδρέου έχει αίμα στα χέρια της.
Το αίμα που χύσαν οι μπάτσοι της στους δρόμους των πολιτών.
Το αίμα ενός 31χρονου. Ανθρώπου. Με σάρκα, ψυχή, αίμα, όνειρα, μέλλον και τσαγανό.
Οι γκάνγκστερ-θύτες που φέρονται στους διαδηλωτές σαν να 'ναι εγκληματίες ποδοπάτησαν το νέο και του βάλαν μυαλό- με τα γκλομπς τους- τις ξανάστροφες τους πιθανότατα.
Ακόμη και αν ο νεαρός δεν πεθάνει, ακόμη και αν η κυβέρνηση έχει να κατηγορηθεί μόνο για ηθική αυτουργία στην απόπειρα δολοφονίας του, η κατάσταση παραμένει δραματική. Ο νεαρός μπορεί να μείνει φυτό, ή με μόνιμες αναπηρίες. Και δεν είναι μόνο οι δράστες που πρέπει να πληρώσουν για αυτό. Αυτοί που είχαν την ευθύνη της αστυνομικής επιχείρησης που όπως έδειξαν το αποτελέσματα ήταν στην πορεία μόνο και μόνο για να τη διαλύσουν σε επίδειξη χουντικότητας και αυτοί πρέπει να πληρώσουν για την κρατική δολοφονία ή την απόπειρα δολοφονίας ενός αθώου νεαρού.
Δεν ήταν ατυχηματικό το συμβάν της απόπειρας δολοφονίας. 30 άλλοι αθώοι νοσηλεύτηκαν από την κρατική καταστολή. Τα βίντεο με την εγκληματική συμπεριφορά των ΜΑΤ δίνουν και παίρνουν. Ή τα ΜΑΤ έχουν τρελαθεί από την ελευθερία στην έκφραση της βίας που η κυβέρνηση ενθαρρύνει και πρέπει να διαλυθούν ως σώμα, ή οι εντολές που δέχτηκαν οι εντολείς τους για κλιμάκωση και διάλυση κάθε αντίστασης ήρθαν από ψηλά. Και οι ενδείξεις είναι πως συμβαίνει το δεύτερο, πως η κυβέρνηση προστάζει τη διαρκή κλιμάκωση της κρατικής καταστολής Τα ΜΑΤ πλέον δέρνουν πολίτες μέρα μεσημέρι, τους διασύρουν, τους χτυπούν και φαίνεται πως αρχίζουν να σκοτώνουν.
Αυτός ήταν ο τελευταίος σταθμός της μεταπολιτευτικής δημοκρατίας. Από δω και πέρα μόνο κάθοδο σε μια κόλαση εξελίξεων θα παρακολουθούμε. Ήταν αναμενόμενο ότι θα φτάναμε ως εδώ έτσι που σκόπιμα τα κλιμάκωνε τα πράματα η κυβέρνηση. Τώρα το καζάνι με ψυχές και αίματα θα αρχίσει σιγά σιγά να γεμίζει. Με μαθηματική ακρίβεια. Μέχρι να σκάσει στα μούτρα όλων μας.
Ο Πεταλωτής ψύχραιμα καταδίκασε και μας είπε ότι θα γίνουν όσα οφείλεται να γίνουν. Καταδίκασε τη βία από όπου και να προέρχεται για να μην ξεχνάμε και το κρατικό μονοπώλιο της βίας. Η κυβέρνηση που θα είναι εξαιρετικά τυχερή αν ο νέος διαδηλωτής δεν πεθάνει στα χέρια της γιατί τότε θα μιλάμε δικαιωματικά για μια δολοφονική κυβέρνηση, η κυβέρνηση αυτή λοιπόν, στο χαλαρό σχολιάζει μια απόπειρα (προς το παρόν) δολοφονίας για την οποία φέρει πλήρως την πολιτική ευθύνη και ίσως και την ηθική αυτουργία. Αν είσαι πολιτικός ξέρεις πολύ καλά τι πρόκειται να συμβεί όταν κλιμακώνεις μια έκρυθμη κατάσταση. Και βλάκας να είσαι αυτό τουλάχιστον το ξέρεις. Γιατί κλιμακώνεις τότε;
Το τρομο-κράτος έδειξε πλέον το πραγματικό του πρόσωπο. Το πρόσωπο του κτήνους. Ας μου πει κάποιος το πως να προστατέψουν οι πολίτες τον εαυτό τους. Που θα πάνε; Στα δικαστήρια; Σε κάποιο ασφαλές μέρος; Η χώρα έχει γίνει κρατητήριο και όποιος αντιδρά δημοσίως στη φυλάκιση του δέχεται την περιποίηση των ΜΑΤ.
Η κυβέρνηση Παπανδρέου, αυτή που προσκάλεσε τα αρπακτικά του ΔΝΤ κάνοντας σκόπιμα την υπόθεση του Ελληνικού χρέους μη διαχειρίσιμη, αυτή που στο περιβάλλον της κεντρικής ομάδας της έχει φυτεμένους πρώην της Goldman Sucks και πρώην και νυν ανθρώπους του Soros, αυτή η κυβέρνηση, η κυβέρνηση της χρεοκρατίας, θα μείνει στην ιστορία με πολλούς χαρακτηρισμούς. Κανένας από αυτούς δε θα είναι κολακευτικός. Και ανάμεσα στους όσους χαρακτηρισμούς έχει ήδη συγκεντρώσει, αυτές τις μέρες απειλείται να χρεωθεί και το χειρότερο όλων. Αυτόν του δολοφόνου. Όχι πλέον μόνο του οικονομικού.
Να δούμε τι άλλο θα δούμε από αυτή και την ερχόμενη κυβέρνηση “εθνικής σωτηρίας” που συχνότατα έχω υποστηρίξει ότι θα ακολουθήσει. Θα αρχίσουν να μας απαγάγουν από τα σπίτια μας; Θα ξαναχρησιμοποιήσουν τη Γυάρο και τη Μακρόνησο;
Η κυβέρνηση της εκτροπής από κάθε τι το δημοκρατικό δεν μπορεί να θεωρείται δημοκρατική επειδή εκλέχτηκε μέσω της πολιτικής φάρσας του κοινοβουλευτισμού που είναι η βιτρίνα της κομματοκρατίας.
Δεν μιλάμε πλέον για απόψεις. Θα 'χουμε και άλλους νεκρούς στο μέλλον. Και το δρόμο τον άνοιξε αυτή η κυβέρνηση. Δεν κρύβεται ο φόνος. Πόσο μάλλον όταν γίνεται σε δημόσια θέα.
Ακόμη και η χούντα είχε νοσταλγούς. Αυτή η κυβέρνηση δεν θα 'χει κανένα.
Του Πέτρου Αργυρίου
Δημοσίευση σχολίου