"Ευτυχώς που υπάρχουν και οι τραπεζίτες" λοιπόν, με την έννοια ότι είναι από τους λίγους που, εντελώς κυνικά, παραδέχονται και αναδεικνύουν την πραγματική εικόνα του κόσμου: Ποιες "δημοκρατίες" και ποιες "ισονομίες" μου λέτε, οι άνθρωποι το παραδέχονται ωμά ότι μας έχουν πάρει και τα σώβρακα...
Γράφημα για τις ανισότητες στις ΗΠΑ, που σπάνε κάθε ρεκόρ:
Παρατηρήστε το πως μας έχουν γυρίσει στην κατάσταση τις δεκαετίας του 1920-1930.
Αντίθετα, παρατηρήστε το γράφημα τη δεκαετία 1960-1970, όπου οι μεγάλοι λαϊκοί αγώνες έχουν φέρει το λαό σε πολύ καλύτερη θέση
Ας δούμε λοιπόν μια μελέτη του γνωστού χρηματοπιστωτικού κολοσσού Credit Suisse για την κοινωνική ανισότητα, και το πώς η άρχουσα τάξη, επειδή ακριβώς έχει στην κατοχή της την εξουσία, καταφέρνει να ρημάξει τους εργάτες, ώστε να επιβιώσει η ίδια, αυξάνοντας ακόμα περισσότερο τη μεταξύ τους ψαλίδα. Όπως έλεγε και ο Λένιν, "Capitalists can buy themselves out of any crisis, so long as they make the workers pay".
Πώς η κρίση πλούτισε... τους πλούσιους
Σύμφωνα με την Credit Suisse, εκτιμάται ότι παγκοσμίως σήμερα υπάρχουν περίπου 24,2 εκατομμύρια άνθρωποι με καθαρά περιουσιακά στοιχεία άνω του 1 εκατ. δολαρίων (συμπεριλαμβανομένων και ακινήτων). Πρόκειται ουσιαστικά για το 0,5% του πληθυσμού της γης που έχει στα χέρια του το... 36% του παγκόσμιου πλούτου (περίπου 70 τρισ. δολάρια επί συνόλου 200 τρισ.)!
Παρότι προηγήθηκε μια δεκαετία... μηδενικών κερδών από τα χρηματιστήρια, η κατάρρευση της αγοράς ακινήτων και, το κυριότερο, η μεγαλύτερη χρηματοοικονομική κρίση μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, εντούτοις, όπως προκύπτει από μελέτη της Credit Suisse, οι... έχοντες κατάφεραν από το 2000 μέχρι σήμερα να αυξήσουν τα περιουσιακά τους στοιχεία κατά 72%! Πρόσφατη έρευνα της Deloitte εξάλλου υπογραμμίζει πως ό,τι έχασαν οι πλούσιοι από το τέλος του Β' Παγκόσμιου Πολέμου μέχρι το 1980, το κέρδισαν τις προηγούμενες τρεις δεκαετίες χάρη στην... παγκοσμιοποίηση. (σ.σ. δηλαδή ότι κέρδισαν οι εργάτες της δύσης μετά από μεγάλους αγώνες, τώρα εξανεμίστηκε, καθώς οι κεφαλαιοκράτες πηγαίνουν διαρκώς και επενδύουν στην Κίνα, την Ινδία, κτλ, όπου τα περιθώρια κέρδους τους είναι μεγαλύτερα λόγω των χαμηλών μισθών)
Στον αντίποδα, 50% του πληθυσμού δεν συγκεντρώνει περισσότερο από το... 2% του παγκόσμιου πλούτου. Οσο για τους δισεκατομμυριούχους (δηλαδή με περιουσία άνω των 100 εκατ. δολαρίων), αυτοί δεν ξεπερνούν στον πλανήτη τους... 5.000 όπως προκύπτει από το τελευταίο «Wealth Report» της Citi Private Bank σε συνεργασία με την Knight Frank, ένα νούμερο το οποίο ανεβαίνει στους 26.700 εάν υπολογιστούν και τα ακίνητα. Σε μια περίοδο δηλαδή κατά την οποία η μία χώρα μετά την άλλη -και αναφερόμαστε στις αναπτυγμένες- αντιμετωπίζει σοβαρά οικονομικά προβλήματα, ακόμη και το ενδεχόμενο χρεοκοπίας (Ελλάδα, Ιρλανδία, Πορτογαλία κ.λπ.) οι έχοντες και κατέχοντες καταφέρνουν να... «αβγατίζουν» τις περιουσίες τους.
Ενώ δηλαδή η αγοραστική δύναμη για τη συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων συρρικνώνεται διαρκώς και η ανεργία αποτελεί το βασικό πρόβλημα για τις περισσότερες οικονομίες -πέραν των μεγάλων δημοσιονομικών ανισορροπιών- οι πολυεκατομμυριούχοι βγάζουν την κρίση σχεδόν... αλώβητοι ή στη χειρότερη περίπτωση με τις μικρότερες δυνατές οικονομικές απώλειες.
Στο αστρονομικό ποσό των 122 τρισ. δολαρίων (ποσό διπλάσιο από το παγκόσμιο ΑΕΠ) εκτινάχθηκε το 2010 ο πλούτος που βρίσκεται στα χέρια ιδιωτών. Λαμβάνοντας ώθηση από την οικονομική ανάκαμψη, κατέγραψε αύξηση 8% ή 9 τρισ. δολάρια και είναι πλέον κατά περίπου 20% υψηλότερος σε σχέση με το 2008. Σύμφωνα με την ενδέκατη ετήσια έκθεση «Global Wealth», την οποία δημοσιεύει η Boston Consulting Group (BCG), ο φρενήρης ρυθμός πλουτισμού θα συνεχιστεί και την επόμενη πενταετία, με ρυθμό 5,9% ετησίως κατά μέσο όρο. Αυτό, σύμφωνα με τους υπολογισμούς, θα έχει αποτέλεσμα ως το 2015 ο πλούτος των ιδιωτών να έχει φτάσει στα 162 τρισ. δολάρια.
Δημοσίευση σχολίου