Οταν πανηγυρίζει το φερέφωνο του ΣΕΒ...

Γαργάρα κάνει και σήμερα η «Καθημερινή» τα όσα αποκαλύφθηκαν πρόσφατα για τον ρόλο των ΜΜΕ που ελέγχει ο όμιλος του εφοπλιστή Αλαφούζου. Εχουμε αναφερθεί σ’ αυτά τα δημοσιεύματα και δεν έχουμε κάτι άλλο να προσθέσουμε. Μπορούμε όμως να καταλάβουμε γιατί δυο μέρες τώρα το δημοσιογραφικό όργανο του ΣΕΒ και τις ντόπιας πλουτοκρατίας πανηγυρίζει και δεν κρύβει τον ενθουσιασμό του για τις τελευταίες εξελίξεις.

Με αφορμή την ψήφιση από το μαύρο μέτωπο των αστικών κομμάτων του νόμου-πλαισίου για τα ΑΕΙ, ο γνωστός και μη εξαιρετέος Σ. Κασιμάτης σε κείμενο του που λίγο απέχει από το να αγγίξει τα όρια της φαιδρότητας έγραφε την Κυριακή: «Αυτό που συνέβη την περασμένη εβδομάδα, με την υπερψήφιση του νόμου - πλαισίου για τα ΑΕΙ από ΠΑΣΟΚ, Ν.Δ., ΛΑΟΣ και ΔΗΣΥ, ισοδυναμεί με την απελευθέρωση των πανεπιστημίων και την προσάρτησή τους στην ελληνική επικράτεια, ύστερα από τριάντα χρόνια κομμουνιστικής κατοχής. Ολα αυτά, βέβαια, υπό την προϋπόθεση ότι ο αστικός κόσμος θα κερδίσει και τον τέταρτο γύρο που προετοιμάζει η Αριστερά...».

Σήμερα πάλι στο κύριο άρθρο της η φυλλάδα του Αλαφούζου απευθυνόμενοι στους αναγνώστες της προσπαθεί να τους μεταδώσει την «χαρά» της για το «γάμο» των τραπεζών Eurobank και Alpha.
«Η συγχώνευση δύο μεγάλων ελληνικών ιδιωτικών τραπεζών αποτελεί μια εξαιρετικά θετική είδηση. Ιδιαιτέρως μάλιστα όταν στο νέο σχήμα που δημιουργείται εισρέουν και ξένα κεφάλαια. Η ελληνική οικονομία έχει ανάγκη από «καλές ειδήσεις», οι οποίες μπορούν να ανατρέψουν την εξαιρετικά αρνητική ψυχολογία που επικρατεί στην αγορά εδώ και πολύ καιρό», μας γράφει η «Καθημερινή». Τώρα γιατί «αποτελεί μια εξαιρετικά θετική είδηση» για τα καταχρεωμένα λαϊκά νοικοκυριά στους νόμιμους τοκογλύφους τους τραπεζίτες η συγχώνευση δυο τραπεζών δεν μπαίνει στον κόπο να μας το εξηγήσει. Μήπως θα μειώσουν τα επιτόκια σε όσους πολίτες έχουν πέσει στα νύχια τους; Μήπως θα σταματήσουν να κάνουν κατασχέσεις κάθε περιουσιακού στοιχείου οφειλετών που δεν μπορεί να εξοφλήσουν τα δάνεια τους;

Ας μην επεκταθούμε παραπάνω αρκούμενοι να αναδημοσιεύσουμε ένα εύστοχο άρθρο του Νίκου Μπογιόπουλου απ’ τον σημερινό «Ριζοσπάστη».

«Κυρίες και κύριοι,
τι είναι η ληστεία μιας τράπεζας
μπροστά στην ίδρυσή της;»

Μπέρτολντ Μπρεχτ

Eurobank - Αlpha

Οσο πιο σοβαροφανής θέλει να ποζάρει η αντιεπιστημονικότητα τόσο περισσότερο βυθίζεται στην μπαρουφολογία.

Οι φορείς του συγκεκριμένου νομίσματος με τις δυο όψεις, με αφορμή τη συγχώνευση της Eurobank με την Alpha, δίνουν από χτες τα «ρέστα» τους.
*
«Πανηγυρίζουν» - και καλούν και το λαό να «πανηγυρίσει»! - για ένα τυπικό φαινόμενο στον καπιταλισμό: Το φαινόμενο της συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης του κεφαλαίου, ειδικά σε συνθήκες κρίσης.

Αλλά γιατί το γεγονός ότι κάποιοι κεφαλαιοκράτες γιγαντώνονται έναντι κάποιων άλλων κεφαλαιοκρατών ανταγωνιστών τους, είναι μια εξέλιξη και ένα θέαμα για το οποίο ο λαός πρέπει να «ευφραίνεται»;
***
Ας πάρουμε ένα παράδειγμα που δεν είναι ελληνικό, αφού και το θέμα δεν είναι ελληνικό, αλλά παγκόσμιο:

1) Τη δεκαετία του '90, οι δέκα μεγαλύτεροι χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί στις ΗΠΑ συγκέντρωναν το 10% των συνολικών αποθεμάτων του κλάδου. Το 2008 έφτασαν στο 60%.

2) Σε παγκόσμιο επίπεδο και πριν από την κρίση, το 2006, οι δέκα μεγαλύτερες τράπεζες συγκέντρωναν το 59% των παγκόσμιων τραπεζικών αποθεμάτων. Το 2009 έφτασαν στο 70%.

3) Αμέσως μετά τις εξελίξεις που ακολούθησαν τη χρεοκοπία της Lehman Brothers, από τις πέντε μεγαλύτερες επενδυτικές τράπεζες της Γουόλ Στριτ έμειναν μόνο δύο «αρπακτικά», τα οποία «τρώγοντας» τις υπόλοιπες γιγαντώθηκαν περαιτέρω: Οι Goldman Sachs και Morgan Stanley.
*
Ας απαντήσουν οι «πανηγυριτζήδες»:

Αυτές οι εξελίξεις στον τραπεζικό τομέα των ΗΠΑ σε τι βοήθησαν τον αμερικανικό λαό, που
το 2010, είδε τον αριθμό των φακέλων, που συμπληρώθηκε από τις τράπεζες για να προχωρήσει η διαδικασία κατάσχεσης κατοικιών, να ανέρχεται στα 2,9 εκατομμύρια, μέσα στο 2009 οι εργαζόμενοι μέτρησαν την απώλεια 7,5 εκατομμυρίων θέσεων εργασίας, μέσα στο 2011 πάνω από 50 εκατομμύρια πολίτες επιβιώνουν με κουπόνια σίτισης.
Με δυο λόγια:

Η συγκέντρωση και η συγκεντροποίηση που ακολουθείται σε παγκόσμιο επίπεδο με ραγδαίους ρυθμούς, αποσόβησε ή αντίθετα επέτεινε την κρίση; Η γιγάντωση των τραπεζών απέτρεψε αυτή η κρίση να επιπέσει επί της κεφαλής των λαών; Ακριβώς το αντίθετο!
***
Ας δούμε τι συμβαίνει αντίστοιχα στην Ελλάδα:

Τα καθαρά κέρδη των Eurobank και Αlpha από το 2008 μέχρι τo 2010 (βλέπε το σχετικό πίνακα) δηλαδή μέσα στη δίνη της κρίσης, αθροιζόμενα φτάνουν τα 2,2 δισ. ευρώ!
*
Ας απαντήσουν οι «πανηγυριτζήδες»:

Αυτή η απίθανη κερδοφορία απέτρεψε το κόψιμο μισθών και συντάξεων του λαού;
Απέτρεψε την ενίσχυση των τραπεζών με ζεστό κρατικό χρήμα, που ξεπερνά στην τριετία τα 110 δισ. ευρώ(!), τη στιγμή που ο λαός λεηλατείται;
Απέτρεψε τα εκατοντάδες χιλιάδες λουκέτα στην αγορά;
***
Είναι απολύτως προφανές ότι:
*
Πρώτον, οι δυο τράπεζες ενώθηκαν γιατί μέσα από την ένωσή τους και τις άλλες συγχωνεύσεις που προμηνύονται το χρηματιστικό κεφάλαιο επιδιώκει τη θωράκιση και τον πολλαπλασιασμό των δικών του κερδών.
*
Δεύτερον, τα κέρδη αυτά μόνο αφελείς ή «ενσωματωμένοι» ισχυρίζονται ότι «θα μοιραστούν στο λαό» (!) ή ότι θα «ευνοήσουν» τους εργαζόμενους στις τράπεζες που θα βρεθούν απέναντι σε απολύσεις, μειώσεις μισθών και νέα επίθεση στα εργασιακά τους δικαιώματα.
*
Τρίτον, τα κέρδη θα προκύψουν από το γεγονός ότι τα καταχρεωμένα λαϊκά νοικοκυριά και οι βιοπαλαιστές θα έχουν απέναντί τους ένα ακόμα πιο ισχυρό τοκογλύφο, που θα τους πίνει ακόμα πιο αδυσώπητα το αίμα.
*
Εν ολίγοις, ο λαός από αυτήν την ένωση θα έχει ακριβώς το ίδιο «όφελος» που είχε και πριν τους «γάμους» ή τα «αλληλοφαγώματα» μεταξύ των τραπεζιτών. Δηλαδή, τίποτα!
_____________

«Να 'χουμε τράπεζες ανθηρές, κερδοφόρες, μεγάλες για το καλό της πατρίδας»!

Αυτό δεν είναι το σλόγκαν των τελευταίων 24ώρων;

Αυτό είναι.

Βέβαια, όσοι αναμηρυκάζουν το σλόγκαν, οι πρόθυμοι «ραψωδοί» των τραπεζών, έχουν μιαν εντελώς διαφορετική αντίληψη περί «πατρίδας» από τα θύματα των τραπεζών.

Αλλά αυτό - το «πατριωτικό» σκέλος το οποίο είναι τόσο «πατριωτικό» ώστε να περιλαμβάνει και ολίγην από ...Κατάρ - δεν είναι της ώρας. Ας μείνουμε στην οικονομική πλευρά του σλόγκαν:

Ε, λοιπόν, περίπου 8 δισ. ευρώ είναι αθροιστικά τα καθαρά κέρδη της Εurobank και της Alpha από το 2002 και μετά. Είναι, δηλαδή, αναμφίβολο: Και «ανθηρές», και «κερδοφόρες», και «μεγάλες» για τα ελληνικά δεδομένα είναι οι δυο τράπεζες.

Αλλά, όμως, είναι εξίσου αναμφίβολο: Αυτή η δεκαετής (για να μην πάμε πιο πίσω) «ανθοφορία» τους, η ασύλληπτη κερδοφορία τους, κερδοφορία που συνεχίζεται εν μέσω κρίσης, σε τίποτα δε «βοήθησε» τον ελληνικό λαό και την «πατρίδα» (σ.σ.: αναφερόμαστε στην πατρίδα όχι των τραπεζιτών, αλλά του ενός εκατομμυρίου ανέργων, των κομμένων μισθών και των λεηλατημένων συντάξεων).

Είναι η πραγματικότητα, επομένως, που θέτει το ερώτημα: Από πού προκύπτει ότι τώρα και επειδή οι δυο τράπεζες ενώθηκαν με σκοπό να πολλαπλασιάσουν τα κέρδη τους ο ελληνικός λαός θα «προκόψει»; Εκτός, βέβαια, αν σαν «λαό» οι διαφημιστές του τραπεζικού «ντιλ» εννοούν τους μεγαλομετόχους των τραπεζών. Τότε το πράγμα αλλάζει...