Όλοι λένε πως θα χρεωκοπήσουμε σαν χώρα.
Τα παιδιά ξεκινάνε φροντιστήρια. Ήρθε η Εφορία. Περιμένουμε και
την έκτακτη εισφορά. Φάγαμε και κάτι λεφτά στην άδεια.
Τα παιδιά θέλουν ρούχα και παπούτσια κάθε τέτοια εποχή.
Ξεκινά το σχολείο. Τα βιβλία των ξένων γλωσσών, είναι ακριβά.
Έχουν έξοδα τα παιδιά σήμερα για να γίνουν ανταγωνιστικά αύριο
στην αγορά εργασίας.
Κάποτε γλιτώναμε λεφτά από τα ρούχα, με τη σχολική ποδιά.
Άκου να δεις τι θυμήθηκα τώρα.
Τα συσσίτια στα σχολεία. Τα πρόλαβα μια χρονιά.
Πρέπει να μαζεύουμε κάτι. Θάρθουν μέρες δύσκολες. Απρόβλεπτες.
Να μη χάσουμε και το μεροκάματο.
Να φυλαχτούμε, ποιός ξέρει ποιός θάναι ο επόμενος.
Πολλά λέγονται για απολύσεις και απόδοση.
Το δάνειο; Τι θα γίνει;
Δείξε ψυχραιμία μάστορα. Μην απεργήσεις. Και μη ντρέπεσαι γι αυτό.
Άσε τους άλλους ν απεργήσουν. Μπορεί αυτοί νάχουνε καβάτζα.
Να μην έχουνε παιδιά.
Νάναι τρελοί. Ονειροπόλοι. Τυχοδιώχτες.
Παληκάρια ή όχι. Μη σκοτίζεσαι. Τι σε νοιάζει εσένα η κοινωνική δικαιοσύνη.
Εμείς νάχουμε να φάμε και να μη χάσουμε το σπίτι.
Βενζίνη δεν θάχεις να βάλεις σε λίγο.
Θα σου τα πάρουν όλα κι ύστερα θα φύγουν. Θα σου πουν, δυστυχώς
κάναμε λάθος. Δεν έβγαινε τελικά το πρόγραμμα.
Και κανείς δεν θα τους βρίσκει για τις μούτζες.
Ύστερα ..θ΄αρχίσει η κρίση.
Γι αυτό μάζευε ντροπή. Θα σου χρειαστεί αύριο
για να βρεις δουλειά.
Μάζεψε υποταγή. Θα είναι στα τυπικά προσόντα
μεθαύριο, που ο γιός σου θα ψάχνει για δουλειά.
Τι μαθήματα θα πάρει;
Φύλαξε και μερικά όνειρα
για.. την άλλη φορά. Τις αρχές σου; Που θα τις καταχωνιάσεις
να μη σε παρενοχλούν;
Πότε θα τους δείξεις ότι κατάλαβες
πως σε δουλεύουν;
Οταν αγανακτήσεις ψάξε με.
Θα είμαι στην πλατεία.
--
Ειρήνη Νταουντάκη
Δημοσίευση σχολίου