Του Γ.Γ.
«Μορφή θεσμικά αποδεκτής βίας αποτελεί η φτώχεια, η ανεργία, η απειλή της απόλυσης, μορφή βίας αποτελεί να ζεις με τον τρόμο της επιβίωσης. Μια βία όμως που τείνει να πάρει τις διαστάσεις ενός "φυσικοποιημένου" κακού, μια βία που δε θα ποινικοποιηθεί από κανένα δικαστήριο και οι δράστες της θα απολαύουν μια αδιατάρακτη ασυλία».
Φωτεινής Τσαλίκογλου - Καθηγήτρια Κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου
_____________________
Δεν θυμόμαστε στο παρελθόν να έχουμε ακούσει από δημοσίους υπαλλήλους –όπως ακούμε τώρα στο βίντεο που παραθέτουμε- το σύνθημα «Βία στην βία της εξουσίας».
Συνήθως αυτό το σύνθημα το έλεγαν αναρχικοί και οργανώσεις της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς και εννοούσαν την «θεσμικά αποδεκτή βία» που μας λέει η Φ. Τσαλίκογλου, μιας βίας που δεν έχει ενόχους, δεν δικάζεται από κανένα δικαστήριο και οι δράστες της είναι οι εγκληματίες του λευκού κολάρου που υπηρετούν και στηρίζουν το απάνθρωπο καπιταλιστικό σύστημα.
Η επέλαση του καπιταλισμού ισοπεδώνει τους πάντες, ακόμα και αυτούς που μέχρι τώρα απολάμβαναν μια μικροαστική ζωή. Δεν θα είναι υπερβολή αν λέγαμε ότι στην εποχή μας δημιουργούνται συνειδήσεις χωρίς όμως να έχουμε αυταπάτες ότι είναι πάντα στην κατεύθυνση που θα θέλαμε. Και για να μιλήσουμε λίγο θεωρητικά δεν σημαίνει ότι όσοι/ες βρίσκονται τώρα στον δρόμο έχουν αποκτήσει ταξική συνείδηση. Απλώς δίνουν μια μάχη χαρακωμάτων να διασώσουν ότι μπορούν από την βάρβαρη επίθεση που δέχονται από τις δυνάμεις του κεφαλαίου. Δεν υπάρχει δηλαδή απ’ την πλευρά τους η συνειδητοποίηση ότι ζουν σε μια κοινωνία στην οποία είναι οι εκμεταλλευόμενοι ότι είναι χρέος τους να αντιπαρατεθούν με την πλουτοκρατία και τους θεσμούς της αστικής εξουσίας με απώτερο στόχο η τάξη στην οποία ανήκουν να θέσουν τα θεμέλια μιας ελεύθερης και αταξικής κοινωνίας.
Αυτό όμως είναι μια μεγάλη συζήτηση για αυτό το θέμα το οποίο είχε θέσει και αναλύσει ο Λένιν στην εποχή του. Οι παλιοί κομμουνιστές έλεγαν ότι «η ταξική συνείδηση μπαίνει απ’ έξω στις μάζες» και αυτό είναι βασικό καθήκον του κόμματος γιατί οι εργάτες δεν μπορούν να την αποκτήσουν από μόνοι τους λόγω της φύσης της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης. Με απλά λόγια έλεγαν ότι οι εργάτες πρέπει να κατανοήσουν την ταξική τους θέση μέσω της κατανόησης των σχέσεων με τις άλλες τάξεις και το κράτος ως οργανωμένη πολιτική δύναμη. Με αυτή την έννοια δεν μπορεί να μιλούμε σήμερα ότι πλατειά εργαζόμενα τμήματα αποκτούν ταξική συνείδηση.
Και εδώ μπαίνει ένα μεγάλο καθήκον στους επαναστάτες κομμουνιστές. Τον αγώνα που δίνουν σήμερα οι εργαζόμενοι με αποκλειστικά οικονομικά αιτήματα να τον μπολιάσουν με την συνειδητοποίηση της ταξικής τους θέσης.
Δημοσίευση σχολίου