Με αμείωτη ένταση από το Σάββατο, συνεχίζονται οι διαδηλώσεις του αιγυπτιακού λαού στην πλατεία Ταχρίρ του Καϊρου και σε άλλες πόλεις της χώρας, με τους νεκρούς να ξεπερνούν τους 35 και τους τραυματίες να φτάνουν τους 1750. Όπως στην Αθήνα, στη Μαδρίτη και στην Νέα Υόρκη το αστικό σύστημα εξουσίας θέλει να τελειώνει με τα κινήματα των Αγανακτισμένων, θέλει να ισοπεδώσει κάθε εστία κοινωνικής αντίστασης στον εργασιακό και κοινωνικό μεσαίωνα που επιβάλλει διεθνώς η Δικτατορία της Αγοράς, σε ένα περιβάλλον εντεινόμενης καπιταλιστικής κρίσης που πυροδοτεί κοινωνικές εξεγέρσεις και φέρνει στο προσκήνιο την αναγκαιότητα της κοινωνικής ανατροπής.
Στρατιώτες και αστυνομικοί έβαλαν φωτιά σε σκηνές διαδηλωτών στο κέντρο της Πλατείας Ταχρίρ του Καΐρου, έριξαν δακρυγόνα και πυροβολούσαν με σφαίρες επικαλυμμένες με καουτσούκ για να απωθήσουν χιλιάδες διαδηλωτές. Αστυνομία και Στρατός χτυπούν με απίστευτη μανία τους διαδηλωτές ενώ δεν λείπουν και οι στιγμές λυντσαρίσματος αγωνιστών από τους τραμπούκους με στολή, που συχνά πυροβολούν στο ψαχνό. Αρκετοί διαδηλωτές νοσηλεύονταν χθες σε αυτοσχέδια νοσοκομεία που έχουν στηθεί στα τζαμιά γύρω από την Πλατεία Ταχρίρ, δηλητηριασμένοι από τα δακρυγόνα ή με τραύματα από ελαστικές σφαίρες ή σκάγια κυνηγετικών όπλων. «Να τι κάνει ο Στρατός όταν κυβερνά τη χώρα», φώναζε ένας διαδηλωτής ενώ πλησίαζαν οι δυνάμεις ασφαλείας.
Εννέα μήνες μετά την ανατροπή του καθεστώτος Μουμπάρακ από τις μεγαλειώδεις λαϊκές κινητοποιήσεις, ο Στρατός είναι το νέο καθεστώς. Το αποδεικνύει μεταξύ άλλων το γεγονός ότι 12.000 πολίτες και πολιτικοί ακτιβιστές δικάστηκαν σε έκτακτα στρατοδικεία, ενώ άλλοι όπως ο Μίνα Ντανιέλ και ο Εσάμ Άτα δολοφονήθηκαν από αγνώστους και βασανιστήρια της αστυνομίας.
Μετά την ηρωική εξέγερση των αρχών του χρόνου, που είχε σαν αποτέλεσμα την πτώση του αυταρχικού προέδρου Μουμπάρακ, το Στρατιωτικό Συμβούλιο της χώρας (SCAF) ανέλαβε τα ηνία της Αιγύπτου, διορίζοντας μεταβατική κυβέρνηση, υποσχόμενο δημοκρατικές ελευθερίες και σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα. Όμως γρήγορα οι εξελίξεις διέψευσαν τους Αιγύπτιους εξεγερμένους, αφού ο στρατός συνέχισε να καταπατά τα ανθρώπινα δικαιώματα και επί της ουσίας να αποτελεί συνέχεια της πολιτικής και του χαρακτήρα του καθεστώτος Μουμπάρακ. Ο Στρατός έχει υποσχεθεί επανειλημμένως ότι θα παραδώσει την εξουσία σε μια εκλεγμένη κυβέρνηση, όμως αρνείται να προσδιορίσει το πότε. Σύμφωνα με ένα χρονοδιάγραμμα που έχει προτείνει, η παράδοση της εξουσίας θα γίνει μετά τις προεδρικές εκλογές που θα διεξαχθούν στα τέλη του 2012 ή στις αρχές του 2013. Η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι της λαϊκής οργής ήταν το νομοσχέδιο που εκχωρεί μεγαλύτερη δύναμη στο στρατό ενισχύοντας τον στρατιωτικό χαρακτήρα του καθεστώτος. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται, ο Στρατός εξαιρούνταν από την πολιτική επίβλεψη και του παραχωρείται δικαίωμα βέτο για το νέο Σύνταγμα που θα συντάξει η κυβέρνηση που θα εκλεγεί στις εκλογές της 28ης Νοεμβρίου.
Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα «Η βία αντανακλά την αυξανόμενη οργή του λαού για τον αργό ρυθμό των μεταρρυθμίσεων και τις προφανείς προσπάθειες των κυβερνώντων στρατηγών να κρατήσουν την εξουσία και μετά την εκλογή μιας πολιτικής κυβέρνησης. «Δεν πρόκειται να πάμε πουθενά», έλεγε χθες ο διαδηλωτής Μοχάμαντ Ράντουαν. «Η διάθεση είναι καλή τώρα και ο κόσμος τραγουδάει ξανά». «Έχουμε ένα και μόνο αίτημα: ο στρατάρχης πρέπει να παραιτηθεί και να αντικατασταθεί από ένα πολιτικό συμβούλιο», έλεγε ο διαδηλωτής Αχμέτ Χάνι, αναφερόμενος στον στρατάρχη Χουσεΐν Ταντάουι, τον επικεφαλής του κυβερνώντος στρατιωτικού συμβουλίου και για καιρό υπουργό Άμυνας του Μουμπάρακ. «Η βία μάς δείχνει πως ο Μουμπάρακ εξακολουθεί να βρίσκεται στην εξουσία», πρόσθεσε ο Χάνι, ο οποίος τραυματίστηκε στο μέτωπο από σφαίρα με επικάλυψη καουτσούκ. Εκατοντάδες διαδηλωτές γύρω του φώναζαν «Ελευθερία, ελευθερία».
Σε αυτό το σημείο εντύπωση έκανε η στάση των Αδελφών Μουσουλμάνων, του μεγαλύτερου και πιο οργανωμένου κόμματος της Αιγύπτου, οι οποίοι αν και καταδίκασαν την αστυνομική βαρβαρότητα δήλωσαν πως δεν θα συμμετάσχουν στις διαδηλώσεις καλώντας το λαό να σταματήσει τις διαδηλώσεις. Το Κόμμα της Ελευθερίας και της Δικαιοσύνης που ίδρυσαν οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι, ανακοίνωσε ότι έλαβε την απόφαση αυτή «φοβούμενο μήπως οδηγήσει το λαό σε νέες αιματηρές συγκρούσεις με ομάδες που επιδιώκουν την κλιμάκωση της έντασης». Αντί να σταθούν δίπλα στον αγωνιζόμενο λαό που δολοφονείται μαζικά, στηρίζουν πολιτικά τους δημίους του Στρατού!
Τα παραπάνω γεγονότα δείχνουν ξεκάθαρα πως ο στρατός και τα σώματα ασφαλείας δεν είναι ουδέτεροι μηχανισμοί του «έθνους». Αποτελούν όργανα καταστολής του κράτους και υπερασπιστές του εκμεταλλευτικού καθεστώτος, έτοιμα να καταστείλουν τον «εχθρό λαό» και να διαφυλάξουν τις δομές μια καταπιεστικής και εκμεταλλευτικής κοινωνίας . Δεν είναι τυχαίο πως τόσο ο στρατός όσο και η αστυνομία ήταν οι δίδυμοι πύργοι του καθεστώτος Μουμπάρακ. Είναι χαρακτηριστικό πως ο επικεφαλής του Ανώτατου Στρατιωτικού Συμβουλίου στρατάρχης Μοχάμεντ Χουσεΐν Ταντάουι είχε υπηρετήσει ως υπουργός του Χόσνι Μουμπάρακ επί δύο δεκαετίες.
Πιστεύουμε ότι τόσο στην Αίγυπτο, όσο και στην Ελλάδα, παρά τις σημαντικές διαφορές και ιδιαιτερότητες που έχουν ως συστήματα εξουσίας, συντελούνται δύο τεράστια πειράματα του σύγχρονου ολοκληρωτισμού του αστικού κόσμου που αποτελούν πρόκριμμα για τους όρους ζωής και αναπαραγωγής της εργατικής τάξης σε παγκόσμιο επίπεδο. Στην Αίγυπτο ο Στρατός αποτελεί τμήμα του καθεστώτος εξουσίας και εκμετάλλευσης, είναι ο ίδιος από τους μεγαλύτερους ιδιοκτήτες σημαντικών βιομηχανιών, άρα εκμεταλλεύεται και καρπώνεται τμήμα της παραγόμενης υπεραξίας της Αιγυπτιακής εργατικής τάξης. Ταυτόχρονα, είναι θεματοφύλακας των στρατηγικών συμφωνιών του Αιγυπτιακού κατεστημένου με τις ΗΠΑ και το Ισραήλ, έχει στρατηγικής σημασίας ρόλο στην επιβολή της καπιταλιστικής ιμπεριαλιστικής Νέας Τάξης Πραγμάτων στην Περιοχή. Παράλληλα, στην Ελλάδα, μια χώρα του σκληρού ευρωπαϊκού πυρήνα, όπου η άρχουσα τάξη πάντα έπαιζε ευρύτερο ρόλο, σε συνθήκες Κοινοβουλευτικού Ολοκληρωτισμού, επιχειρείται η ταξική πάλη να σφραγιστεί με μια ιστορικής σημασίας ήττα για τις δυνάμεις της εργασίας, όπου η μαύρη συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ που προέκυψε από Πολιτικό Πραξικόπημα των τραπεζιτών-εργολάβων-εφοπλιστών-καναλαρχών, της Ε.Ε. και του ΔΝΤ εντάσσει τον Στρατό σε Επιχειρήσεις καταστολής Πλήθους. Είναι η χώρα που περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη έχουν ακουστεί και έχουν επεξεργαστεί σενάρια στρατιωτικής δράσης κατά των διαδηλωτών από το 2008 έως σήμερα. Και στις δύο χώρες επιχειρείται η αναβάθμιση του Μιλιταρισμού και του Εθνικισμού!
Μπροστά σε αυτή την κατάσταση εμείς επαναλαμβάνουμε πως η πάλη για κοινωνικές ελευθερίες, ευημερία και ελευθερία των λαών είναι αλληλένδετη με την πάλη για την Ανατροπή των κυβερνήσεων και τον συνολικό αντικαπιταλιστικό αγώνα μέχρι τέλους. Η προσπάθεια αναπαραγωγής του καθεστώτος Μουμπάρακ με άλλα μέσα αποδεικνύει πως οι λαοί πρέπει να είναι σε εγρήγορση και να θέσουν ζήτημα επαναστατικής κατάληψης της εξουσίας.
Τόσο στην Αίγυπτο, όσο και στην χώρα μας αποδεικνύεται ότι η εθνική ενότητα είναι μια παγίδα του αστικού συστήματος εκμετάλλευσης. Ο κόσμος της εργασίας δεν έχει πατρίδα, δεν έχει κανένα εθνικό συμφέρον να υπερασπιστεί. Μέσα σε κάθε έθνος υπάρχουν δύο έθνη που βρίσκονται σε καθημερινή σκληρή ταξική αναμέτρηση! Η Λαϊκή Κυριαρχία μπορεί να είναι συνδεδεμένη μόνο με την πάλη για την Ακεραιότητα και Διεύρυνση των εργασιακών δικαιωμάτων και κοινωνικών ελευθεριών.
Κανένας εργαζόμενος δε μπορεί να στηριχθεί στο θρησκευτικό φονταμενταλισμό, αφού είτε οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι είτε η Ελλαδική Εκκλησία αποτελούν στηρίγματα και μέρος του αστικού καθεστώτος εξουσίας.
Η Αντιπολεμική Διεθνιστική Κίνηση χαιρετίζει και στέκεται αλληλέγγυα στον αγωνιζόμενο λαό της Αιγύπτου και δηλώνει την αμέριστη συμπαράστασή της στις πρωτοπόρες κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις που δίνουν τον αγώνα ενάντια στη σύγχρονη καπιταλιστική βαρβαρότητα.
ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ
ΤΗΛ. ΕΠΙΚ. 6932955437
Diktiospartakos.blogspot.com
Στρατιώτες και αστυνομικοί έβαλαν φωτιά σε σκηνές διαδηλωτών στο κέντρο της Πλατείας Ταχρίρ του Καΐρου, έριξαν δακρυγόνα και πυροβολούσαν με σφαίρες επικαλυμμένες με καουτσούκ για να απωθήσουν χιλιάδες διαδηλωτές. Αστυνομία και Στρατός χτυπούν με απίστευτη μανία τους διαδηλωτές ενώ δεν λείπουν και οι στιγμές λυντσαρίσματος αγωνιστών από τους τραμπούκους με στολή, που συχνά πυροβολούν στο ψαχνό. Αρκετοί διαδηλωτές νοσηλεύονταν χθες σε αυτοσχέδια νοσοκομεία που έχουν στηθεί στα τζαμιά γύρω από την Πλατεία Ταχρίρ, δηλητηριασμένοι από τα δακρυγόνα ή με τραύματα από ελαστικές σφαίρες ή σκάγια κυνηγετικών όπλων. «Να τι κάνει ο Στρατός όταν κυβερνά τη χώρα», φώναζε ένας διαδηλωτής ενώ πλησίαζαν οι δυνάμεις ασφαλείας.
Εννέα μήνες μετά την ανατροπή του καθεστώτος Μουμπάρακ από τις μεγαλειώδεις λαϊκές κινητοποιήσεις, ο Στρατός είναι το νέο καθεστώς. Το αποδεικνύει μεταξύ άλλων το γεγονός ότι 12.000 πολίτες και πολιτικοί ακτιβιστές δικάστηκαν σε έκτακτα στρατοδικεία, ενώ άλλοι όπως ο Μίνα Ντανιέλ και ο Εσάμ Άτα δολοφονήθηκαν από αγνώστους και βασανιστήρια της αστυνομίας.
Μετά την ηρωική εξέγερση των αρχών του χρόνου, που είχε σαν αποτέλεσμα την πτώση του αυταρχικού προέδρου Μουμπάρακ, το Στρατιωτικό Συμβούλιο της χώρας (SCAF) ανέλαβε τα ηνία της Αιγύπτου, διορίζοντας μεταβατική κυβέρνηση, υποσχόμενο δημοκρατικές ελευθερίες και σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα. Όμως γρήγορα οι εξελίξεις διέψευσαν τους Αιγύπτιους εξεγερμένους, αφού ο στρατός συνέχισε να καταπατά τα ανθρώπινα δικαιώματα και επί της ουσίας να αποτελεί συνέχεια της πολιτικής και του χαρακτήρα του καθεστώτος Μουμπάρακ. Ο Στρατός έχει υποσχεθεί επανειλημμένως ότι θα παραδώσει την εξουσία σε μια εκλεγμένη κυβέρνηση, όμως αρνείται να προσδιορίσει το πότε. Σύμφωνα με ένα χρονοδιάγραμμα που έχει προτείνει, η παράδοση της εξουσίας θα γίνει μετά τις προεδρικές εκλογές που θα διεξαχθούν στα τέλη του 2012 ή στις αρχές του 2013. Η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι της λαϊκής οργής ήταν το νομοσχέδιο που εκχωρεί μεγαλύτερη δύναμη στο στρατό ενισχύοντας τον στρατιωτικό χαρακτήρα του καθεστώτος. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται, ο Στρατός εξαιρούνταν από την πολιτική επίβλεψη και του παραχωρείται δικαίωμα βέτο για το νέο Σύνταγμα που θα συντάξει η κυβέρνηση που θα εκλεγεί στις εκλογές της 28ης Νοεμβρίου.
Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα «Η βία αντανακλά την αυξανόμενη οργή του λαού για τον αργό ρυθμό των μεταρρυθμίσεων και τις προφανείς προσπάθειες των κυβερνώντων στρατηγών να κρατήσουν την εξουσία και μετά την εκλογή μιας πολιτικής κυβέρνησης. «Δεν πρόκειται να πάμε πουθενά», έλεγε χθες ο διαδηλωτής Μοχάμαντ Ράντουαν. «Η διάθεση είναι καλή τώρα και ο κόσμος τραγουδάει ξανά». «Έχουμε ένα και μόνο αίτημα: ο στρατάρχης πρέπει να παραιτηθεί και να αντικατασταθεί από ένα πολιτικό συμβούλιο», έλεγε ο διαδηλωτής Αχμέτ Χάνι, αναφερόμενος στον στρατάρχη Χουσεΐν Ταντάουι, τον επικεφαλής του κυβερνώντος στρατιωτικού συμβουλίου και για καιρό υπουργό Άμυνας του Μουμπάρακ. «Η βία μάς δείχνει πως ο Μουμπάρακ εξακολουθεί να βρίσκεται στην εξουσία», πρόσθεσε ο Χάνι, ο οποίος τραυματίστηκε στο μέτωπο από σφαίρα με επικάλυψη καουτσούκ. Εκατοντάδες διαδηλωτές γύρω του φώναζαν «Ελευθερία, ελευθερία».
Σε αυτό το σημείο εντύπωση έκανε η στάση των Αδελφών Μουσουλμάνων, του μεγαλύτερου και πιο οργανωμένου κόμματος της Αιγύπτου, οι οποίοι αν και καταδίκασαν την αστυνομική βαρβαρότητα δήλωσαν πως δεν θα συμμετάσχουν στις διαδηλώσεις καλώντας το λαό να σταματήσει τις διαδηλώσεις. Το Κόμμα της Ελευθερίας και της Δικαιοσύνης που ίδρυσαν οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι, ανακοίνωσε ότι έλαβε την απόφαση αυτή «φοβούμενο μήπως οδηγήσει το λαό σε νέες αιματηρές συγκρούσεις με ομάδες που επιδιώκουν την κλιμάκωση της έντασης». Αντί να σταθούν δίπλα στον αγωνιζόμενο λαό που δολοφονείται μαζικά, στηρίζουν πολιτικά τους δημίους του Στρατού!
Τα παραπάνω γεγονότα δείχνουν ξεκάθαρα πως ο στρατός και τα σώματα ασφαλείας δεν είναι ουδέτεροι μηχανισμοί του «έθνους». Αποτελούν όργανα καταστολής του κράτους και υπερασπιστές του εκμεταλλευτικού καθεστώτος, έτοιμα να καταστείλουν τον «εχθρό λαό» και να διαφυλάξουν τις δομές μια καταπιεστικής και εκμεταλλευτικής κοινωνίας . Δεν είναι τυχαίο πως τόσο ο στρατός όσο και η αστυνομία ήταν οι δίδυμοι πύργοι του καθεστώτος Μουμπάρακ. Είναι χαρακτηριστικό πως ο επικεφαλής του Ανώτατου Στρατιωτικού Συμβουλίου στρατάρχης Μοχάμεντ Χουσεΐν Ταντάουι είχε υπηρετήσει ως υπουργός του Χόσνι Μουμπάρακ επί δύο δεκαετίες.
Πιστεύουμε ότι τόσο στην Αίγυπτο, όσο και στην Ελλάδα, παρά τις σημαντικές διαφορές και ιδιαιτερότητες που έχουν ως συστήματα εξουσίας, συντελούνται δύο τεράστια πειράματα του σύγχρονου ολοκληρωτισμού του αστικού κόσμου που αποτελούν πρόκριμμα για τους όρους ζωής και αναπαραγωγής της εργατικής τάξης σε παγκόσμιο επίπεδο. Στην Αίγυπτο ο Στρατός αποτελεί τμήμα του καθεστώτος εξουσίας και εκμετάλλευσης, είναι ο ίδιος από τους μεγαλύτερους ιδιοκτήτες σημαντικών βιομηχανιών, άρα εκμεταλλεύεται και καρπώνεται τμήμα της παραγόμενης υπεραξίας της Αιγυπτιακής εργατικής τάξης. Ταυτόχρονα, είναι θεματοφύλακας των στρατηγικών συμφωνιών του Αιγυπτιακού κατεστημένου με τις ΗΠΑ και το Ισραήλ, έχει στρατηγικής σημασίας ρόλο στην επιβολή της καπιταλιστικής ιμπεριαλιστικής Νέας Τάξης Πραγμάτων στην Περιοχή. Παράλληλα, στην Ελλάδα, μια χώρα του σκληρού ευρωπαϊκού πυρήνα, όπου η άρχουσα τάξη πάντα έπαιζε ευρύτερο ρόλο, σε συνθήκες Κοινοβουλευτικού Ολοκληρωτισμού, επιχειρείται η ταξική πάλη να σφραγιστεί με μια ιστορικής σημασίας ήττα για τις δυνάμεις της εργασίας, όπου η μαύρη συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ που προέκυψε από Πολιτικό Πραξικόπημα των τραπεζιτών-εργολάβων-εφοπλιστών-καναλαρχών, της Ε.Ε. και του ΔΝΤ εντάσσει τον Στρατό σε Επιχειρήσεις καταστολής Πλήθους. Είναι η χώρα που περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη έχουν ακουστεί και έχουν επεξεργαστεί σενάρια στρατιωτικής δράσης κατά των διαδηλωτών από το 2008 έως σήμερα. Και στις δύο χώρες επιχειρείται η αναβάθμιση του Μιλιταρισμού και του Εθνικισμού!
Μπροστά σε αυτή την κατάσταση εμείς επαναλαμβάνουμε πως η πάλη για κοινωνικές ελευθερίες, ευημερία και ελευθερία των λαών είναι αλληλένδετη με την πάλη για την Ανατροπή των κυβερνήσεων και τον συνολικό αντικαπιταλιστικό αγώνα μέχρι τέλους. Η προσπάθεια αναπαραγωγής του καθεστώτος Μουμπάρακ με άλλα μέσα αποδεικνύει πως οι λαοί πρέπει να είναι σε εγρήγορση και να θέσουν ζήτημα επαναστατικής κατάληψης της εξουσίας.
Τόσο στην Αίγυπτο, όσο και στην χώρα μας αποδεικνύεται ότι η εθνική ενότητα είναι μια παγίδα του αστικού συστήματος εκμετάλλευσης. Ο κόσμος της εργασίας δεν έχει πατρίδα, δεν έχει κανένα εθνικό συμφέρον να υπερασπιστεί. Μέσα σε κάθε έθνος υπάρχουν δύο έθνη που βρίσκονται σε καθημερινή σκληρή ταξική αναμέτρηση! Η Λαϊκή Κυριαρχία μπορεί να είναι συνδεδεμένη μόνο με την πάλη για την Ακεραιότητα και Διεύρυνση των εργασιακών δικαιωμάτων και κοινωνικών ελευθεριών.
Κανένας εργαζόμενος δε μπορεί να στηριχθεί στο θρησκευτικό φονταμενταλισμό, αφού είτε οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι είτε η Ελλαδική Εκκλησία αποτελούν στηρίγματα και μέρος του αστικού καθεστώτος εξουσίας.
Η Αντιπολεμική Διεθνιστική Κίνηση χαιρετίζει και στέκεται αλληλέγγυα στον αγωνιζόμενο λαό της Αιγύπτου και δηλώνει την αμέριστη συμπαράστασή της στις πρωτοπόρες κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις που δίνουν τον αγώνα ενάντια στη σύγχρονη καπιταλιστική βαρβαρότητα.
ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ
ΤΗΛ. ΕΠΙΚ. 6932955437
Diktiospartakos.blogspot.com
+ σχόλια + 1 σχόλια
ΔΕΙΤΕ!!!!! http://pitsirikos.net/2011/11/%CE%B4%CF%89%CF%81%CE%B5%CE%AC%CE%BD-%CE%BC%CE%B1%CE%B8%CE%AE%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1/#more-15064
Δημοσίευση σχολίου