"Από μικρό και από τρελό,μαθαίνεις την αλήθεια" λέει μια παλιά παροιμία. Σε πολιτικό επίπεδο και στις σημερινές οικονομικές συνθήκες η παράφραση της παροιμίας μάλλον είναι κάπως έτσι, "από ακροδεξιό και φιλομνημονιακό μαθαίνεις την αλήθεια".
Χθες στους "Φακέλους" του Παπαχελά δήλωσε ο Καρατζαφέρης "Ξεχάστε τα κόμματα όπως τα ξέρατε. Δεν υπάρχουν τώρα οι τεράστιες διαφορές μεταξύ ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ. Είμαστε οι ευρωπαϊστές εναντίον των κομμουνιστών".
Μερικές μόνο ώρες πριν την έναρξη των τριήμερων εκδηλώσεων για το Πολυτεχνείο, μέσα σε μια τέτοια οικονομική κατάσταση και με φρέσκα ακόμη τα γεγονότα των παρελάσεων της 28ηςΟκτώβρη, η ακροδεξιά νιώθει ποιο δυνατή από ποτέ. Το "αυγό του φιδιού", εκκολάπτονταν εδώ και χρόνια. Τώρα ήρθε η κρίσιμη στιγμή για το σύστημα να χρησιμοποιήσει τις ποιο αντιδραστικές του μεθόδους και να πετάξει το "δημοκρατικό" του προσωπείο, που εδώ και χρόνια ήταν αναγκασμένο να φοράει.
Οι θαυμαστές του Μεταξά, του Ιωαννίδη, του Παπαδόπουλου, της Γυάρου, της Μακρονήσου, της ΚΥΠ, του ΕΑΤ-ΕΣΑ, της ΕΠΕΝ, πλέον αφήσανε τα τσεκούρια και τους λοστούς. Αφού τα μπουμπουκάκια της αντίδρασης τώρα βρίσκονται σε υπουργικά γραφεία, είναι αναμενόμενο κάθε ακροδεξιό-παρακρατικό απολειφάδι να ξεθαρρέψει. Χαρακτηριστικό παράδειγμα όλα όσα έγιναν το περασμένο Σάββατο στη Νίκαια. Στη Νίκαια της προσφυγιάς, των αγώνων, του μπλόκου της Κοκκινιάς από τα ναζιστικά στρατεύματα κατοχής το Σάββατο οι Χρυσαυγήτες, με την συνοδεία και την συμμετοχή των ΜΑΤ προσπάθησαν να εμφυσήσουν το αίσθημα του μίσους απέναντι στους μετανάστες, στην κοινωνία της περιοχής.
Το ξεκάθαρο δίλημμα που έβαζε χρόνια τώρα η Αριστερά, "Ή ΜΕ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ή ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΤΕΣ|, σε ένα κρίσιμο σημείο για το μέλλον των καπιταλιστών, μπαίνει από το πολιτικό τους προσωπικό εξίσου ξεκάθαρα "ευρωπαϊστές εναντίον των κομμουνιστών", λένε προσπαθώντας να ξυπνήσουν στις μάζες τα ποιο αντιδραστικά-αντικοινωνικά ένστικτα.
Τα στρατόπεδα έχουν χωριστεί. Όλα όσα συμβαίνουν τα τελευταία 2 χρόνια είναι ουσιαστικά μικρές διερευνητικές μάχες. Σε επίπεδο προπαγάνδας από την πλευρά του μαύρου μπλοκ εξουσίας έχει ανακοινωθεί, εδώ και καιρό, από επίσημα χείλη ότι "Βρισκόμαστε σε περίοδο έκτακτης ανάγκης. Είμαστε σε πόλεμο".
"Το όπλο παρά πόδα" αναγκάστηκαν να βάλουν οι μαχητές του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας όταν οι δοσίλογοι και οι υπηρέτες του Βρετανικού και Αμερικανικού κεφαλαίου, διαδέχθηκαν τους φασίστες και τους Ναζιστές. "Το όπλο παρά πόδα" είχε και η Αριστερά σε όλη την περίοδο της μεταπολίτευσης σαστισμένη και αμήχανη με τις κοσμοϊστορικέςαλλαγές στις αρχές του 90΄. Όμως "το όπλο παρά πόδα" είναι πλέον μια επιζήμια τακτική.
+ σχόλια + 4 σχόλια
Δηλαδή τι άλλο να πούνε και να κάνουν οι συμπέθεροι του μνημονίου για να καταλάβουμε ότι μας έχουν κηρύξει πόλεμο; Ότι εχθρός γι αυτούς είναι όλα τα φτωχά και μεσαία στρώματα; Οι μάσκες έπεσαν τα όρνεα όρμησαν. Λαέ ξύπνα, αλλιώς θα σε φάνε. mitsos175.
Αν η κατάσταση δεν ήταν τόσο τραγική θα γελούσα με τις τόσες αποκαλύψεις που έγιναν στην εκπομπή. Δύο δοσίλογοι του συστήματος βρέθηκαν να συζητούν σαν μια καλή παρέα και να αποκαλύπτουν τελικά ότι ο μόνος κίνδυνος είναι ο πολιτικός αγώνας...
H δήλωση του Καρατζαφέρη με την οποία προσπαθεί να προσδιορίσει ως κύρια πολιτική αντίθεση της συγκυρίας: Είμαστε οι ευρωπαϊστές εναντίον των κομμουνιστών , στην πραγματικότητα εκφράζει την πολιτική των κυρίαρχων δυνάμεων του αστισμού να δώσει την μάχη του για να παραμείνει στην εξουσία σε ένα πεδίο ευνοϊκό γι' αυτούς ώστε να μην θιχτεί άμεσα ο ταξικός συσχετισμός σε βάρος του κεφάλαιου. Η ανάδειξη αυτής της αντίθεσης είναι αποπροσανατολιστική για το μαζικό κίνημα γιατί και η ευρωπαϊκή και η αντιευρωπαϊκή εκδοχή εντάσσονται ως εναλλακτικές πολιτικές στην στρατηγική των επιτελείων της Ε.Ε. και του ΔΝΤ. Έχουν μάλιστα κωδικοποιηθεί ως plan A' και plan B'.
Το μαζικό κίνημα σήμερα θα πρέπει να εντείνει την πολιτική αστάθεια της χώρας, βάζοντας σαν στόχο του την κατάρρευση της κυβέρνησης και την εξώθηση του ελληνικού κράτους σε αναγκαστική στάση πληρωμών. Όσο πιο γρήγορα γίνει η στάση πληρωμών (χρεωκοπία), τόσο το καλύτερο για τον κόσμο της εργασίας, Ακόμα καλύτερα αν αυτή γίνει πριν βγει η χώρα από το ευρώ και την ΟΝΕ.
Περισσότερα για αυτό το ζήτημα εδώ: Ο άρχοντας της ΣΠΙΘΑΣ βρίσκεται ένα βήμα μπροστά από τους κομματικούς μηχανισμούς της Αριστεράς...
@ΕΟΣ
Θα γράψω την γνώμη μου με ενδεχόμενες προβλέψεις ή σκέψεις σωστές ή λάθος.
Κατά την γνώμη μου, το ζήτημα δεν είναι το Ευρώ. Αλλά αν θα συνοδευτεί με διαγραφή-μη αναγνώριση του χρέους, έξοδο από ΕΕ, εργατικό έλεγχο σε τράπεζες και σαν συνέπεια του και σε εργοστάσια.
Το δίλλημα που κατά την γνώμη μου θα αντιμετωπίσουμε θα είναι εάν θα τρώμε λιγότερο βραχυπρόθεσμα και αγωνιστικά με προοπτική για καλύτερο μέλλον.
4 - 5 χρόνια μέχρι να ανασυγκροτηθεί η παραγωγή, βιομηχανική και αγροτική. Ας βλέπατε Συνασπισμένοι αυτά που είπε ο Λαπαβίτσας στην χθεσινή εκπομπή "ανιχνεύσεις"(ΕΤ3).
Και να δημιουργηθούν νέες σχέσεις με τους γείτονες πέρα από την ΕΕ ή ξεχωριστά με νύν ή πρώην χώρες της ΕΕ. Και κυρίως με αυτές που θα μας έχουν ανάγκη.
Στην αρχή της εφαρμογής του προγράμματος, θα υπάρξει περιορισμός ή απαγόρευση στην κίνηση των κεφαλαίων.
Το όποιο νόμισμα θα είναι τουλάχιστον αρχικά ως κουπόνι, ο τραπεζικός τομέας η μία δηλαδή κεντρική τράπεζα θα μεταβιβάζει πόρους προς την παραγωγή, και θα υπάρξουν ελλείψεις σε εισαγώμενα αγαθά. Αυτά νομίζω πως θα γίνουν στην αρχή εφαρμογής αυτού του προγράμματος, το οποίο υποστηρίζω ως την εργατική απάντηση-λύση, έως ότου ανασυγκροτηθεί η παραγωγή και να αποκαταστήσει η χώρα τις νέες διεθνείς της σχέσεις κυρίως με τους γείτονες που θα έχουν ανάγκες(ενεργειακές, μεταφορών προϊόντων κ.α.). Στην περίπτωση που η αριστερά τα καταφέρει, ΝΑΙ για 5 ΧΡΟΝΙΑ ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΒΕΝΕΖΟΥΕΛΑ.
Αλλά παράλληλα τα κεφάλαια ξένα και ντόπια θα απαξιωθούν αφού θα χάσουν τα κέρδη τους μέσω τόκων.
Έχουν και αυτά κάτι να φοβούνται ότι θα χάσουν..Και το σίγουρο σε τέτοιο ενδεχόμενο, είναι πως θα αντιδράσουν ποικιλοτρόπως, ή αν δεν τα καταφέρουν, θα προσπαθήσουν να διαπραγματευτούν.Μην έχετε λοιπόν αυταπάτες σε στυλ Καζάκη (συναλλαγματική "ανωμαλία" για 6 - 12 μήνες, λίγο σφίξιμο στο ζωνάρι, ντομάτες αντι..πετρελαίου(!)-το είχε πει τον Μάρτη- κλπ κλπ).Εύκολες λύσεις δεν υπάρχουν
Υπάρχει ΒΕΒΑΙΑ και η "ευρωπαϊκή" λύση. Καταρχήν ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΕΓΓΥΑΤΑΙ τη διατήρηση ως έχει της Ευρωζώνης για να μην πω και της ίδιας της ΕΕ.Και αυτό λόγω ύπαρξης διαφορετικών συμφερόντων των εθνικών αστικών τάξεων(βλέπε για ενέργεια από Ρωσία ή εισβολή στη Λιβύη την διαφορά στη στάση Γαλλίας-Γερμανίας).Ήδη άρχισαν οι περιορισμοί στην μεταφορά πολιτών εντός ΕΕ,αυστηρή δημοσιονομική πολιτική(προσπάθειες για αναθεώρηση ΣΕΓΚΕΝ - ΛΙΣΣΑΒΩΝΑΣ).Επίσης υπάρχουν φωνές και μέσα στην Γερμανία όπου θέλουν να φύγουν εκτός..Ευρώ. Το δίλλημα θα εμφανιστεί σε ποιο οξυμενο βαθμό στο εάν η ΕΚΤ θα τυπώσει ή όχι περισσότερο χρήμα και πόσο, για να"καλύψει" αν θέλουν να καλύψει τρύπες κυρίως σε Ιταλία-Ισπανία. Και αυτό μετά την λιτότητα που θα επιβληθεί και στις 2 χώρες.
Ποιες θα είναι κατά την γνώμη μου οι επιπτώσεις του(όχι και τόσο όπως φαίνεται εγγυημμενου)"ευρωπαϊκού" δρόμου? Θα περιορίστει η κατανάλωση αργά αλλά σταθερά για 20+ χρόνια σε σημείο που πιθανόν και να..υπάρξει πείνα στα ολοένα κια αυξανόμενα φτωχά- προλεταριοποιημένα στρώματα του πληθυσμού. Μνημονιακά και μεσο- (και ίσως)μακροπρόθεσμα! Το λένε και αστοί αναλυτές ότι στην καλύτερη σε 10 χρόνια(2021) θα φτάσουμε στο επίπεδο χρέους του 2009! Με εκπτώσεις σε εργασιακά δικαιώματα-δημοσιους χώρους, ποιότητα ζωής θα συμπληρώσω. Με νομιμοποίηση του "μαύρου χρήματος"(ποιος πολιτικός το πρωτοείπε άραγε?). Κατάσταση..Κολομβίας! ΚΑΙ μπαίνοντας ΚΑΙ σε γεωπολιτικές "περιπέτεις"(π.χ.στη Β. -Β.Α.Αφρική-Νοτιοδυτική Ασία).
Τώρα αν υπάρχει και τρίτος δρόμος αυτό μάλλον μου θυμίζει τον "τριτο δρόμο για τον σοσιαλισμό" του παλαιού ΚΚΕ εσωτερικού.. Η μεσοβέζικη λύση των φιλολαϊκών(λόγω πίεσης του κόσμου) αστών Κίρχνερ δεν ήταν και τόσο η καλύτερη όπως έδειξε και ο Εξάντας στο ρεπορτάζ του για την Αργεντινή μετά από δέκα χρόνια της εκδήλωσης της κρίσης. Όπου νομίζω πως η εκπομπή έδειξε,(διορθωση αν κάνω λάθος)πως ένα στεγαστικό δάνειο των 60.000 πέσος μετατράπηκε σε δάνειο 240.000 πέσος λόγω υποτίμησης του πέσο έναντι δολλαρίου χωρίς ταυτόχρονα κρατικοποίηση υπό εργατικό έλεγχο των τραπεζών στην Αργεντινή.. ΑΝΤΑΡΣΥΟΣ
Δημοσίευση σχολίου