Από το "Ποντίκι"
Το 2011 τελειώνει όπως ακριβώς άρχισε: ύφεση, λιτότητα, ανεργία, ξεπούλημα, μέτρα κι άλλα μέτρα, ακόμη περισσότερα μέτρα. Παρ' όλα αυτά, όμως, παρά τις θυσίες, η ελληνική κοινωνία διαπιστώνει ότι δεν προχώρησε ούτε ένα βήμα προς μια διέξοδο. Αντιθέτως, είναι πια κοινή η διαπίστωση ότι η πολιτική που επιβάλλεται από τους «απ' έξω» και εφαρμόζεται από τους εγχώριους πολιτικούς εντεταλμένους τους οδηγεί βαθύτερα στο χάος.
Το διαφαινόμενο αποτέλεσμα όλων αυτών έχει εγκαταστήσει στην Ελλάδα φόβο και απόγνωση. Ακριβώς σε αυτά τα συναισθήματα «επενδύουν» οι εγχώριοι επιτελάρχες της καταστροφής προκειμένου να διασφαλίσουν την πολιτική τους επιβίωση.
Φαίνεται ότι οι περισσότεροι απ' αυτούς εξακολουθούν να υποτιμούν τη νοημοσύνη του κόσμου καινα θεωρούν πως, παρά την καταστροφή που προκάλεσαν, υπάρχει η πιθανότητα να σώσουν τα πολιτικά... τομάρια τους. Η εκτίμηση αυτή δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα, καθώς προέρχεται από ανθρώπους που έχουν χάσει κάθε επαφή με την πραγματικότητα.
Το μόνο στήριγμά τους, ό,τι τους κρατά προσδεδεμένους στην εξουσία, είναι πια τα καθημερινά διαπιστευτήρια που υποβάλλουν στους πραγματικούς κυβερνήτες, τους επίτροπους της τρόικας...
Όλοι αυτοί, πρόθυμοι υποτελείς, αποκτούν πια στα μάτια της ελληνικής κοινωνίας το πραγματικό μέγεθος και σχήμα τους: μικρές και άβουλες μαριονέτες.
Όμως οι μαριονέτες δεν μπορούν για πολύ να εκβιάζουν και να φοβίζουν καμία κοινωνία, ειδικά μια απελπισμένη κοινωνία. Η απόγνωση και η απελπισία - κάτι που λησμονούν οι επιτελάρχες της καταστροφής - δεν προκαλεί μόνο φόβο. Κινητοποιεί δυνάμεις ανατροπής, οι οποίες είναι σε θέση να καθαρίσουν το σκηνικό από τους κάθε λογής δωσίλογους. Τους παρόντες και όσους φιλοδοξούν να τους διαδεχθούν για να συνεχίσουν το έργο τους.
Αυτοί οι τελευταίοι, οι οποίοι φαίνεται να ποντάρουν στην καταστροφή του υπάρχοντος πολιτικού προσωπικού προκειμένου να πάρουν τη θέση τους ως οι εκλεκτοί των τροϊκανών εποπτών, καλό θα είναι να έχουν κατά νου ότι, εκτός από τους παλαιότερους, και η νέα γενιά των Ελλήνων έχει μάθει πια τι σημαίνει η φράση «κυβέρνηση Τσολάκογλου»... Είναι συνώνυμη με μια κυβέρνηση «προθύμων».
Το διαφαινόμενο αποτέλεσμα όλων αυτών έχει εγκαταστήσει στην Ελλάδα φόβο και απόγνωση. Ακριβώς σε αυτά τα συναισθήματα «επενδύουν» οι εγχώριοι επιτελάρχες της καταστροφής προκειμένου να διασφαλίσουν την πολιτική τους επιβίωση.
Φαίνεται ότι οι περισσότεροι απ' αυτούς εξακολουθούν να υποτιμούν τη νοημοσύνη του κόσμου καινα θεωρούν πως, παρά την καταστροφή που προκάλεσαν, υπάρχει η πιθανότητα να σώσουν τα πολιτικά... τομάρια τους. Η εκτίμηση αυτή δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα, καθώς προέρχεται από ανθρώπους που έχουν χάσει κάθε επαφή με την πραγματικότητα.
Το μόνο στήριγμά τους, ό,τι τους κρατά προσδεδεμένους στην εξουσία, είναι πια τα καθημερινά διαπιστευτήρια που υποβάλλουν στους πραγματικούς κυβερνήτες, τους επίτροπους της τρόικας...
Όλοι αυτοί, πρόθυμοι υποτελείς, αποκτούν πια στα μάτια της ελληνικής κοινωνίας το πραγματικό μέγεθος και σχήμα τους: μικρές και άβουλες μαριονέτες.
Όμως οι μαριονέτες δεν μπορούν για πολύ να εκβιάζουν και να φοβίζουν καμία κοινωνία, ειδικά μια απελπισμένη κοινωνία. Η απόγνωση και η απελπισία - κάτι που λησμονούν οι επιτελάρχες της καταστροφής - δεν προκαλεί μόνο φόβο. Κινητοποιεί δυνάμεις ανατροπής, οι οποίες είναι σε θέση να καθαρίσουν το σκηνικό από τους κάθε λογής δωσίλογους. Τους παρόντες και όσους φιλοδοξούν να τους διαδεχθούν για να συνεχίσουν το έργο τους.
Αυτοί οι τελευταίοι, οι οποίοι φαίνεται να ποντάρουν στην καταστροφή του υπάρχοντος πολιτικού προσωπικού προκειμένου να πάρουν τη θέση τους ως οι εκλεκτοί των τροϊκανών εποπτών, καλό θα είναι να έχουν κατά νου ότι, εκτός από τους παλαιότερους, και η νέα γενιά των Ελλήνων έχει μάθει πια τι σημαίνει η φράση «κυβέρνηση Τσολάκογλου»... Είναι συνώνυμη με μια κυβέρνηση «προθύμων».
Δημοσίευση σχολίου