Σε μια χώρα που φαίνεται να μην υπάρχει πια καμιά θέση για τους εργαζόμενους και τη νεολαία της, ο λαός δεν έχει άλλη λύση από την εξέγερση για να διώξει τους δυνάστες του, να ξανακερδίσει το δικαίωμα στην δουλειά, στο μισθό, στη ΖΩΗ!
Βαρεθήκαμε να μας κλέβουν κομμάτι-κομματάκι τη ζωή μας. Να πληρώνουμε για ένα χρέος, νια το οποίο οι εργαζόμενοι δεν έχουμε καμιά ευθύνη αφού οι μόνοι που επωφελήθηκαν από τα δάνεια ήταν οι τραπεζίτες κι οι μεγαλοεργολάβοι.
Ξέρουμε πως το μαύρο μέτωπο κυβέρνησης, Ε.Ε. και Δ.Ν.Τ., όταν μιλά για σωτηρία της χώρας δεν αναφέρεται στους εργαζόμενους αλλά στους τραπεζίτες, τους μεγαλοεργολάβους, τους βιομήχανους κι όλους αυτούς που θέλουν το μισθό μας ένα "ξεροκόμματο" να κάνουν, για να συνεχίσουν "να τρώνε με χρυσά κουτάλια".
Βαρεθήκαμε να περιμένουμε όλους αυτούς που μιλούν στο όνομα των εργαζόμενων και του λαού να οργανώσουν την αντίδρασή μας. Να συμμετέχουμε σε αγώνες με ημερομηνία λήξης, αγώνες "για την τιμή των όπλων", αποσπασματικούς ενάντια σε κάποιο αντιλαϊκό μέτρο (ενώ άλλα χειρότερα ακολουθούν), αγώνες που καμιά αντιλαϊκή πολιτική δεν μπορούν να σταματήσουν.
Ξέρουμε ότι κανένας αγώνας δεν μπορεί να είναι νικηφόρος αν δεν έχει συνέχεια, μαζικότητα, αποφασιστικότητα κι αν πάνω απ' όλα δεν οργανώνεται από τους ίδιους τους εργαζόμενους, με αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες, έξω δηλ. από λογικές ανάθεσης αλλά μέσα από τη συζήτηση για το περιεχόμενο και τις μορφές δράσης που τα συμφέροντα και τις ανάγκες των εργαζόμενων εκφράζουν. Ξέρουμε πως η χώρα έχει έναν τεράστιο κοινωνικό πλούτο που οι εργαζόμενοι παράγουμε και μερικές οικογένειες μεγαλοκεφαλαιούχων λυμαίνονται. Ξέρουμε πως ο παραγόμενος σήμερα πλούτος είναι αρκετός για τον υπερδιπλασιασμό των μισθών μας ενώ οι διατροφικές και άλλες ανάγκες του λαού και ο φυσικός πλούτος του τόπου επιτρέπουν την ανάπτυξη παραγωγικών δραστηριοτήτων που μπορούν να προσφέρουν δουλειά σε όλους.
Κι αυτό ακριβώς διεκδικούμε: Να πάρει ο λαός την εξουσία και τον πλούτο που ο ίδιος παράγει στα χέρια του! Γιατί σήμερα δεν είναι αρκετό να μην περάσουν κάποια νέα αντιλαϊκά μέτρα. Είναι αναγκαίο να καταργηθούν κι όλα αυτά που ήδη έχουν περάσει.
Γι αυτό και ο αγώνας πρέπει να είναι συνολικός, να θέτει το αίτημα της ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ ΤΟΥ ΜΑΥΡΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ-Ε.Ε.-Δ.Ν.Τ. και κάθε ΕΠΙΔΟΞΟΥ ΣΥΝΕΧΙΣΤΗ ΤΗΣ ΙΔΙΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ! Στον κοινωνικό ζόφο που κυριαρχεί αντιπαραθέτουμε το ΟΡΑΜΑ ΜΙΑΣ ΑΛΛΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ! θέτουμε ως κυρίαρχο αίτημα, την ΑΝΑΔΙΑΝΟΜΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ προς όφελος της ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΗΣ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑΣ!
Ένα τέτοιο αίτημα μπορεί να αντιπαρατεθεί με τις λογικές της ήττας που περιορίζουν τους αγώνες στη διαμαρτυρία ή την αντίσταση για να σώσουμε ότι μπορούμε, αμφισβητεί το μονόδρομο της φτώχειας και της εξαθλίωσης, ξεσηκώνει, γεμίζει ελπίδα, διάθεση για αγώνα.
Με αιτήματα τη Διαγραφή του Δημόσιου Χρέους αλλά και των χρεών των νοικοκυριών προς τράπεζες, την Κρατικοποίηση των τραπεζών και μεγάλων επιχειρήσεων με εργατικό-κοινωνικό έλεγχο και μείωση τιμολογίων, τις Αυξήσεις μισθών, συντάξεων και κοινωνικών δαπανών, την Έξοδο από το Ευρώ-Ευρωζώνη και το χτύπημα της ακρίβειας και τη Συντακτική Συνέλευση (και δημοψήφισμα) για κατοχύρωση δεσμών Άμεσης Δημοκρατίας, διαφάνειας και κοινωνικού ελέγχου στις πολιτειακές και κρατικές δομές, και συζήτηση αποδέσμευσης της χώρας από καπιταλιστικούς και ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς, στις 25η ίου Μάρτη, επέτειο του ξεσηκωμού για την ανεξαρτησία της χώρας, ξεκινάμε έναν ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΟ ΑΓΩΝΑ μέχρι τη ΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ!
Με συγκέντρωση στο χώρο της κεντρικής παρέλασης της Θεσ/νίκης (όπως και κάθε πόλης), συγκροτούμε την ΠΑΡΕΛΑΣΗ του ΛΑΟΥ, που μετεξελίσσεται σε κατάληψη της πλατείας Αριστοτέλους, σε συνδυασμό και με Γενική Πολιτική Απεργία Διαρκείας από 26/3.
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ
τηλ. επικοινωνίας: 6932913799 - 6974836604 - 6974361164 - 6945750772 // e-mail: pro.kat.ampel@Rmail.com
Βαρεθήκαμε να μας κλέβουν κομμάτι-κομματάκι τη ζωή μας. Να πληρώνουμε για ένα χρέος, νια το οποίο οι εργαζόμενοι δεν έχουμε καμιά ευθύνη αφού οι μόνοι που επωφελήθηκαν από τα δάνεια ήταν οι τραπεζίτες κι οι μεγαλοεργολάβοι.
Ξέρουμε πως το μαύρο μέτωπο κυβέρνησης, Ε.Ε. και Δ.Ν.Τ., όταν μιλά για σωτηρία της χώρας δεν αναφέρεται στους εργαζόμενους αλλά στους τραπεζίτες, τους μεγαλοεργολάβους, τους βιομήχανους κι όλους αυτούς που θέλουν το μισθό μας ένα "ξεροκόμματο" να κάνουν, για να συνεχίσουν "να τρώνε με χρυσά κουτάλια".
Βαρεθήκαμε να περιμένουμε όλους αυτούς που μιλούν στο όνομα των εργαζόμενων και του λαού να οργανώσουν την αντίδρασή μας. Να συμμετέχουμε σε αγώνες με ημερομηνία λήξης, αγώνες "για την τιμή των όπλων", αποσπασματικούς ενάντια σε κάποιο αντιλαϊκό μέτρο (ενώ άλλα χειρότερα ακολουθούν), αγώνες που καμιά αντιλαϊκή πολιτική δεν μπορούν να σταματήσουν.
Ξέρουμε ότι κανένας αγώνας δεν μπορεί να είναι νικηφόρος αν δεν έχει συνέχεια, μαζικότητα, αποφασιστικότητα κι αν πάνω απ' όλα δεν οργανώνεται από τους ίδιους τους εργαζόμενους, με αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες, έξω δηλ. από λογικές ανάθεσης αλλά μέσα από τη συζήτηση για το περιεχόμενο και τις μορφές δράσης που τα συμφέροντα και τις ανάγκες των εργαζόμενων εκφράζουν. Ξέρουμε πως η χώρα έχει έναν τεράστιο κοινωνικό πλούτο που οι εργαζόμενοι παράγουμε και μερικές οικογένειες μεγαλοκεφαλαιούχων λυμαίνονται. Ξέρουμε πως ο παραγόμενος σήμερα πλούτος είναι αρκετός για τον υπερδιπλασιασμό των μισθών μας ενώ οι διατροφικές και άλλες ανάγκες του λαού και ο φυσικός πλούτος του τόπου επιτρέπουν την ανάπτυξη παραγωγικών δραστηριοτήτων που μπορούν να προσφέρουν δουλειά σε όλους.
Κι αυτό ακριβώς διεκδικούμε: Να πάρει ο λαός την εξουσία και τον πλούτο που ο ίδιος παράγει στα χέρια του! Γιατί σήμερα δεν είναι αρκετό να μην περάσουν κάποια νέα αντιλαϊκά μέτρα. Είναι αναγκαίο να καταργηθούν κι όλα αυτά που ήδη έχουν περάσει.
Γι αυτό και ο αγώνας πρέπει να είναι συνολικός, να θέτει το αίτημα της ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ ΤΟΥ ΜΑΥΡΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ-Ε.Ε.-Δ.Ν.Τ. και κάθε ΕΠΙΔΟΞΟΥ ΣΥΝΕΧΙΣΤΗ ΤΗΣ ΙΔΙΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ! Στον κοινωνικό ζόφο που κυριαρχεί αντιπαραθέτουμε το ΟΡΑΜΑ ΜΙΑΣ ΑΛΛΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ! θέτουμε ως κυρίαρχο αίτημα, την ΑΝΑΔΙΑΝΟΜΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ προς όφελος της ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΗΣ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑΣ!
Ένα τέτοιο αίτημα μπορεί να αντιπαρατεθεί με τις λογικές της ήττας που περιορίζουν τους αγώνες στη διαμαρτυρία ή την αντίσταση για να σώσουμε ότι μπορούμε, αμφισβητεί το μονόδρομο της φτώχειας και της εξαθλίωσης, ξεσηκώνει, γεμίζει ελπίδα, διάθεση για αγώνα.
Με αιτήματα τη Διαγραφή του Δημόσιου Χρέους αλλά και των χρεών των νοικοκυριών προς τράπεζες, την Κρατικοποίηση των τραπεζών και μεγάλων επιχειρήσεων με εργατικό-κοινωνικό έλεγχο και μείωση τιμολογίων, τις Αυξήσεις μισθών, συντάξεων και κοινωνικών δαπανών, την Έξοδο από το Ευρώ-Ευρωζώνη και το χτύπημα της ακρίβειας και τη Συντακτική Συνέλευση (και δημοψήφισμα) για κατοχύρωση δεσμών Άμεσης Δημοκρατίας, διαφάνειας και κοινωνικού ελέγχου στις πολιτειακές και κρατικές δομές, και συζήτηση αποδέσμευσης της χώρας από καπιταλιστικούς και ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς, στις 25η ίου Μάρτη, επέτειο του ξεσηκωμού για την ανεξαρτησία της χώρας, ξεκινάμε έναν ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΟ ΑΓΩΝΑ μέχρι τη ΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ!
Με συγκέντρωση στο χώρο της κεντρικής παρέλασης της Θεσ/νίκης (όπως και κάθε πόλης), συγκροτούμε την ΠΑΡΕΛΑΣΗ του ΛΑΟΥ, που μετεξελίσσεται σε κατάληψη της πλατείας Αριστοτέλους, σε συνδυασμό και με Γενική Πολιτική Απεργία Διαρκείας από 26/3.
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ
τηλ. επικοινωνίας: 6932913799 - 6974836604 - 6974361164 - 6945750772 // e-mail: pro.kat.ampel@Rmail.com
+ σχόλια + 2 σχόλια
Ρε μαλάκες Έλληνες αυτά τα κόμματα θα πάτε να ψηφίσετε ε είσαστε άξιοι της τύχης σας.Το skopelos news προτείνει γρήγορα ένωση της αριστεράς ενάντια στα κόμματα του Τσολάκογλου ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ
http://skopelos-news.blogspot.com/2012/03/skopelos-news_20.html
φοβάμαι πως το κουβάρι της κρίσης δεν ξετυλίγεται πολιτικά μέσα από ισορροπίες του τύπου “ο κόσμος δεν είναι έτοιμος”…Ο κόσμος δεν ήταν έτοιμος ούτε για την περικοπή των εισοδημάτων του, ούτε για το 21% ανεργία, ούτε για την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων…αλλά τελικά τα δέχτηκε όλα, γιατί δεν υπήρχε στην ουσία αντίπαλο δέος, δηλαδή μια ισχυρή πολιτική δύναμη (που θα μπορούσε, ας πούμε, να ήταν μια ενωμένη αριστερά) με ρεαλιστικό εναλλακτικό σχέδιο. Δεν είναι βέβαιο το αν η απουσία σχεδίου εμπόδισε την συγκρότηση του πολιτικού υποκειμένου, ή το ανάποδο. Πολλοί σκέφτονται το δεύτερο, δηλαδή το ότι έπρεπε πρώτα να ενωθούν οι αντικαπιταλιστικές δυνάμεις κι ύστερα να δημιουργήσουν το εναλλακτικό σχέδιο. Όμως μάλλον συμβαίνει το πρώτο. Η σαφής και καθαρή απάντηση στο “τι μέλλει γενέσθαι” είναι αυτό που έλειψε περισσότερο, και είναι αυτή η έλλειψη πάνω στην οποία σπεκουλάρουν και οι αντίπαλοι. Το ΚΚΕ δεν φαίνεται καν να ενδιαφέρεται για απαντήσεις στο “τι γίνεται τώρα”, και ο ΣΥΝ λοιδωρείται για την θέση του περί τριετούς ή πενταετούς αναστολής πληρωμής του χρέους (εντός ευρώ και εντός ΕΕ) ως μη αντιλαμβανόμενος την κρισιμότητα των περιστάσεων. Η δε Ανταρσύα περιορίζεται στον δικό της μονόδρομο της αντι-καπιταλιστικής προοπτικής (λές κι αυτή εξασφαλίζεται μόνο από τις “σωστές θέσεις” κι όχι από την δυναμική της ταξικής πάλης). Με λίγα λόγια όλοι βράζουν μέσα στο σεχταριστικό ζουμί της ιδεολογικής καθαρότητας και δεν απαντούν στο πολύ απλό ερώτημα: Τι κάνουμε αν αύριο το πρωί είμαστε κυβέρνηση; Και πώς κάνουμε αυτό που κάνουμε, χωρίς να βάλουμε τις λαϊκές δυνάμεις απέναντί μας;
Αν έμπαιναν στον κόπο να απαντήσουν αυτά τα ερωτήματα θα έβλεπαν πως το ευρώ ή η δραχμή δεν θα ήταν καν στην αρχική ατζέντα των απαραίτητων βημάτων μιας φιλολαϊκής πολιτικής. Θα προηγούνταν μέτρα κατά των τραπεζών, της ασυδοσίας του κεφαλαίου και της διεφθαρμένης γραφειοκρατίας, μέτρα πολιτειακών και διοικητικών μεταρρυθμίσεων υπέρ της λαϊκής αυτοδιοίκησης και πολλά άλλα. Όταν η ΕΕ και το ευρώ θα στεκόταν εμπόδιο σε αυτά, η αποδέσμευση θα ερχόταν σαν λαϊκό αίτημα κι όχι σαν προϊόν ιδεολογικής καθαρότητας αριστερών εγκεφάλων…
Δημοσίευση σχολίου