Η κυβέρνηση Παπαδήμου, με την πλήρη συμφωνία ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, προσδένει την χώρα στο πολεμικό άρμα των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, ενώ έχει ήδη κατοχυρώσει επικίνδυνα την εμπλοκή της στους σχεδιασμούς και τις προετοιμασίες ιμπεριαλιστικής επίθεσης κατά του Ιράν. Η διεκδίκηση ευρύτερου ρόλου στην Ανατολική Μεσόγειο, όπου το ενεργειακό ζήτημα αποκτά γεωστρατηγική σημασία, την ωθούν σε ενίσχυση της στρατηγικού χαρακτήρα συμμαχίας της με το κράτος τρομοκράτη Ισραήλ, ενώ οι φιλοδοξίες κερδών της ελληνικής αστικής τάξης και η διεκδίκηση μεριδίου από τη διαδικασία ξαναμοιράματος σε πλανητικό επίπεδο πηγών-δρόμων ενέργειας και ανοικοδόμησης των κατεστραμμένων από τους ιμπεριαλιστικούς βομβαρδισμούς, χωρών, αποτελούν τους λόγους για τους οποίους το ελληνικό κατεστημένο εμπλέκεται σε πολεμικούς τυχοδιωκτισμούς και τρομοκρατικές εκστρατείες.
Στο πλαίσιο αυτό αντιμετωπίζουμε και την απόφαση της κυβέρνησης Παπαδήμου να αποδεχτεί την συμμετοχή της Ελλάδας στην αντιπυραυλική ασπίδα του ΝΑΤΟ και να αναλάβει το ρίσκο των συνεπειών που συνεπάγεται αυτή η πολιτική επιλογή, καθώς η χώρα για πρώτη φορά μετά το τέλος του «ψυχρού πολέμου» θα στοχοποιηθεί με πυρηνικά όπλα από την Ρωσία.
Το ελληνικό κατεστημένο έχει επιλέξει να επενδύσει πολιτικά στη μετατροπή του στον πιο πρόθυμο συνεργάτη των ΗΠΑ και Ισραήλ, γεγονός που αποδεικνύουν σειρά σημαντικών γεγονότων. Ενώ η Τουρκική κυβέρνηση Ερντογάν, για τους δικούς της λόγους, εφαρμόζει μια πιο εξισορροπητική πολιτική, συμμετέχοντας στην Αντιπυραυλική Ασπίδα, εγκαθιστώντας όμως ένα παθητικό αμυντικό σύστημα, όπως τον σταθμό έγκαιρης προειδοποίησης, ο ελληνικός στρατός θα διαθέσει μια ολόκληρη πυροβολαρχία Patriot PAC-3! Η συστοιχία των Patriot θα τύχει αναβάθμισης στο επίπεδο PAC-3 (σήμερα το σύστημα έχει βλήματα της έκδοσης PAC-2) το οποίο είναι προορισμένο για αντιβαλλιστική άμυνα. Το ρόλο του ραντάρ θα τον έχει πολεμικό πλοίο των ΗΠΑ εφοδιασμένο με σύστημα AEGIS και αντιβαλλιστικά βλήματα SM-3 το οποίο θα μεταδίδει τα στοιχεία στην συστοιχία είτε από το Αιγαίο είτε από την Μαύρη Θάλασσα.
Ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Δημήτρης Αβραμόπουλος, λίγο πριν αναχωρήσει για τις ΗΠΑ ανακοίνωσε στην επιτροπή Εξωτερικών και Άμυνας της Βουλής, τη δέσμευση έναντι των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ: «Στη σύνοδο προετοιμασίας, αλλά και στην σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ στο Σικάγο θα συζητηθεί το θέμα της αντιπυραυλικής ασπίδας του ΝΑΤΟ. Η χώρα μας μετέχει στην αντιπυραυλική ασπίδα με μια πυροβολαρχία Patriot» είπε. Εμείς, πρέπει να λάβουμε πολύ σοβαρά τις ρωσικές αντιδράσεις. Η κυβέρνηση Πούτιν είχε πληροφορήσει την αντίστοιχη ελληνική ότι τυχόν ένταξη της χώρας στην αντιπυραυλική ασπίδα θα οδηγήσει τη Ρωσία σε μία αναγκαστική κίνηση αυτοπροστασίας, αφού θεωρούν ότι η αντιπυραυλική ασπίδα δεν έχει στόχο το Ιράν, αλλά την στρατηγική εξουδετέρωση των βαλλιστικών όπλων της Ρωσίας. Μάλιστα, οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις έχουν προχωρήσει ανακοινώσει στην πυρηνική στοχοποίηση Πολωνίας, Τουρκίας και Ρουμανίας που έχουν εγκαταστήσει βλήματα ή αντιβαλλιστικά ραντάρ!
Οι παραπάνω εξελίξεις συνδέονται, επίσης, άμεσα με τους σχεδιασμούς καθορισμού των ελληνικών ΑΟΖ και τη μοιρασιά αδειών έρευνας-εκμετάλλευσης των ενεργειακών κοιτασμάτων. Οι ΗΠΑ έχουν ξεκαθαρίσει δύο πράγματα: καταρχήν δε θέλουν εκτός παιχνιδιού και απέναντι τους την Τουρκία, αλλά προτείνουν συνεκμετάλλευση. Δεύτερον, δε θέλουν την Ρωσία «μέσα στα πόδια τους». Τόσο στις επίσημες κυβερνητικές συναντήσεις, όσο και στις δημόσιες τοποθετήσεις των αμερικανών υπηρεσιακών παραγόντων γίνεται σαφές ότι δε θέλουν η Ρωσία να αποκτήσει ρόλο στην Ανατολική Μεσόγειο και να καρπωθεί μερίδιο στη μοιρασιά της ενεργειακής πίτας. Πολύ περισσότερο, που οι ΗΠΑ βλέπουν προοπτικά την εκμετάλλευση των ενεργειακών κοιτασμάτων της Ανατολικής Μεσογείου ως μέρος ενός ευρύτερου σχεδίου απεμπλοκής της καπιταλιστικής Ευρώπης από την ρωσική εξάρτηση, προσδένοντας φυσικά τις ευρωπαϊκές χώρες ακόμη περισσότερο στο δικό τους άρμα.
Ολοένα περισσότερο περιορίζονται τα περιθώρια ελιγμών για όλους και πλέον κυριαρχεί το δίλημμα «ή μαζί μου ή εχθρός μου».
Αυτό το δίλημμα θέτει ο Ομπάμα στον Ερντογάν, απαιτώντας να αποφασίσει το ρόλο που θα παίξει η Τουρκία καθώς η ώρα εκδήλωσης ιμπεριαλιστικής επίθεσης στο Ιράν πλησιάζει. Το βάρος αυτών των διλημμάτων αντιμετωπίζει και το κυπριακό αστικό κατεστημένο που έχει αφενός σοβαρές οικονομικές και πολιτικές σχέσεις με την Ρωσία, αφετέρου σταθερό ατλαντικό προσανατολισμό. Ωθώντας όσους βιάστηκαν να προτείνουν ότι πρέπει και η αστική Ελλάδα να ακολουθήσει το κυπριακό παράδειγμα, ενθαρρυμένοι από την επιθετικότητα της Κύπρου έναντι της Τουρκίας που βασίστηκε στην πολλαπλότητα των στρατηγικών της συμμαχιών, βασισμένο και στη μοιρασιά των αδειών εκμετάλλευσης του ενεργειακού πλούτου, να το ξανασκεφτούν. Σημαντικοί αναλυτές αντιλαμβάνονται ότι η Κύπρος μετατρέπεται ξανά σε αγκάθι για τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, καθώς η γεμάτη αντιθέσεις και αντιφάσεις πολιτική της προκαλεί εμπόδια που κανείς δε τα επιθυμούσε και θέτει το αστικό κατεστημένο ενώπιον απόλυτων επιλογών. Σίγουρα η κυβέρνηση ΑΚΕΛ για να ξεπεράσει την «παρεξήγηση» με τη Δύση, θα ενισχύσει το ρόλο του άτυπου αβύθιστου αεροπλανοφόρου των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και της συμμαχίας της με το Ισραήλ.
Από τα παραπάνω διαπιστώνουμε την αναγκαιότητα εξόδου από το ΝΑΤΟ και την Ε.Ε. Η αμφισβήτηση της σύγχρονης Μεγάλης Ιδέας του αστικού κόσμου, του καθορισμού ΑΟΖ και της εκμετάλλευσης των ενεργειακών κοιτασμάτων σε Αιγαίο κλπ. Η αντιπαραβολή της ανάγκης ανάπτυξης μαχητικών ταξικών αγώνων Ελλήνων και ξένων εργατών, στην απαίτηση για «εθνική ενότητα».
Αποδεικνύεται ξανά το πόσο αλληλένδετος είναι ο εργατικός αγώνας για την ανατροπή της κυβέρνησης Παπαδήμου και της βίαιης ταξικής πολιτικής που εξαφανίζει τα εργασιακά δικαιώματα, έχει συστατικό στοιχείο την κρατικής τρομοκρατία και τους πολεμικούς τυχοδιωκτισμούς.
Το πόσο απαραίτητο επομένως είναι ένα νέο εργατικό κίνημα, που θα προβάλει ξεκάθαρα και αποφασιστικά τον εργατικό διεθνισμό του, συμβάλλοντας στην ανάπτυξη εργατικών αγώνων με κοινούς στόχους σε Ελλάδα-Τουρκία-Κύπρο-Βαλκάνια.
ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ
ΤΗΛ. ΕΠΙΚ. 6932955437
Diktiospartakos.blogspot.com
Στο πλαίσιο αυτό αντιμετωπίζουμε και την απόφαση της κυβέρνησης Παπαδήμου να αποδεχτεί την συμμετοχή της Ελλάδας στην αντιπυραυλική ασπίδα του ΝΑΤΟ και να αναλάβει το ρίσκο των συνεπειών που συνεπάγεται αυτή η πολιτική επιλογή, καθώς η χώρα για πρώτη φορά μετά το τέλος του «ψυχρού πολέμου» θα στοχοποιηθεί με πυρηνικά όπλα από την Ρωσία.
Το ελληνικό κατεστημένο έχει επιλέξει να επενδύσει πολιτικά στη μετατροπή του στον πιο πρόθυμο συνεργάτη των ΗΠΑ και Ισραήλ, γεγονός που αποδεικνύουν σειρά σημαντικών γεγονότων. Ενώ η Τουρκική κυβέρνηση Ερντογάν, για τους δικούς της λόγους, εφαρμόζει μια πιο εξισορροπητική πολιτική, συμμετέχοντας στην Αντιπυραυλική Ασπίδα, εγκαθιστώντας όμως ένα παθητικό αμυντικό σύστημα, όπως τον σταθμό έγκαιρης προειδοποίησης, ο ελληνικός στρατός θα διαθέσει μια ολόκληρη πυροβολαρχία Patriot PAC-3! Η συστοιχία των Patriot θα τύχει αναβάθμισης στο επίπεδο PAC-3 (σήμερα το σύστημα έχει βλήματα της έκδοσης PAC-2) το οποίο είναι προορισμένο για αντιβαλλιστική άμυνα. Το ρόλο του ραντάρ θα τον έχει πολεμικό πλοίο των ΗΠΑ εφοδιασμένο με σύστημα AEGIS και αντιβαλλιστικά βλήματα SM-3 το οποίο θα μεταδίδει τα στοιχεία στην συστοιχία είτε από το Αιγαίο είτε από την Μαύρη Θάλασσα.
Ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Δημήτρης Αβραμόπουλος, λίγο πριν αναχωρήσει για τις ΗΠΑ ανακοίνωσε στην επιτροπή Εξωτερικών και Άμυνας της Βουλής, τη δέσμευση έναντι των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ: «Στη σύνοδο προετοιμασίας, αλλά και στην σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ στο Σικάγο θα συζητηθεί το θέμα της αντιπυραυλικής ασπίδας του ΝΑΤΟ. Η χώρα μας μετέχει στην αντιπυραυλική ασπίδα με μια πυροβολαρχία Patriot» είπε. Εμείς, πρέπει να λάβουμε πολύ σοβαρά τις ρωσικές αντιδράσεις. Η κυβέρνηση Πούτιν είχε πληροφορήσει την αντίστοιχη ελληνική ότι τυχόν ένταξη της χώρας στην αντιπυραυλική ασπίδα θα οδηγήσει τη Ρωσία σε μία αναγκαστική κίνηση αυτοπροστασίας, αφού θεωρούν ότι η αντιπυραυλική ασπίδα δεν έχει στόχο το Ιράν, αλλά την στρατηγική εξουδετέρωση των βαλλιστικών όπλων της Ρωσίας. Μάλιστα, οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις έχουν προχωρήσει ανακοινώσει στην πυρηνική στοχοποίηση Πολωνίας, Τουρκίας και Ρουμανίας που έχουν εγκαταστήσει βλήματα ή αντιβαλλιστικά ραντάρ!
Οι παραπάνω εξελίξεις συνδέονται, επίσης, άμεσα με τους σχεδιασμούς καθορισμού των ελληνικών ΑΟΖ και τη μοιρασιά αδειών έρευνας-εκμετάλλευσης των ενεργειακών κοιτασμάτων. Οι ΗΠΑ έχουν ξεκαθαρίσει δύο πράγματα: καταρχήν δε θέλουν εκτός παιχνιδιού και απέναντι τους την Τουρκία, αλλά προτείνουν συνεκμετάλλευση. Δεύτερον, δε θέλουν την Ρωσία «μέσα στα πόδια τους». Τόσο στις επίσημες κυβερνητικές συναντήσεις, όσο και στις δημόσιες τοποθετήσεις των αμερικανών υπηρεσιακών παραγόντων γίνεται σαφές ότι δε θέλουν η Ρωσία να αποκτήσει ρόλο στην Ανατολική Μεσόγειο και να καρπωθεί μερίδιο στη μοιρασιά της ενεργειακής πίτας. Πολύ περισσότερο, που οι ΗΠΑ βλέπουν προοπτικά την εκμετάλλευση των ενεργειακών κοιτασμάτων της Ανατολικής Μεσογείου ως μέρος ενός ευρύτερου σχεδίου απεμπλοκής της καπιταλιστικής Ευρώπης από την ρωσική εξάρτηση, προσδένοντας φυσικά τις ευρωπαϊκές χώρες ακόμη περισσότερο στο δικό τους άρμα.
Ολοένα περισσότερο περιορίζονται τα περιθώρια ελιγμών για όλους και πλέον κυριαρχεί το δίλημμα «ή μαζί μου ή εχθρός μου».
Αυτό το δίλημμα θέτει ο Ομπάμα στον Ερντογάν, απαιτώντας να αποφασίσει το ρόλο που θα παίξει η Τουρκία καθώς η ώρα εκδήλωσης ιμπεριαλιστικής επίθεσης στο Ιράν πλησιάζει. Το βάρος αυτών των διλημμάτων αντιμετωπίζει και το κυπριακό αστικό κατεστημένο που έχει αφενός σοβαρές οικονομικές και πολιτικές σχέσεις με την Ρωσία, αφετέρου σταθερό ατλαντικό προσανατολισμό. Ωθώντας όσους βιάστηκαν να προτείνουν ότι πρέπει και η αστική Ελλάδα να ακολουθήσει το κυπριακό παράδειγμα, ενθαρρυμένοι από την επιθετικότητα της Κύπρου έναντι της Τουρκίας που βασίστηκε στην πολλαπλότητα των στρατηγικών της συμμαχιών, βασισμένο και στη μοιρασιά των αδειών εκμετάλλευσης του ενεργειακού πλούτου, να το ξανασκεφτούν. Σημαντικοί αναλυτές αντιλαμβάνονται ότι η Κύπρος μετατρέπεται ξανά σε αγκάθι για τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, καθώς η γεμάτη αντιθέσεις και αντιφάσεις πολιτική της προκαλεί εμπόδια που κανείς δε τα επιθυμούσε και θέτει το αστικό κατεστημένο ενώπιον απόλυτων επιλογών. Σίγουρα η κυβέρνηση ΑΚΕΛ για να ξεπεράσει την «παρεξήγηση» με τη Δύση, θα ενισχύσει το ρόλο του άτυπου αβύθιστου αεροπλανοφόρου των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και της συμμαχίας της με το Ισραήλ.
Από τα παραπάνω διαπιστώνουμε την αναγκαιότητα εξόδου από το ΝΑΤΟ και την Ε.Ε. Η αμφισβήτηση της σύγχρονης Μεγάλης Ιδέας του αστικού κόσμου, του καθορισμού ΑΟΖ και της εκμετάλλευσης των ενεργειακών κοιτασμάτων σε Αιγαίο κλπ. Η αντιπαραβολή της ανάγκης ανάπτυξης μαχητικών ταξικών αγώνων Ελλήνων και ξένων εργατών, στην απαίτηση για «εθνική ενότητα».
Αποδεικνύεται ξανά το πόσο αλληλένδετος είναι ο εργατικός αγώνας για την ανατροπή της κυβέρνησης Παπαδήμου και της βίαιης ταξικής πολιτικής που εξαφανίζει τα εργασιακά δικαιώματα, έχει συστατικό στοιχείο την κρατικής τρομοκρατία και τους πολεμικούς τυχοδιωκτισμούς.
Το πόσο απαραίτητο επομένως είναι ένα νέο εργατικό κίνημα, που θα προβάλει ξεκάθαρα και αποφασιστικά τον εργατικό διεθνισμό του, συμβάλλοντας στην ανάπτυξη εργατικών αγώνων με κοινούς στόχους σε Ελλάδα-Τουρκία-Κύπρο-Βαλκάνια.
ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ
ΤΗΛ. ΕΠΙΚ. 6932955437
Diktiospartakos.blogspot.com
+ σχόλια + 1 σχόλια
Είναι απόλυτη ανάγκη να μείνουμε μακριά από το βιασμό χωρών. mitsos175.
Δημοσίευση σχολίου