Απολαυστικός, και σήμερα, όπως κάθε Κυριακή, άλλωστε, ο Στάθης, στο δισέλιδο του στην Realnews. Καυστικό χιούμορ, καίριες επισημάνσεις.
Ας τον παρακολουθήσουμε:
Μεγάλος σάλος (έγινε απ' τα μίντια της Διαπλοκής) όταν ο κ. Τσίπρας ζήτησε από τον κ. Βενιζέλο και τον κ. Σαμαρά να ανακαλέσουν την υπογραφή τους στο Μνημόνιο.
Ωι - ώι ωιμέ! και βαβαί βαβαί παπαί! άρχισαν να σκληρίζουν οι συνήθεις: «δηλώσεις μετανοίας» ζητάει ο Τσίπρας!»
Δηλαδή για αυτούςτους ευφυείς το πρόβλημα δεν είναι η ατιμία που σημαίνουν τέτοιες υπογραφές αλλά η... τίμηση τους.
Ή ανάκληση αυτών των υπογραφών θα ήταν, για όσους υπέγραψαν, μια λύτρωση. Από τις τύψεις. Οχι από τις ευθύνες. Από τις τύψεις - κάτι είναι κι αυτό...
Αλλά, αν υπάρχει κάποιος σε όλο το πολιτικό φάσμα που κόπτεται να μείνουν τα πράγματα με το Μνημόνιο ως έχουν, είναι ο κ. Βενιζέλος. Διότι αν κάτι αλλάξει προς το καλύτερο, τότε θα φανεί πόσος λίγος ήταν ως διαπραγματευτής ο Μπενύτο, πόσο έτοιμος να υποταγεί. Αυτός που εμφάνιζε ως προσωπικες του νίκες όλες τις καταστροφικές συμφωνίες που οδήγησαν στη δήωση της πατρίδας μας και την κατασκλάβωση του Λαού μας.
Αλλά επ' αυτού ακριβώς εστιάζει και το μήνυμα των εκλογών: οι εργαζόμενοι Ελληνες ούτε τις έως τώρα συνέπειες του Μνημονίου αντέχουν, ούτε νέα μέτρα εναντίον τους θα ανεχθούν.
Συχνά οι λέξεις είναι πολλές, αλλά τα πράγματα είναι απλά. Ακόμα κι αν είναι δύσκολα.
Ομηρικός, πλην όμως μόνον επικοινωνιακός, είναι ο καυγάς για την «επαναδιαπραγμάτευση», το «πάγωμα», το «μορατόριουμ» ή την «καταγγελία» του Μνημονίου, διότι αφορούν στον τρόπο που πρέπει να γίνει κάτι κι όχι στο αν πρέπει να γίνει.
Η εντολή του λαού σε αυτές τις εκλογές ήταν σαφώς αντιμνημονιακή. Ο λαός υπήρξε σαφής: θέλει να απαλλαγεί από δεινά που προκαλεί το Μνημόνιο (μάλιστα πολλά ανοήτως) και να προφυλαχθεί από νέα, επελαύνοντα.
Και προς τούτο επέλεξε κι αναλόγως εξέλεξε ο λαός. Κι όπως οι πρώτες μετεκλογικές μέρες δείχνουν, ο λαός επιμένει στην εντολή του. Ετοιμος να την επαναλάβει, μάλλον ισχυρότερη...
• Το ένα πρόσωπο του Ιανού: μόλιςτα εκλογικά αποτελέσματα απ' την Ελλάδα άρχισαν να φθάνουν στις Βρυξέλλες το Βερολίνο και τα λοιπά δουκάτα της εκείθεν των Αλπεων Δωδεκαπόλεως, πολλοί απ'τους ηγεμόνες, βαρώνους και μάγιστρους άρχισαν να σκέφτονται κι ύστερα να δηλώνουν ότι οι επαναδιαπραγματεύσεις δεν είναι αδιαπραγμάτευτες..!
Για δες! Η δύναμη του λαού!
(Κατ'αρχήν. Και βλέπουμε...)...
• Το άλλο πρόσωπο του Ιανού: μόλις τα εν λόγω εκλογικά αποτελέσματα απ'την Ελλάδα έφθασαν στα αυτιά
των κυαιστόρων και των θησαυροφυλάκων στα Τοκογλυφικά Ταμεία, αμέσως η
βάρδια υπηρεσίας περιέκοψε τη δόση των 5,2 δισ. ευρώ που έπρεπε να
εκταμιευθεί για τη χώρα μας κατά 1 δισ. ευρώ.
Ετσι! Αυθαιρέτως!
Με αίολες (του αέρα) και έωλες (βρώμικες) δικαιολογίες. Που δεν προβλέπονται.
Με έναν λόγο παραβιάζουν το Μνημόνιο μονομερώς, αυτοί που μας απειλούν με θεούς και δαίμονες για την κατά κεραία τήρηση του.
Για δες! Η δύναμη κατά του λαού!
(Κατ' αρχήν. Και βλέπουμε...)...
• Κολοσσιαίος Κολοσσός ο Μπενύτο! Δεν καταλαβαίνει τίποτα! Οι άλλοι πολιτικοί αρχηγοί «έπαιρναν την εντολή», ο Βενιζέλος έκανε δηλώσεις! Απύλωτος!
Πλην όμως στο ζενίθ του ναδίρ του έφθασε ο διάδοχος του Γιωργάκη όταν χαρακτήρισε το ποσοστό πάτο (για την ώρα) που έλαβε υπό την ηγεσία του το ΠΑΣΟΚ, με το ποσοστό αφετηρίας του κινήματος επί Ανδρέα.
Απίθανος ο Μπενύτο, θαυμαστός.
Ο Ανδρέας άνοιξε το μαγαζί, ο Μπενύτο το έχει σχεδόν κλείσει, κι όμως πανηγυρίζει!
Οπως πανηγύριζε και τις αναρίθμητες «νίκες του» στις «διαπραγματεύσεις» με τους Δυνάστες μας, που διαπραγματεύσεις δεν ήταν.
Περί εκτέλεσης εντολών επρόκειτο.
Περί της εκτέλεσης ενός ολόκληρου λαού ήταν οι υπαγορεύσεις που δέχτηκαν οι δηλωσίες της υπογραφής τους...
• Κι αίφνης ο κ. Δραγασάκης δήλωσε μιλώντας στον Real FM ότι «εγχώριες δυνάμεις» ήταν σε ανοιχτή γραμμή με τον Μπαρόζο και τον προετοίμαζαν, μόλις λάβει την επιστολή Τσίπα, να βγει και να κάνει δηλώσεις ότ ι«μετά την επιστολή αυτή η Ελλάδα δεν μπορεί να μείνει στο ευρώ».
Απίστευτο, σκέφθηκα. Αδιανόητο!
Αποκλείεται να υπάρχει τέτοιος Ελληνας πολιτικός!
Και για αυτό, μόλις βγήκε η κυρία Φώφη Γεννηματά και κάλεσε τον κ. Δραγασάκη «να πει ποιον εννοεί» πολύ παραξενεύτηκα.
Τι μύγα τσίμπησε τη Φώφη αναρωτήθηκα κι όχι τον κ. Μιχελάκη, ή τον κ. Κουίκ ή οποιονδήποτε άλλον εκπρόσωπο, οποιουδήποτε άλλου κόμματος. Μυστήριο...
Ας τον παρακολουθήσουμε:
Μεγάλος σάλος (έγινε απ' τα μίντια της Διαπλοκής) όταν ο κ. Τσίπρας ζήτησε από τον κ. Βενιζέλο και τον κ. Σαμαρά να ανακαλέσουν την υπογραφή τους στο Μνημόνιο.
Ωι - ώι ωιμέ! και βαβαί βαβαί παπαί! άρχισαν να σκληρίζουν οι συνήθεις: «δηλώσεις μετανοίας» ζητάει ο Τσίπρας!»
Δηλαδή για αυτούςτους ευφυείς το πρόβλημα δεν είναι η ατιμία που σημαίνουν τέτοιες υπογραφές αλλά η... τίμηση τους.
Ή ανάκληση αυτών των υπογραφών θα ήταν, για όσους υπέγραψαν, μια λύτρωση. Από τις τύψεις. Οχι από τις ευθύνες. Από τις τύψεις - κάτι είναι κι αυτό...
Αλλά, αν υπάρχει κάποιος σε όλο το πολιτικό φάσμα που κόπτεται να μείνουν τα πράγματα με το Μνημόνιο ως έχουν, είναι ο κ. Βενιζέλος. Διότι αν κάτι αλλάξει προς το καλύτερο, τότε θα φανεί πόσος λίγος ήταν ως διαπραγματευτής ο Μπενύτο, πόσο έτοιμος να υποταγεί. Αυτός που εμφάνιζε ως προσωπικες του νίκες όλες τις καταστροφικές συμφωνίες που οδήγησαν στη δήωση της πατρίδας μας και την κατασκλάβωση του Λαού μας.
Αλλά επ' αυτού ακριβώς εστιάζει και το μήνυμα των εκλογών: οι εργαζόμενοι Ελληνες ούτε τις έως τώρα συνέπειες του Μνημονίου αντέχουν, ούτε νέα μέτρα εναντίον τους θα ανεχθούν.
Ομηρικός, πλην όμως μόνον επικοινωνιακός, είναι ο καυγάς για την «επαναδιαπραγμάτευση», το «πάγωμα», το «μορατόριουμ» ή την «καταγγελία» του Μνημονίου, διότι αφορούν στον τρόπο που πρέπει να γίνει κάτι κι όχι στο αν πρέπει να γίνει.
Η εντολή του λαού σε αυτές τις εκλογές ήταν σαφώς αντιμνημονιακή. Ο λαός υπήρξε σαφής: θέλει να απαλλαγεί από δεινά που προκαλεί το Μνημόνιο (μάλιστα πολλά ανοήτως) και να προφυλαχθεί από νέα, επελαύνοντα.
Και προς τούτο επέλεξε κι αναλόγως εξέλεξε ο λαός. Κι όπως οι πρώτες μετεκλογικές μέρες δείχνουν, ο λαός επιμένει στην εντολή του. Ετοιμος να την επαναλάβει, μάλλον ισχυρότερη...
• Το ένα πρόσωπο του Ιανού: μόλιςτα εκλογικά αποτελέσματα απ' την Ελλάδα άρχισαν να φθάνουν στις Βρυξέλλες το Βερολίνο και τα λοιπά δουκάτα της εκείθεν των Αλπεων Δωδεκαπόλεως, πολλοί απ'τους ηγεμόνες, βαρώνους και μάγιστρους άρχισαν να σκέφτονται κι ύστερα να δηλώνουν ότι οι επαναδιαπραγματεύσεις δεν είναι αδιαπραγμάτευτες..!
Για δες! Η δύναμη του λαού!
(Κατ'αρχήν. Και βλέπουμε...)...
Ετσι! Αυθαιρέτως!
Με αίολες (του αέρα) και έωλες (βρώμικες) δικαιολογίες. Που δεν προβλέπονται.
Με έναν λόγο παραβιάζουν το Μνημόνιο μονομερώς, αυτοί που μας απειλούν με θεούς και δαίμονες για την κατά κεραία τήρηση του.
Για δες! Η δύναμη κατά του λαού!
(Κατ' αρχήν. Και βλέπουμε...)...
• Κολοσσιαίος Κολοσσός ο Μπενύτο! Δεν καταλαβαίνει τίποτα! Οι άλλοι πολιτικοί αρχηγοί «έπαιρναν την εντολή», ο Βενιζέλος έκανε δηλώσεις! Απύλωτος!
Πλην όμως στο ζενίθ του ναδίρ του έφθασε ο διάδοχος του Γιωργάκη όταν χαρακτήρισε το ποσοστό πάτο (για την ώρα) που έλαβε υπό την ηγεσία του το ΠΑΣΟΚ, με το ποσοστό αφετηρίας του κινήματος επί Ανδρέα.
Απίθανος ο Μπενύτο, θαυμαστός.
Ο Ανδρέας άνοιξε το μαγαζί, ο Μπενύτο το έχει σχεδόν κλείσει, κι όμως πανηγυρίζει!
Οπως πανηγύριζε και τις αναρίθμητες «νίκες του» στις «διαπραγματεύσεις» με τους Δυνάστες μας, που διαπραγματεύσεις δεν ήταν.
Περί εκτέλεσης εντολών επρόκειτο.
Περί της εκτέλεσης ενός ολόκληρου λαού ήταν οι υπαγορεύσεις που δέχτηκαν οι δηλωσίες της υπογραφής τους...
• Κι αίφνης ο κ. Δραγασάκης δήλωσε μιλώντας στον Real FM ότι «εγχώριες δυνάμεις» ήταν σε ανοιχτή γραμμή με τον Μπαρόζο και τον προετοίμαζαν, μόλις λάβει την επιστολή Τσίπα, να βγει και να κάνει δηλώσεις ότ ι«μετά την επιστολή αυτή η Ελλάδα δεν μπορεί να μείνει στο ευρώ».
Απίστευτο, σκέφθηκα. Αδιανόητο!
Αποκλείεται να υπάρχει τέτοιος Ελληνας πολιτικός!
Και για αυτό, μόλις βγήκε η κυρία Φώφη Γεννηματά και κάλεσε τον κ. Δραγασάκη «να πει ποιον εννοεί» πολύ παραξενεύτηκα.
Τι μύγα τσίμπησε τη Φώφη αναρωτήθηκα κι όχι τον κ. Μιχελάκη, ή τον κ. Κουίκ ή οποιονδήποτε άλλον εκπρόσωπο, οποιουδήποτε άλλου κόμματος. Μυστήριο...
Δημοσίευση σχολίου