Ολοι γνωρίζουν κανείς δεν μιλάει ή "Οι σκοτεινές γειτονιές των Media"

 Όταν έσκασε το θέμα της αποκαλυπτικής για τους τρόπους λειτουργίας του συστήματος επιστολή του δημοσιογράφου «Νίκου»,  που αναλάμβανε έναντι αμοιβής 270.000 ευρώ για «18μηνη συνεργασία», να ξεπλύνει το σκάνδαλο Α.Τσοχατζόπουλου, δεν κάναμε καμιά αναφορά, γιατί θέλαμε να το ψάξουμε λίγο το θέμα και να μην περιοριστούμε στην ανακύκλωση αυτών  που γράφουν εφημερίδες και διαδικτυακοί τόποι.

Ε, λοιπόν βοά η δημοσιογραφική πιάτσα όχι μόνο για το ποιος είναι ο περιβόητος «Νίκος» αλλά και ποιοι δημοσιογράφοι ήταν στα pay roll του υπουργείου Αμυνας επί υπουργίας Τσοχατζόπουλου. Και αυτό που δεν μπορούμε να καταλάβουμε, είναι ότι αφού όλοι γνωρίζουν γιατί δεν τολμάει κανείς να πει τα πράγματα με το όνομα τους. Και για να προχωρήσουμε γενικότερα δεν μας είναι αντιληπτό πώς γίνεται να επικρατεί τόση «ομερτά» στον δημοσιογραφικό κόσμο, αφού όλοι γνωρίζουν και κανείς δεν κατονομάζει πρόσωπα και καταστάσεις. Στην καλύτερη περίπτωση –όπως κάνει η δημοσιογράφος Γεωργία Λινάρδου στην ανάρτηση που παραθέτουμε στο τέλος- μόνο «φωτογραφικά» αναφέρονται κάποια δημοσιοκαφρικά τζιμάνια που είναι βουτηγμένα μέχρι το λαιμό στην διαπλοκή και χρησιμοποιούν μαρκούτσια και πένες, για να εξυπηρετήσουν, με το αζημίωτο φυσικά τα συμφέροντα των αφεντικών τους.

Το ότι οι πάντες που εργάζονται στον χώρο των ΜΜΕ γνωρίζουν τα λαμόγια στο σινάφι τους το παραδέχονται δημόσια κάποιοι απ’ αυτούς, διαχρονικά. Από τον Γ. Βότση, που κάποτε παριστάνοντας  τον «αντιεξουσιαστή» από τις στήλες της «Ελευθεροτυπίας» και έγραφε: «στον μπαξέ της δημοσιογραφίας υπάρχουν (κι όχι πάντοτε ευδιάκριτα) τα… εύοσμα άνθη: Προκλητικά νεόπλουτοι αυλητρίδες πάσης εξουσίας, «βαποράκια» της κατευθυνόμενης πληροφόρησης, "παπαγαλάκια" των κερδοσκόπων, τρωκτικά των μυστικών κονδυλίων, αργόμισθοι πολυθεσίτες, χυδαίοι εκβιαστές, ψυχογιοί των αφεντικών, θεραπαινίδες της πλουτοκρατίας, πράκτορες και χαφιέδες…», μέχρι πρόσφατα που ο Χ. Πασαλάρης από την στήλη του στην Realnews αναφερόμενος στην σημερινή κοινωνικοπολιτική κατάσταση της χώρας μας υπογράμμιζε: «Αλλά πάνω από όλους μήπως συνευθύνεται και το δικό μας «συνάφι», δηλαδή το αρπακτικό κοπάδι των media, με τους θηλυκούς και αρσενικούς καταπιάνες-κονδυλοφόρους, με τους τηλεοπτικούς «μικρο-Τσοχατζόπουλους» και τις θεόρατες μαύρες αμοιβές, που καμιά βουλή και κανένας εισαγγελέας και κανένα συνδικάτο δεν τόλμησε να τους αγγίξει γιατί όλοι τρέμουν το στόμα τους και την χολή τους;».

Ακόμα πιο διαφωτιστικό είναι το κείμενο της Γεωργίας Λινάρδου στο χτεσινό περιοδικό HOT DOC που ενώ «φωτογραφίζει» δεκάδες δημοσιογράφους και ανθρώπους των ΜΜΕ ότι είναι χωμένοι μέχρι τα μπούνια στο σύστημα διαπλοκής δεν τολμάει να κατονομάσει κανέναν. Διαβάστε το άρθρο της: «Οι σκοτεινές γειτονιές των ΜΜΕ».