Home » , » Ένας πρώτος απολογισμός της μάχης.

Ένας πρώτος απολογισμός της μάχης.

Από mitsos175 , Κυριακή 17 Ιουνίου 2012 | 11:32 μ.μ.


Αριστεροί θάρρος. Δώσαμε ένα έναν έντιμο και σκληρό αγώνα. Το αποτέλεσμα μπορεί εκ πρώτης όψεως να ευνοεί το δοσίλογο Σαμαρά, αλλά τα πράγματα δεν είναι πάντα όπως φαίνονται.

Έχουμε λοιπόν τα εξής. Ο ΣΥΡΙΖΑ όπως ήταν αναμενόμενο ανέβασε το ποσοστό του. Και αν προσέξει κανείς, θα παρατηρήσει ότι στην επαρχεία, στους νομούς εκτός Αττικής, είναι πλέον δεύτερος. Στους περισσότερους νομούς στις προηγούμενες εκλογές έρχονταν δεύτερο το ΠΑΣΟΚ.  Αυτό δείχνει ότι υπάρχει πλέον ένας ισχυρός πόλος αντιπολίτευσης.

Και αυτή είναι η λέξη κλειδί. Αντιπολίτευση. Αν νομίζει ο Σαμαράς ότι θα συνεχίσει την ίδια πολιτική της χρεοκοπίας χωρίς αντιστάσεις, είναι βαθιά νυχτωμένος. Η νέα δημαγωγία έχει ποσοστό χαμηλότερο του 33%. Που πάει να πει ότι τα 2/3 του λαού δεν θέλησαν τον προδότη. Ο νόμος του Προκόπη, η νοθεία με τους προεκλογικούς διορισμούς, ο φόβος, η προπαγάνδα, οι εκβιασμοί, είχαν σαν αποτέλεσμα την αλλοίωση της πραγματικής θέλησης των πολιτών.

Παρόλα αυτά ο λαός, αυτό το 30% που ψήφισε το μνημόνιο, έκανε ένα πολύ σοβαρό λάθος. Υπέκυψε στις εντολές των ξένων και ψήφισε τον υπηρέτη τους. Τα λάθη πληρώνονται ακριβά. Το συγκεκριμένο θα πληρωθεί στα ταμεία της ΔΕΗ, στις εφορίες, στις τράπεζες. Τότε θα καταλάβεις συνταξιούχε τι εστί ΕΕ και πως για να παραμείνουμε στην Ευρωζώνη, θα θυσιάσεις σύνταξη, μισθό, θα δεις τα παιδιά σου άνεργα.   

Η Αριστερά θα συνεχίσει να αγωνίζεται για καλύτερο κόσμο. Μάλιστα δεν πρέπει να δοθεί ούτε δευτερόλεπτο χάρητος, αφού ο Σαμαράς θα συνεχίσει την ίδια πολιτική της ύφεσης. Οφείλω να πω, ότι έπεσα έξω στις εκτιμήσεις μου. Άλλοι σύντροφοι έπεσαν πιο κοντά στο αποτέλεσμα. Ήλπιζα ότι η ελπίδα θα νικούσε τον πανικό.

Ο αγώνας συνεχίζεται σκληρότερος. Η νίκη του συστήματος είναι προσωρινή. Πολύ σύντομη και πύρρειος. Θα είμαστε στο δρόμο, στην δουλεία, παντού, έτοιμοι να υπερασπιστούμε δικαιώματα, έτοιμοι να αγωνιστούμε για το μέλλον. Και θα νικήσουμε. Ο λαός σύντομα θα καταλάβει το λάθος του και θα το διορθώσει, όπως κατάλαβε το βρώμικο ρόλο του Παπανδρέου.

Συγχαρητήρια σε όλους τους συντρόφους, που αντισταθήκαν στα ψέματα, τη δημαγωγία, τις βίαιες επιθέσεις. Είμαστε περήφανοι, γιατί τους τρομάξαμε. Χρησιμοποίησαν κάθε δυνατό μέσο, ύβρεις, λυκοσυμμαχίες, ψευτοδιλήμματα, απειλές. Παρόλα αυτά η Αριστερά άντεξε.

Όσον αφορά τα ποσοστά τώρα. Τα μικρά κόμματα που έμειναν εκτός βουλής έπεσαν πολύ. Αναμενόμενο, σε εκλογές που επικρατεί πόλωση. Είναι πράγματι κρίμα να μην υπάρχει ένα κόμμα σαν την ΑΝΤΑΡΣΥΑ στην βουλή και να υπάρχουν άλλοι.

Η ΔΗΜΑΡ κράτησε το ποσοστό της. Ο Κουβέλης έχει να επιλέξει αν θα συμμετέχει σε μνημονιακή κυβέρνηση, καθώς και το είδος της αντιπολίτευσης. Πιστεύω ότι η στάση του στο εξής θα είναι καθοριστική για την επιβίωση του κόμματος του.

Σταθεροί και οι ναζί. Οι ψήφοι δώρο προς τη ΝΔ ισοσκελίστηκαν με τις ψήφους από το ΛΑΟΣ που ουσιαστικά διαλύθηκε. Επειδή θα αποθρασυνθούν, ας είμαστε σε επιφυλακή. Δεν θα επιτρέψουμε σε μια συμμορία να χτυπά αθώους.

Η πτώση Καμμένου είναι αναμενόμενη λόγω του διπολισμού. Άλλοι επέλεξαν τη ΝΔ και άλλοι ψήφισαν αντιμνημονιακά.  Εν τούτοις το ποσοστό του επιτρέπει να παίζει ρόλο στην διαχείριση της γαλάζιας πολυκατοικίας. Δεν θα βιαζόμουν να τον χαρακτηρίσω χαμένο από τις εκλογές.

Το ΠΑΣΟΚ έχει τελειώσει. Ναι ξέρω, είναι διψήφιο το ποσοστό και σχετικά σταθερό, με μικρή πτώση. Όπως όμως είπα, στους περισσότερους νομούς ήταν δεύτερο, τώρα είναι τρίτο. Το πράσινο εξαφανίστηκε από το χάρτη. Και είναι βαθύτατα διχασμένο. Ο Βενιζέλος θα προσπαθήσει να τα φορτώσει στον Παπανδρέου. Ο οποίος θα αντεπιτεθεί. Εκείνο που ένωνε το ΠΑΣΟΚ ήταν η εξουσία. Αν όμως σχηματίσει κυβέρνηση με Σαμαρά, τότε θα συνεχιστεί η ίδια πολιτική. Ο λαός θα είναι αμείλικτος σε νέα μέτρα. Δε θα περάσουν. Θα καταντήσει Καρατζαφέρης.  Αν δεν συμμετάσχει στην κυβέρνηση (το βρίσκω δύσκολο αυτό), θα απομονωθεί και θα απομακρυνθεί από την εξουσία.

Το που θα στραφούν οι ψηφοφόροι του εξαρτάται από την πολιτική που θα ακολουθηθεί.

Επειδή θα έρθουν νέα μέτρα, από τη ΝΔ με τη συμμετοχή του ΠΑΣΟΚ, πιστεύω ότι σύντομα θα διαλυθούν και ότι θα στραφούν μαζικά στο ΣΥΡΙΖΑ. Εδώ θέλει κάποια προσοχή από τη μεριά του Τσίπρα. Καλό είναι να δέχεσαι απλό κόσμο. Κακό είναι να γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ κολυμπήθρα για τα πράσινα λαμόγια. Πιστεύω όμως ότι αυτός ο κίνδυνος είναι μικρός. Τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι προσεχτικά.

Η νέα δικτατορία βγήκε με κλεμμένους και δανεικούς ψήφους. Η άνοδος είναι αποτέλεσμα επικοινωνιακού ψυχολογικού πολέμου, ρουσφετιών και οφείλεται σε γενικότερη ανακατάταξη των δυνάμεων της δεξιάς. Να δείτε γαλανά γίδια, τι σόι επαναδιαπραγμάτευση θα κάνει ο σαμαράς. Όταν συνεχιστεί το γδάρσιμο, η τουλάχιστον η απόπειρα γδαρσίματος, τότε ο κόσμος θα αναζητήσει διέξοδο. Και η Αριστερά θα είναι δίπλα στον άνεργο, στο φτωχό, στον εργαζόμενο, στον συνταξιούχο.

Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μεν δεύτερος αλλά πανίσχυρος. Το σύστημα λύσσαξε. Θέλει να τον βάλουν σώνει και καλά σε μνημονιακή κυβέρνηση. Κάντε όνειρα καθάρματα. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα κάνει σκληρή αλλά εποικοδομητική αντιπολίτευση. Φυσικά η Αριστερά (ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, εξωκοινοβουλευτικοί, Αναρχικοί) δεν θα αφήσουμε να περάσουν τα σχέδια της ανωμαλίας. Συνενόχους από την Αριστερά δε θα κάνετε. Θα μας βρείτε πάλι απέναντι σας.

Το ΚΚΕ. Με στενοχωρεί η πτώση. Δεν δικαιολογείται, ούτε ιστορικά, ούτε εξ αιτίας της πόλωσης. Ήταν μεγάλο λάθος του λαού, να μη δώσει περεταίρω ισχύ σε ένα κόμμα που μάχεται την ΕΕ. Πολύ σύντομα, δυστυχώς για όλους μας, θα φανεί τι σημαίνει ΕΕ και ποια τα ανταλλάγματα του ευρώ. Για εμάς τους κομμουνιστές, ο κόσμος δεν αλλάζει με εκλογές. Παρόλα αυτά, θα ήταν χαστούκι για την ακροδεξιά πολιτική, η ενίσχυση ενός κόμματος που και συνεπές είναι και έχει αγωνιστεί όσο κανείς για τα δικαιώματα των εργαζομένων.

Είμαι σίγουρος ότι το αποτέλεσμα το αναλύουν διεξοδικά στο κόμμα. Και θα βγάλουν τα συμπεράσματα. Είμαι αισιόδοξος ότι το αποτέλεσμα αυτό θα είναι παροδικό. Ο πόλεμος των ξένων και ντόπιων συμφερόντων έκανε ζημιά. Εντούτοις ο αγώνας μας θα είναι επίμονος και συνεχής. Στο τέλος εμείς θα είμαστε νικητές.

Μοιράσου το :

+ σχόλια + 34 σχόλια

Ανώνυμος
18 Ιουνίου 2012 στις 12:12 π.μ.

Αρκετά με την καραμέλα της "αριστεράς" που είναι αξιωματική αντιπολίτευση.
Δεύτερο κόμμα ήρθε το ΠΑΣΟΚ.-

Ανώνυμος
18 Ιουνίου 2012 στις 12:32 π.μ.

Συντροφοι το κεφαλι ψηλα,δεν χαθηκε τιποτα,η δοσιλογη κυβερνηση απ οποιους κι αν αποτελειται θα μας βρισκει συνεχως μπροστα της.θα τους κανουμε τη ζωη δυσκολη.Δεν φοβομαστε πλεον τιποτα γιατι δεν εχουμε να χασουμε τιποτα.Αυτοι αργα η γρηγορα θα πεσουν.Οσοι τους ψηφισαν σε λιγο θα καταλαβουν τι εκαναν και στον εαυτο τους αλλα κυριως στα παιδια τους.

Ανώνυμος
18 Ιουνίου 2012 στις 1:11 π.μ.

ΚΚΕ ΤΟ ΚΟΜΜΑ ΣΟΥ ΛΑΕ.

Το φωνάζω με όλη μου την ψυχή πλεόν.

Ανώνυμος
18 Ιουνίου 2012 στις 1:52 π.μ.

να τολμήσω να προβλέψω ότι ο τελευταίος νόμος πριν την τελική πτώση της αύριο μεθ αύριο κυβέρνησης θα είναι η αρση του εκλογικού νόμου και η κατάργηση ή μείωση του μπόνους των 50 εδρών?
Αλλά επίσης θα ήθελα να αισιοδοξώ....με το 60% που θα πάρει η αριστερά στις επόμενες εκλογές, δε πα να αφαιρούν κιόλας...!!!!!:-D
ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ Η ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ...

Ανώνυμος
18 Ιουνίου 2012 στις 2:12 π.μ.

Ας χρεωθουν αυτοι οσα μυρια επονται!!!αυτοι τα προκαλεσαν, ο λαος καλειται να τα πληρωσει...Ομως θα ειμαστε παροντες, ως αντιπολιτευση ζωσα!

Ανώνυμος
18 Ιουνίου 2012 στις 2:27 π.μ.

Με τετοιον πολεμο, μπραβο στον ΣΥΡΙΖΑ!!!

18 Ιουνίου 2012 στις 2:29 π.μ.

Γιατί επιμένετε να κατατάσσετε το ΚΚΕ στην Αριστερά; Πόσο πιο ξεκάθαρη να είναι η γ.γ. του;

Ανώνυμος
18 Ιουνίου 2012 στις 2:38 π.μ.

Δεν πρέπει να ανησυχεί το ΚΚΕ το χαμηλό ποσοστό του σε αυτές τις εκλογές (λογικα αυτή η Βουλή δεν θα κρατήσει και για πολύ) γιατί δεν είναι ενδεικτικό της πραγματικής δύναμής του. Ο αγώνας ούτως ή άλλως δεν θα κριθεί κοινοβουλετικά αλλά στους δρόμους.

Και μια Υπαρξιακή ερώτηση: με ποιό κριτήριο η ΔΗΜΑΡ είναι αριστερό κόμμα και το ΠΑΣΟΚ σοσιαλιστικό γιατί εάν είναι αυτοί αριστεροί και σοσιαλιστές τότε εμείς τί είμαστε;

Ανώνυμος
18 Ιουνίου 2012 στις 2:48 π.μ.

Συύνροφοι...τον ήπιαμε.
Ας το παραδεχτούμε. Η αριστερά ηττήθηκε. Το ΚΚΕ πήγε κατά διαόλου, ο Σύριζα έχασε με διαφορά 3 μονάδες από την ΝΔ που είχε κάνει στροφή προς την άκρα δεξιά, και η ΔΗΜΑΡ απλώς δεν ανήκει στην αριστερά.
Γιατί δεν παραδεχόμαστε ότι ο Ελληνικός λαός είναι κατά βάση ένας άκρως συντηριτικός λαός που φοβήθηκε μήπως βγει κυβέρνηση της αριστεράς; Ακόμη και τώρα που έχουμε καταστραφεί από ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, ακόμη και τώρα που έχουμε καταντήσει πρωτεκτοράτο, επέλεξε να μας κυβερνήσει η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ...
Εδώ η αριστερά έχει τεράστιες ευθύνες, γιατί ακόμη και τώρα, την ύστατη ώρα, ήταν διαιρεμένη ενώ οι δεξιές και ακροδεξιές δυνάμεις ενώθηκαν μπροστά στον κύνδινο μιας αριστερής κυβέρνησης.
Καληνύχτα μας, και τα σκατά που θα φάμε από εδώ και πέρα μας αξίζουν ως λαό.

Ανώνυμος
18 Ιουνίου 2012 στις 3:10 π.μ.

To ΚΚΕ πρεπει επιτελους να μαθει πως ο,τι δεν μπορει να ελεγξει δεν ειναι απαραιτητα εχθρος του και να αποδεχθει την αδυναμια του να συμετασχει στις χαρες της αριστερας που θελει να εκφραζεται ενωμενη και οχι εμφυλιομαχομενη!!!!

Ανώνυμος
18 Ιουνίου 2012 στις 3:48 π.μ.

Οποιος φτυνει τον κορφο του γεμιζει σαλια!Αυτο για το περηφανο μεχρι φετος ΚΚΕ...Απεμπολησε την ενωτικη κινηση που ζητουσε η βαση του και πληρωνει με την μοναξια του.

Ανώνυμος
18 Ιουνίου 2012 στις 8:03 π.μ.

Η αριστερά δεν έχασε, απλώς το κεφάλαιο κέρδισε. Από την άλλη κέρδισε και η «οργανική μάζα» του Ελληνικού λαού, που είναι και πλειοψηφία! Κέρδισε το δικαίωμα με το βάρος της να κρατάει όλη την κοινωνία κάτω και η ίδια να αντανακλά – και πολλές φορές με περηφάνια- τα χαρακτηριστικά που της έχει αποδώσει η πλουτοκρατία: δουλοπρεπής, ανώριμη, ανόητη και λιγόψυχη. Κάτω ο λαός!

18 Ιουνίου 2012 στις 9:38 π.μ.

Νικητής των εκλογών είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Ας μην ξεχνάμε ότι τα ντόπια και ξένα συμφέροντα χρησιμοποίησαν όλα τα μέσα που χρησιμοποιούν χρόνια τώρα για την παραπλάνηση του λαού. Ας μην ξεχνάμε ότι χρόνια τώρα έχουν καταφέρει η ψήφος του λαού να είναι "ψήφος συναλλαγής" και όχι "πολιτική ψήφος". Στις τελευταίες εκλογές το ποσοστό της "πολιτικής φήφου" ανέβηκε και μειώθηκε το ποσοστό της "ψήφου συναλλαγής". Και αυτό είναι μεγάλη νίκη.Το "Βήμα" επιστράτευσε και τον ΚΥΡ για την παραπλάνηση και τον εκφοβισμό του λαού. Δες αυτό http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=462706&h1=true

18 Ιουνίου 2012 στις 9:50 π.μ.

Ό,τι μας αξίζει.

18 Ιουνίου 2012 στις 10:03 π.μ.

Το κκε βαδιζει προς διαλυση η προς ρεφορμισμο.Αυτη ειναι η αποψη μου. Εχει ερθει σε τεραστια αποκλειση πολιτικοποιησης με τον λαο και θεωρω πως δεν γεφυρωνεται.Αυτο βεβαια ειναι και δικια του αδυναμια αλλα και της αριστερας συνολικα. Δεν ξερω τι μπορει να κανει αυτος ο λαος πλεον ειναι ικανος για τα καλυτερα και τα χειροτερα.Παντως εγω νομιζω οτι απο εδω και περα ειναι μονος του. Ο συριζα θα πιεστει σε μια οικονομιστικου τυπου αντιπολητευση το κκε σε εσωστεφεια και στα κινηματα η χρυση αυγη.
ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΕΛΛΑΔΑ.

18 Ιουνίου 2012 στις 10:13 π.μ.

Λίγα λόγια για τη ΔΗΜ.ΑΡ.
Είναι όπως λέει και η ίδια το Κόμμα του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού. Χα χα χα. Και με κάτι ψευτοαναφορές στον Αντόνιο Γκράμσι, να σε πιάνουν τα γέλια. Η συμπεριφορά κάποιων στελεχών της, μου θυμίζουν το ύφος των στελεχών της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, της δεκαετίας το '80. Κυβερνώσα Αριστερά σου λέει.Κι όταν της δόθηκε την 7η Μαΐου, η ευκαιρία να αποδείξει πόσο Κυβερνώσα και πόσο Αριστερά είναι, "ανέκρουσε πρύμνα" και άρχισε να μας τσαμπουνάει περί "ετεροβαρούς" συμμετοχής της και κάτι τέτοια ακατανόητα.
Ήταν δε, μία από τις δυνάμεις, που μαζί με τη Ν.Δ. και το ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ανέβασε τα ποσοστά της.
Αυτό οφείλεται, κατά τη γνώμη μου, στην σοβαροφάνεια με την οποία δείχνει να περιβάλλεται και όχι στην σοβαρότητα της.
Πιστεύω πως το άμεσο Στρατηγικό τους σχέδιο είναι μελλοντική συγχώνευση με τα απομεινάρια του υπό διάλυση ΠΑ.ΣΟ.Κ. και μελλοντικά ο διεμβολισμός του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.
Πρόκειται για αδίστακτους τύπους (εννοώ την κολλεγιά του μπαρμπα-Φώτη).
Ο δε-εκ Τρικάλων ορμώμενος Φ. Κουβέλης-συμμετείχε σε όλα τις διασπαστικές κινήσεις και μεθοδεύσεις, ως γνήσιο τέκνο του Λεωνίδα Κύρκου.
Ενδεικτικά αναφέρω
1.1968. Διάσπαση του τότε ενιαίου ΚΚΕ και δημιουργία του ΚΚΕ Εσωτερικού.
2.1987. Διάσπαση του ΚΚΕ Εσωτερικού και δημιουργία της Ελληνικής Αριστεράς (Ε.ΑΡ.), της οποίας υπήρξε Γενικός Γραμματέας με Πρόεδρο τον Λεωνίδα Κύρκο.
3.1988. Άμεση εμπλοκή του στην Δημιουργία του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου το 1988.(Ε.ΑΡ.+ΚΚΕ+ΛΟΙΠΟΙ).
4.1990. Μονομερής διάλυση της Ε.ΑΡ.και υποστήριξη της θέσης περί μετατροπής του Κυρκο-Φλωρακικού Συν σε Κόμμα.
5.1991. Στελέχη του ΚΚΕ, μαζί και ο τότε Γραμματέας του ΚΚΕ, Γρηγόρης Φαράκος (Δαμανάκη, Ανδρουλάκης, Σταματάκης,Αλαβάνος,Δραγασάκης, Λαφαζάνης, Στρατούλης κ.α.)έχοντας τις ίδιες απόψεις με τον μπαρμπα-Φώτη αποχωρούν από το ΚΚΕ, ενώ παραμένουν μέλη του εναπομείναντος Συνασπισμού.
6.1993. Ο Συνασπισμός λαμβάνει το ποσοστό του 2,89% και μένει εκτός βουλής. Το λοιπό ΚΚΕ (με Γραμματέα την Αλέκα Παπαρήγα)λαμβάνει 4,5%, περίπου ίδιο με το σημερινό.
7. 2000. Μετά το ατυχές εκλογικό αποτέλεσμα του ΣΥΝ,κι ενώ σημερινά στελέχη της ΔΗΜ.ΑΡ.(και τότε του ΣΥΝ) ετοιμάζονται να εγκαταλείψουν μαζικά τον ΣΥΝ και να προσχωρήσουν στο ΠΑ.ΣΟ.Κ., τους προλαβαίνει η Α.Ε.Κ.Α. σημερινού τους μέλους Νίκου Μπίστη. Η κίνηση του Ν. Μπίστη, εγκλωβίζει μία σειρά στελεχών εντός του ΣΥΝ λίγο πριν την έκδοση διαβατηρίων.
8.Το 2003 μέσα από διαδικασία αμφισβήτησης του Νίκου Κωνσταντόπουλου, προωθούν στην ηγεσία του ΣΥΝ τον Μιχάλη Παπαγιαννάκη για να τον εκθέσουν αμέσως μετά στηρίζοντας μυστικά τον Αλέκο Αλαβάνο με απώτερο σχέδιο την φυγή τους από τον ΣΥΝ και την προσχώρησή τους στο ΠΑ.ΣΟ.Κ.
9. 2010. Διασπούν τον ΣΥΝ και ιδρύουν την ΔΗΜ.ΑΡ. καταλογίζοντας στον ΣΥΝ-ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Αριστερισμό, αντιδημοκρατικές πρακτικές, ανεύθυνη στάση κ.ο.κ.
Αυτά για θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι.

Ανώνυμος
18 Ιουνίου 2012 στις 10:53 π.μ.

Συντροφοι , γνωριζαμε την συντηρητικη ολα αυτα τα χρονια στροφη της ελληνικης κοινωνιας. Γνωριζαμε οτι η οποια αριστερη συνειδηση ειχε παραμεινει στις μαζες , ειχε περιθωριοποιηθει στα πλαισια της επιδοτουμενης εξατομικευσης. Η κριση ριζοστικοποιησε στρωματα της ελληνικης κοινωνιας που αρνηθηκαν βεβαια να δουν στην μεγαλη τους πλειοψηφια τα αιτια της αλλα αντεδρασαν με θυμο στα αποτελεσματα που βιωναν. Με τον θυμο ομως και μονο δεν αλλαζουν οι κοινωνιες . Στα πλαισια αυτα ,κρατωντας την πικρα οπως και καθε συντροφος που παλεψε για αυτη την ανατροπη ,θεωρω πως θα μας δωσουν τον χρονο οι αντιπαλοι να κοινωνησουμε με τους πολιτες ενα αντικαπιταλιστικο οραμα με σαφεις προορισμους εξω απο την ΕΕ και το ευρω. Γιατι μονο σε αυτη την περιπτωση πιστευω οτι ο συριζα που ολοι στηριξαμε θα απελευθερωθει απο τα τελευταια βαριδια που στις εντονες συνθηκες κρισεις που ερχονται θα συνεχισουν να σιγοψιθυριζουν στην ηγεσια λυσεις και προτασεις που ειναι αδιεξοδες. Το κεφαλι ψηλα και καλους αγωνες στο συνταγμα και τις πλατειες της χωρας.

Ανώνυμος
18 Ιουνίου 2012 στις 12:14 μ.μ.

Πάντα πίστευα ότι οι μεγάλες ανατροπές γίνονται από τις μειοψηφίες και επισφραγίζονται απ’ τις πλειοψηφίες που τελικά τις καρπώνονται, αλλά ήμουν εντάξει μ’ αυτό.

Σ’ αυτές τις εκλογές δεν υπήρχε κανένα αποτέλεσμα που θα με έκανε να νοιώσω νικήτρια.

Δεν πιστεύω στον κοινοβουλευτισμό ούτε στην αντιπροσώπευση και αν σύρθηκα στις εκλογές ήταν για τις ελάχιστες πιθανότητες που μου έδινα να κάνω λάθος και όντως αυτή η κατάσταση να μπορεί να αλλάξει σιγά σιγά και με το μαλακό.
Αλλά κυριότερα για να εκδηλώσει η πλειοψηφία τα θέλω της και να ανοίξει ο δρόμος στις πιο μαχητικές μειοψηφίες.

Η ανώμαλη προσγείωση έγινε όταν αντιλήφθηκα ότι η κοινωνία απλώς δεν επιθυμεί να αλλάξει τίποτα.
Δυστυχώς κατ’ εμέ είναι μια κοινωνία που απαρτίζεται από: παντός είδους καθεστωτικούς, φοβισμένους, αδιάφορους, βολεμένους και φασίστες. Σ’ αυτή την κοινωνία εγώ δεν έχω κανένα ζωτικό χώρο.

Με ανοιχτά μέτωπα παντού: ανέργους και επισφαλείς εργαζόμενους, κυνηγημένους μετανάστες, ανθρώπους σε ανέχεια που χρειάζονται αλληλεγγύη, κατειλημμένους χώρους σε κίνδυνο, φυλακισμένους αγωνιστές, μνημόνια,… και από μια άλλη σκοπιά η προσωπική μου ανέχεια, τα επαγγελματικά μου αδιέξοδα και η δική μου απελπισία.

Το μόνο που περίμενα είναι να δώσει η κοινωνία ένα σήμα για μεγάλες ανατροπές, να αφήσω στην άκρη τα δικά μου προβλήματα και να παλέψω για έναν ομορφότερο κόσμο. Δυστυχώς όμως η κοινωνία έδωσε σινιάλο στην αντίθετη κατεύθυνση.

Με ποιο κουράγιο όμως να πολεμήσω και για ποιόν, όταν νοιώθω ότι μας πουλάνε ακόμα και στα εύκολα;
Για μένα λοιπόν μετά από 25 χρόνια τέρμα οι δρόμοι. Αποφάσισαν δημοκρατικά τη χούντα τους, ας παλέψουν μόνοι τους.

Ίσως να κάνω λάθος, ίσως η κοινωνία να χρειάζεται απλώς λίγο χρόνο, μόνο που εγώ δυστυχώς δεν έχω άλλα περιθώρια.
Τα προσωπικά μου αδιέξοδα έχουν στενέψει υπερβολικά και θα μπορούσα να τα αγνοήσω για λίγο ακόμα, αν είχα τουλάχιστον μια ελπίδα.

Για όσους συναγωνιστές δε λυγίζουν και συνεχίζουν με περισσότερο πείσμα και ορμή, νοιώθω δέος και θαυμασμό.
Όσοι μπορείτε συγχωρήστε μου του θυμό, την απελπισία και την εγκατάλειψη.
Καλούς αγώνες σε όσους αντέχουν ακόμα.

Συγγνώμη και για την πολυλογία δεν μπορούσα να τα συμπυκνώσω αλλιώς.

Ανώνυμος
18 Ιουνίου 2012 στις 12:47 μ.μ.

Με νοοτροπίες όπως του 12.12 και του 2.48 έρχονται κι άλλες ήττες.Ψηλά το κεφάλι ρε σύντροφοι,όλοι ψηλά το κεφάλι.Ειδικά οι σύντροφοι του ΚΚΕ ξέρουν να δίνουν τη μάχη υπό οποιεσδήποτε συνθήκες,το έχουν αποδείξει...

Ανώνυμος
18 Ιουνίου 2012 στις 12:53 μ.μ.

Δεν νομίζω ότι υπήρχε κάτι για να χαθεί. Η αριστερά δεν χρειάζεται μόνο αριστερές ψήφους αλλά αριστερή συνείδηση. Δεν ψηφίζω αριστερά απλά γιατί δεν με φτάνουν τα λεφτά να βάλω βενζίνη στο cayenne. Ψηφίζω αριστερά γιατί θέλω να βοηθήσω κι όχι γιατί θέλω να με βοηθήσουν. Χρειάζεται ακόμα αρκετή ωριμότητα για να γίνουν ανατροπές. Για άλλη μια φορά ο λαός θα λουστεί τις επιλογές του. Κάποιος έγραψε σχόλιο για τις επόμενες εκλογές. Αναρωτιέμαι πότε θα είναι αυτές.

Ανώνυμος
18 Ιουνίου 2012 στις 1:37 μ.μ.

ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ από τώρα, να ανοίξουν τη δημόσια συζήτηση για τον χαρακτήρα του μετώπου και της κυβέρνησης που θέλουμε!!

Μπράβο στο ΣΥΡΙΖΑ για το εκλογικό αποτέλεσμα!

Το ΚΚΕ να κάνει ουσιαστικά αυτοκριτική, διότι η εκλογική συντριβή του είναι αποτέλεσμα: α. Του ελιτισμού και του χλευασμού του απέναντι σε ΟΛΑ τα λαϊκά κινήματα που έλαβαν χώρα την τελευταια 4 ετία: δεκεμβρης '08, πλατείες, αγροτοπαραγωγοί, "δεν πληρώνω" κλπ.

β. του υστερικού σεχταρισμού του απέναντι σε όλη την υπόλοιπη Αριστερά.

Και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ πρέπει να κάνει ουσιαστική αυτοκριτική διότι η εκλογική συντριβή της, είναι αποτέλεσμα: α. του κινηματισμού της, μιας και αρνείται επίμονα να μιλήσει για την υπαρκτή δυνατότητα εργατολαϊκής κυβέρνησης στο έδαφος του καπιταλισμού. Με αποτέλεσμα, το μεταβατικό της πρόγραμμα να μένει απολύτως μετέωρο στο ερώτημα "και ποιος θα το υλοποιήσει", διότι η ΑΝΤΑΡΣΥΑ απαντά γενικά και αόριστα "το κίνημα". Ε, δεν πρόκειται από μόνο του το κίνημα να εφαρμόσει το μεταβατικό μας πρόγραμμα, τελεία και παύλα και πρέπει να το καταλάβουμε αυτο πλέον.

β. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ πρέπει ΧΘΕΣ να γίνει ΑΝΤΑΡΣΥΑ των μελών και όχι ΑΝΤΑΡΣΥΑ/συντονιστικό οργανώσεων, διότι έχει τελειώσει αυτό το οργανωτικό μοντέλο. Δεν εμπνέει και δεν στρατεύει.

Ανώνυμος
18 Ιουνίου 2012 στις 3:00 μ.μ.

Να ενωθεί με ποιους ακριβώς ο ΣυΡιζΑ;
Με το κόμμα της τιμημένης εργατιάς που όλο το προηγούμενο διάστημα η ρητορική του ήταν κατά βάση ρητορική απέναντι στην Κουμουδούρου, και όχι στα κόμματα της συντήρησης.
Ο Τσίπρας θα κάνει αυτό, ο Τσίπράς θα σας κάνει το άλλο, θα σας απογοητεύσει, θα πηδήξει τις παρθένες κόρες σας. Αμάν πια. Τον Τσίπρα μου μέσα. Βαρεθήκαμε με τις επιλογές που βρωμάνε ρεφορμίλα, και αυτοπροβολής του μαγαζιού μας, με μπαμπούλα όχι την αστική τάξη και τα τσιράκια της. Πόλεμος σε αυτούς που θα μας πάρουν ψηφαλάκια.
Και μετά κατηγορούν τους άλλους για οπορτουνισμό. Με τις υγείες τους, και καλά μυαλά στο μέλλον.

Το άβατο του Πάπα, και το αλάθητο του ΚΚΕ.
Ο Σταλινισμός σαν η τελευταία μονοθεϊστική θρησκεία, με ποσοστά σήμερα ...ιαχωβάδων.

Ανώνυμος
18 Ιουνίου 2012 στις 3:19 μ.μ.

Ρε σεις τι ειναι αυτα που λετε. Το ζητουμενο ειναι να βγουμε στο ΔΡΟΜΟ-στον ΑΓΩΝΑ και να διεκδικησουμε αυτα που μας κλεβουν. Την ιδια την ΖΩΗ δηλαδη. Ποτε κανενας δε μας εσωσε με τις εκλογες. Οι εκλογες ειναι η αιτια που ολο αυτο το διααστημα ο λαος βρισκεται στο σπιτι του ενω η επιθεση σε δικαιωματα και κατακτησεις προχωρα ακαθεκτη. σχετικα με τις εκλογες η πτωση του ΚΚΕ ειναι αναμενωμενη.Οταν αγαπητοι συντροφοι του ΚΚΕ παψετε να σνομπαρετε τους αγωνες του λαου και μπειτε πραγματικα στους αγωνες τοτε ισως και να αλλαξουν πολλα και δε λεω εκλογικα αλλα κινηματικα γιατι με τους ΑΓΩΝΕΣ δεν ειστε,με το ΚΙΝΗΜΑ δεν ειστε, με το ΛΑΟ δεν ειστε και στη τελικη με τον ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ δεν ειστε.

Ανώνυμος
18 Ιουνίου 2012 στις 4:00 μ.μ.

Ρε πήρατε χαμπάρι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πήρε ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΨΗΦΟ απο τα δεξιά του, παρά μόνο λήστεψε την αριστερά (ανταρσυα, κκε, μ-λ);
Οι ίδιοι λένε καλύτερα που δεν βγήκαμε γιατί δεν θα μπορούσαμε να κυβερνήσουμε...
Να ξέρουν όμως ότι η κοροϊδια και η υφαρπαγή ψήφων τέλος! Να τους δούμε στους αγώνες απο εδώ και μπρος.

ΥΓ:Αφήστε ήσυχο το ΚΚΕ. Θα βρεί το δρόμο του. Και για κάποιους που σχολιάζουν εδώ μέσα καλύτερα θα διαλυθεί. Να καταλάβουν καλά όμως ότι δεν είναι δικό τους, δεν θέλει την ΕΕ. Επιτέλους!

Ανώνυμος
18 Ιουνίου 2012 στις 5:53 μ.μ.

Οχι ρε δεν αφήνουμε ήσυχο το ΚΚΕ.Μας αφορά όλους τους εργαζόμενους η πορεία του.Τίθεται πλέον αντικειμενικά θέμα ηγεσίας.Υπάρχουν στελεχάρες που μπορούν να αναλάβουν.Δόξα και τιμή στην Αλέκα που κράτησε το κόμμα σε δύσκολα χρόνια αλλά τώρα ήρθε η ώρα για αλλαγή.Νίκο Μπογιόπουλε ετοιμάσου!

Ανώνυμος
18 Ιουνίου 2012 στις 10:24 μ.μ.

πραγματική καταθλιψη σας προκάλεσαν οι εκλογές,έτσι?Φαντάσου να πιστευατε πως μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο...

Ανώνυμος
18 Ιουνίου 2012 στις 11:13 μ.μ.

Όχι ρε φίλε δεν αφήνουμε ήσυχο το ΚορΚονΕ. Για χίλιους λόγους και για άλλους χίλιους.
Δεν κατάλαβα δηλαδή. Μια ζωή, δηλαδή από το ΄74 μέχρι σήμερα οι διαμεσολαβητές της εργατικής τάξης λοιδορούσαν και κατηγορούσαν με τον χειρότερο τρόπο αγωνιστές σαν προβοκάτορες.
Λοιδορούσαν και κατηγορούσαν νεολαιίστικες εξεγέρσεις (δολοφονημένος Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος), και οτιδήποτε τελικά μπορούσε να την βγει πιο αριστερά από την επίσημη αντιπροσωπεία της καθεστωτικής αριστεράς.
Και όταν θα έπρεπε να καλέσει μια μεγαλειώδη πορεία με χιλιάδες ανθρώπους του μόχθου για να κάνουν "ίσιωμα τα γραφεία τους και όποιον έμπαινε στη μέση, ύστερα από δεκάδες περιπτώσεις επιθέσεων, αλλά και απέναντι στα ναζιστικά χαστούκια σε δύο γυναίκες, το μόνο που ήξερε να ψελλίσει η "σιδηρά κυρία της εργατικής τάξης" ήταν: αυτοί (δηλαδή οι χρυσαύγουλοι) δεν θα έχουν καλά ξεμπερδέματα με εμάς. (SIC!!!).

Αλλά έτσι "σύντροφοι" και σύντροφοι του περισσού δεν την παίρνουμε την πόλη. Ίσα ίσα. Περνάμε στην βάση μας, μία λογική ηττοπάθειας, και τους γυρνάμε στα σπίτια τους και στους ζεστούς τους καναπέδες.

Αν ο εχθρός είναι ο αντιεξουσιαστικός/αναρχικός χώρος, και, κοινοβουλευτικά μιλώντας ο μεγάλος αντίπαλος είναι ο Τσίπρας, τότε ...φέξε μου και γλίστρησα.
Αλλά όταν ο καπετάν Γιώτης πήγαινε με τον (θου κύριε φυλακί το στόματί μου), Μητσοτάκη μέσα στο βρώμικο ΄89, όλα τότε ήταν μέλι γάλα για να φύγει από το προσκήνιο ο Παπανδρέου ο πρεσβύτερος.

Το κόμμα της εργατιάς πρέπει να κάνει την αγνή και τίμια αυτοκριτική του, και να απαντήσει στο ερώτημα: πώς είναι δυνατό, μέσα σε εποχές αιματοβαμμένης καπιταλιστικής κρίσης, αντί να αυξάνει τα ποσοστά του, αντιθέτως να βρίσκεται μπροστά σε ποσοστά ...σιβηρίας.
Πρέπει να είναι παγκόσμια πρώτη για κομμουνιστικό κόμμα...

Ανώνυμος
19 Ιουνίου 2012 στις 12:59 π.μ.

Ρε Mitsos175 κάθε ανάρτησή σου ρε φίλε με γεμίζει θάρρος και αισιοδοξία ακόμη και εάν αισθάνομαι χαμένος. Οι αριστεροί, προοδευτικοί, κομμουνιστές, ριζοσπάστες αγωνιστές χρειαζόμαστε και λίγο κουράγιο και μία καλή κουβέντα, αριστερός δεν σημαίνει μόνο ιδεολογία, αγωνιστική συνέπεια και ορθολογισμός. Συνέχισε, σκεφτόμαστε πολλοί σαν εσένα, διότι εάν ακούσω τις Κασσάνδρες που γράφουν εδώ μέσα πρέπει να χαρώ, γαμώ την πουτάνα μου, που το ΚΚΕ καταποντίστηκε.

19 Ιουνίου 2012 στις 2:57 π.μ.

Και εμείς οι ριζοσπάστες, κομμουνιστές, αριστεροί, προοδευτικοί, αναρχικοί σύντροφοι και συντρόφισσες, με δολοφονημένους αγαπημένους ανθρώπους στον δρόμο, με συλλήψεις, με βασανισμούς από τους πραίτορες της εξουσίας, ζητάγαμε λίγο κουράγιο και μια καλή κουβέντα από τον Περισσό, το μόνο που νοιώσαμε βαθιά μέσα στην ψυχή μας, ήταν προδοσία...
Γι΄αυτό και πήραμε λάσπη, κατηγορηθήκαμε εδώ και δεκαετίες σαν προβοκάτορες, την στιγμή που βάλαμε τον εαυτό μας μπροστά στα καθάρματα τους ναζί με κίνδυνο την ίδια μας την ζωή. Και ούτε μια καλή κουβέντα. Συντροφική...
Γιατί λοιπόν σήμερα να στεναχωριόμαστε για τα ποσοστά που πήρε το Σταλινικό ΚΚΕ; Δεν στεναχωριόμαστε. Δεν λυπόμαστε. Δεν αισθανόμαστε οίκτο για ένα μόρφωμα που θέλει να δηλώνει κομμουνιστικό.
Έτσι κι αλλιώς, η περικύκλωση από το "πάμε και έρχομαι" του κυνοβουλίου, και οι συγκρούσεις που ακολούθησαν, δεν είχαν στόχο την αστική νομιμότητα.
Τους ...ρεβιζιονιστές είχαν στόχο...
Αυτούς τους ρεβιζιονιστές, που παίζουν ξύλο αξημέρωτα με την οπισθοδρόμηση, ενώ κάποιοι "Συφονιοί" τους υποδέχονταν με ανοιχτές αγκάλες. Αίσχος.
Χτυπάμε αντιεξουσιαστές και αντιεξουσιάστριες μπροστά από τον άγνωστο στρατιώτη, και τρώμε τις σοκοφρέτες που μας φέρνει ο Κασσιδιάρης και ο Παναγιώταρος. Αίσχος.

Σήμερα λοιπόν, που το κόμμα της τιμημένης εργατιάς, έγινε απόκομμα των αγώνων (εκλογικά μιλώντας), ας ψάξουν να δουν τις πταίει...

Όταν από το μαγαζάκι του περισσού, όλες οι εξεγερτικές διαθέσεις βρέθηκαν κάτω από ένα πρίσμα προβοκατορολογίας, αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν οι ειδικοί της επανάστασης, που όχι μόνο ξέρουν τον τρόπο με τον οποίο θα γίνει, αλλά και το πότε.
Οι αντικειμενικές συνθήκες σύντροφοι είναι σήμερα. Και το απόκομμα της εργατικής τάξης, το μεταθέτει στον αιώνα τον άπαντα.
Λογικό.
Μαγαζί έχουμε. Και θέλουμε να το κρατήσουμε πάση θυσία...
Και με θρησκευτική ευλάβεια να στηρίξουμε τους αστούς.
Οξύμωρο;
Όχι και τόσο μιλώντας για το ΚΚΕ, που δέχτηκε ότι ο Άρης είχε δίκιο στην επιλογή του να συνεχίσει τον ένοπλο αγώνα, αλλά από την άλλη πλευρά δεν είχε δικαίωμα να αμφισβητήσει την κομματική γραμμή.
Αυτό λέγεται κομμουνισμός. Συγχαρητήρια. Να χαιρόσαστε το κόμμα, τις μοναδικές σας αλήθειες, και τους προδομένους συντρόφους σας.
Ο Πλουμπίδης δεν είναι ένα μακρινό νησί στον ειρηνικό...

Να την χαιρόμαστε τόση ελευθερία...
Να χαιρόμαστε τα συλλυπητήρια στον πατερούλη της Ασίας που έστειλε η Κεντρική Επιτροπή για τον θάνατο του Κιμ Γιονγκ Ιλ στην Βόρεια Κορέα, όταν γνωρίζουμε για το καταπιεστικό καθεστώς απέναντι σε κάθε διαφορετική φωνή. ΜΠΡΑΒΟ. ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΟΤΥΠΟ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΣΩΣΤΟΥ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗ...

Ευχαριστούμε δεν θα πάρουμε. Οι κοινωνίες που θέλουμε να οικοδομήσουμε, δεν θα είναι ολοκληρωτικές.
Ούτε κάποια φωτισμένη ιντελιγκέντζια, ούτε τίποτα.
Ούτε Στάλιν, ούτε κάποιος αρχηγός για να μας οδηγήσει.
Ή θα είναι η πραγμάτωση του συλλογικού, ή, δεν θα υπάρξει.
Και για να παραφράσουμε τον σύντροφο Λένιν: η δικτατορία του προλεταριάτου, δεν είναι αναγκαία. Δεν μας χρειάζεται (ιστορικά μιλώντας), να αντικαταστήσουμε μία τάξη με μία άλλη. Και να φέρουμε στην εξουσία μούτρα σαν τον Στάλιν, ή μιλώντας για το σήμερα, μούτρα σαν τους ..."επαναστάτες του περισσού"...

Για την αντιγραφή
mikeB

19 Ιουνίου 2012 στις 7:51 π.μ.

Καλά κρασιά!
Αυτό που τελικά μου αρέσει στο ΚΚΕ, είναι η βαθιά ελλειμματική προσωπικότητα, των στελεχών του.
Ερώτηση δημοσιογράφου:
Που οφείλεται η ραγδαία πτώση των ποσοστών του Κόμματος;
Απάντηση στελέχους :
Ήταν ένα κακό εκλογικό αποτέλεσμα για τον Ελληνικό Λαό.
Επαναδιατύπωση ερώτησης δημοσιογράφου:
Ρωτώ για την δική σας επίδοση.
Απάντηση στελέχους :
Εμείς είχαμε να παλέψουμε ενάντια στο φόβο που έσπειρε η Δεξιά και στις ψευδαισθήσεις που καλλιέργησε ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. (Μάλιστα ο Παφίλης και η κα Μανωλάκου μίλησαν για "παραισθήσεις").
Μεταθέτουν το ζήτημα της αντίληψης του λαού σε κλινικές συμπεριφορές. Υπονοώντας έτσι ότι ο χονδρέμπορος των "παραισθησιογόνων" είναι ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και ότι ο λαός είναι κάποιου είδους σχιζοφρενής.
Δεν είμαστε εμείς κακοί ορειβάτες, το βουνό είναι ψηλό και δύσβατο.
Η διαλεκτική σ' όλο το μεγαλείο.

Πράκτορας
19 Ιουνίου 2012 στις 1:36 μ.μ.

Συμφωνώ με τον mixalis.Εμείς οι υπόλοιποι γιατί πρέπει να στεναχωρηθούμε για την πτώση του ΚΚΕ?
Για μια παράταξη που από την μια ευαγγελίζεται πως την πραγματική αλλαγή θα την φέρει ο λαός,από την άλλη σπεύδει να κατασυκοφαντήσει οποιοδήποτε κίνημα δεν καταφέρνει να ιδιοποιηθεί.Που πάντα η ''λαική βούληση'' ταυτίζεται με την κομματική γραμμή της,και όποιος αρθρώσει κριτικό λόγο είναι είτε προβοκάτορας είτε παραπλανημένος.

Που από την μία μας κάνει μαθήματα για το πως δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα μέσα από της μηχανισμούς της αστικής δημοκρατίας(παρόλα αυτά δεν έχει κανένα πρόβλημα να υπερασπιστεί την αστική νομιμότητα,ειδικά όταν παραβιάζεται από τους άλλους,τους ''προβοκάτορες'')και για αυτό άλλωστε δεν πρόκειται ποτέ να συμμετέχει σε καμία κυβέρνηση,ούτε καν και αν έβγαινε το ίδιο πρώτο κόμμα,αλλά από την άλλη δεν έχει κανένα απολύτως πρόβλημα να τσεπώνει τα παχυλά κοινοβουλευτικά προνόμια.Α ξέχασα η αντιπολίτευση δεν είναι το ίδιο πράγμα με την κυβέρνηση.'Οχι,αυτό δεν είναι επιλεκτική χρησιμοποίηση των μεταρρυθμιστικών οργάνων.'Οχι,σε καμία περίπτωση.

Ένα φοβικό κόμμα,αρνούμενο να αναλάβει οποιαδήποτε ουσιαστική ευθύνη,που το μόνο που το νοιάζει είναι η διατήρηση των κοινοβουλευτικών του κεκτημένων.Και για αυτό στην προεκλογική περίοδο το μόνο που το ένοιαζε ήταν μην αυτομολήσουν ψηφοφόροι του στον ΣΥΡΙΖΑ,και για αυτό άλλωστε σπατάλησε έναν ολόκληρο μήνα ασκώντας ''κριτική'' πάνω του,και μάλιστα αναπαράγοντας πολλές φορές τα χυδαία επιχειρήματα της αστικής προπαγάνδας.

'Ενα τέτοιο κόμμα πρέπει να ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΕΙ από την πολιτική σκηνή,είτε να βρεθεί επιτέλους εκεί που του αρμόζει,ως μια άθλια γκρούπα της τάξεως του 0,1%.

Ανώνυμος
19 Ιουνίου 2012 στις 11:00 μ.μ.

Πρακτορα ,
Εσυ μπορεί να θελεις να βρεθεί το ΚΚΕ και κατω απο το 0 αλλα
δεν εξαρτάται απο εσενα που ηδη βρίσκεσαι εκει που θελεις για το
ΚΚΕ και να σου κανω και μια εκτίμηση θα βερεθεις να περιμένεις
να γινει πραγματικότητα αυτο που θες ,σου εύχομαι υπομονή και
κουράγιο διοτι η ζωη δείχνει άλλα,ειδικά στον δρομο και στο εργοστάσιο
εκει που ειναι η πραγματική ταξική πάλη, ζυμώνονται οι ανατροπές
και χτίζονται συνηδήσεις, εκει στον τόπο εκμετάλλευσης του εργάτη
Τα αλλα ειναι ενδιαφέροντα απο την μια αλλα δεν κρίνουν τίποτα ,παρα
ψυχολογία και εντυπώσεις μονο, χωρις το παραπάνω
ΥΓ
Δεν πρόσεξα που ειπες πως το κκε δεν πρόκειται να κυβερνήσει ,μα δεν θελει ,
αφου δεν μπορείς να κατανοήσεις αυτο εισαι εκτος θέματος και σου προτείνω
να ασχοληθείς με τον τιραμολα,σου ταιριάζει καλύτερα

Πράκτορας
20 Ιουνίου 2012 στις 12:04 π.μ.

Aνώνυμε,

Προφανώς δεν κατάλαβες ούτε ένα ελάχιστο ποσοστό της ουσίας όσων έγραψα.Και προφανώς δεν μπορείς να επιχειρηματολογήσεις(αλλά ούτε και να κατανοήσεις τα επιχειρήματα των άλλων)πέρα από τις παντός καιρού και τόπου ξύλινες πίπες που σας φυτεύουν στο κώ(μ)μα σου.

Καλή ανάρρωση σου εύχομαι.

20 Ιουνίου 2012 στις 1:19 μ.μ.

Σε όλους τους παρεαπάνω που επιμένουν ακόμη και τώρα πως το πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας είναι η ύπαρξη κομμουνιστικού κόμματος:
Το τραπέζι με τα σκατά, το στρώσατε.
Ήρθε η ώρα και να τα φάτε.
Δυστυχώς είμαστε υποχρεωμένοι να τα μοιραστούμε μαζί σας.
Ολοι μαζί για την αριστερά του ΝΑΤΟ και της "Υγειούς (κατά Τσίπρα) επιχειρηματικότας"
Η εργατική τάξη φαίνεται να χάνει αυτόν τον γύρο θεαματικά, αλλά η ιστορία είναι αρκετά μυστήρια.
-Κουφάλες αστοί, δεν ξεμπερδέψατε ακόμη...

Δημοσίευση σχολίου

 
Copyright © ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ
Powered by Blogger