Υπόγειος πόλεμος.

Οι αρουραίοι του μνημονίου, όσο κι αν φαίνονται προς τα έξω μονοιασμένοι, μιας και έχουν κοινό εχθρό το λαό και την Αριστερά, μεταξύ τους τρώγονται. Τρώγονται για την πίτα για τις καρέκλες. Όχι τόσο τις καρέκλες των «μεγάλων». Αυτές είναι λίγο πολύ συμφωνημένες. Τις καρέκλες των αυλικών. Και οι μάχες είναι τόσο αιματηρές, όσο κι αθόρυβες. Όχι μόνο μεταξύ των τριών άσπονδων «φίλων». Αλλά και μέσα σε κάθε στρατόπεδο της ανίερης συμμαχίας. Δεδομένου ότι τα πράγματα θα στραβώσουν κι άλλο, πολλά άπλυτα θα βγουν.

Δεν πρέπει να περιμένουμε φυσικά από τους κηφήνες τίποτα. Η εξουσία είναι ισχυρός δεσμός. Εκεί που θα βρίζονται μεταξύ τους και θα απειλούν, μόλις δουν ότι χάνεται η κουτάλα, θα κάνουν γαργάρα αυτά που έλεγαν. Είναι ήδη ξεφτιλισμένοι, επομένως δεν ανησυχούν μήπως εξευτελιστούν.

Στην μεν ΝΔ η νοθεία του νόμου Παυλόπουλου και η στήριξη από το Ράιχ έδωσαν ανάσα στο κομπλεξικό Σαχλαμάρα. Όπως φαίνεται, θα προσπαθήσει να σφάξει με συνοπτικές διαδικασίες τους αντιπάλους τους από τώρα, ώστε να μην έχει εσωτερικό πρόβλημα σε λιγάκι, που η πολιτική του θα διαλύσει τα πάντα. Όμως η οικογένεια Άνταμς δεν κάθεται με σταυρωμένα τα χέρια. Υπάρχουν ορισμένοι που βλέπουν τι θα γίνει και κρατούν πισινή. Μόλις μυρίσουν αίμα όμως θα ορμήσουν. Άλλοι , όπως ο Νικολόπουλος, αισθάνονται προδομένοι για την «αχαριστία» του αρχηγού και μιλάνε πιο ανοιχτά. Ας πρόσεχαν. Μπορεί βέβαια μερικοί να ετοιμάζονται για «ηρωική έξοδο». Υπάρχουν κι αλλού δεξιές πορτοκαλιές…

Στο ΠΑΣΟΚ τα πράγματα είναι σαφώς πιο άσχημα. Ο Μπενύτο χάνει συνεχώς κόσμο, και το χειρότερο γι αυτόν, τα πράγματα θα γίνουν πιο σκούρα. Ως και το χαζό πετάει σπόντες. Τα πράσινα όρνεα, θα αντικατασταθούν από γαλάζια, ήδη γίνεται σε πολλές περιπτώσεις. Το ΠΑΣΟΚ περιορίζεται στο ρόλο της τσόντας. Τραγικό για ένα κόμμα εξουσίας που κυβέρνησε δεκαετίες. Έχει ψοφήσει. Και όσο το κρατάνε άταφο, τόσο θα βρωμάνε τα σκάνδαλα. Οι νεοδημοκράτες αφήνουν κι από ένα σκάνδαλο για να δείξουν τι καλοί είναι αυτοί και τι χάλια ήταν οι άλλοι. Καραγκιόζηδες μια ζωή.   

Το μόνο που σώζει τη Βαγγελιώ, αλλά ταυτόχρονα χαντακώνει το ΠΑΣΟΚ, είναι ότι δεν υπάρχει κάποιος που να τον αντικαταστήσει. Όχι γιατί είναι καλός. Μάπα είναι. Αλλά οι διάδοχοι είναι ίδιοι ή χειρότεροι. Ο Σημίτης; Μπλεγμένος ως τα μπούνια. Και καμένος χρόνια. Ο Γεωργάκης; Δεν το συζητώ καν. Σ αυτόν τα ρίχνει ο Βαγγέλης. Ο  κλαψιάρης και ο αδιάβαστος μια από τα ίδια. Ψήφισαν το Μνημόνιο και είναι συνυπεύθυνοι. Νέοι;  Ποιοι; Κι αυτοί στήριζαν την πολιτική του ΓΑΠ. Αδιέξοδος Βαγγελιώ. Μπρος συντριβή και πίσω σκάνδαλα.

Το κουνελάκι τώρα.

Η ΡΗΜΑΔ είναι ένα μαγαζάκι που έστησε ο μπάρμπα Φώτης. Έκανε καλή διαφήμιση, αλλά το εμπόρευμα είναι σκάρτο. Με αυτά που θα ψηφίσει (με το αζημίωτο) δεν θα του μείνει άνθρωπος. Οφείλω να πω, ότι τα στελέχη του χωρίζονται σε δυο μεγάλες κατηγορίες. Υπάρχουν οι καιροσκόποι, που θέλουν να φάνε κανένα κοψίδι κι είναι έτοιμοι να κάνουν τα πάντα γι αυτό. Κουβέλη, είσαι ο αρχηγός και το πρότυπο αυτών των «τεμαχίων».

Υπάρχουν και οι άλλοι, που την κάνουν με ελαφρά πηδηματάκια, είτε γιατί αηδιάζουν από τις φασιστικές πρακτικές, είτε από ντροπή, είτε γιατί απλά καταλαβαίνουν τι θα γίνει και τι φάπα θα πέσει από το λαό.

Δεν βλέπω να αμφισβητούν ως αρχηγό το Φώτη, όπως δεν θα μπορούσε κάποιος να αμφισβητήσει ως αρχηγό τον Καρατζαφέρη. Χειρότερα ποσοστά θα πάρει η ΔΗΜΑΡ κι από το ΛΑΟΣ και ας λένε τα γκάλοπ παραμύθια. Γκρίνια κι ακόμα δεν άρχισαν.

Το λαό όμως δεν τον ενδιαφέρουν αυτά. Οι ίντριγκες, οι ζήλιες και οι φιλοδοξίες. Οφείλουμε να κλιμακώσουμε τον αγώνα, ώστε να φύγουν μια ώρα αρχύτερα. Μάλιστα, το γιαούρτωμα,  οι συγκεντρώσεις, οι πορείες, οι απεργίες, η ενημέρωση, η γενικότερη ανυπακοή και αντίσταση, θα ενεργοποιήσουν ταχύτερα τα ρήγματα στο αντίπαλο στρατόπεδο, κάνοντας την πτώση τους θεαματική.