Συμμαθητές στο νυχτερινό, συμφοιτητές αργότερα στην ΑΣΟΕΕ και συναγωνιστές στους μεγάλους αγώνες της Αριστεράς, συμμετείχαν και οι δύο στη συγκέντρωση και πορεία της ΕΦΕΕ. Ο ένας δεν γύρισε ζωντανός, ο άλλος έζησε και θυμάται: Την καραμανλική τρομοκρατία, την ΕΚΟΦ, τις μεγάλες και μαχητικές διαδηλώσεις. Τις νυχτερινές ‘επιχειρήσεις’ της σπουδάζουσας στην Ακρόπολη και τα κτίρια της Αθήνας.
Την απαγωγή της σορού και την απόπειρα του κράτους να θάψει κρυφά τον νεκρό αγωνιστή. Την αποφασιστικότητα και την άμεση κινητοποίηση των συντρόφων του που ματαίωσαν αυτά τα σχέδια. («Σε χρόνο μηδέν, ο κόσμος της Αριστεράς από την Κοκκινιά, τον Πειραιά και τις γύρω συνοικίες γέμισε το Γ’ Νεκροταφείο έτσι ώστε ήταν αδύνατο να πραγματοποιήσουν το σχέδιό τους…»)
Την πορεία με το φέρετρο στους ώμους που ξεκίνησε από το σπίτι του Πέτρουλα στον Κολωνό και περνώντας μέσα από τις λαϊκές συνοικίες έφτασε στο κέντρο να έχει 200.000 κόσμο. Τον φίλο και συναγωνιστή στην ανθρώπινή του διάσταση. Το τραγούδι «Στα περβόλια» που τραγουδήθηκε πολλές φορές δίπλα στο φέρετρο την τελευταία νύχτα…
Με την σεμνότητα που τον διακρίνει, ο συνομιλητής μας περιγράφει και κάποια γεγονότα που δεν είναι σήμερα ευρύτερα γνωστά, όπως ότι κατά σύμπτωση στο ξενοδοχείο ΕΣΠΕΡΙΑ, στο σημείο δηλαδή ακριβώς που χτυπήθηκε η πορεία και δολοφονήθηκε ο Πέτρουλας (Σταδίου και Χρ. Λαδά), είχαν καταλύσει Γάλλοι δημοσιογράφοι του περιοδικού PARIS MATCH οι οποίοι κινηματογράφησαν όλη τη σκηνή. Θα μπορούσε λοιπόν να βρεθεί και ο φυσικός αυτουργός της δολοφονίας –οι ηθικοί και πολιτικοί αυτουργοί ήταν έτσι κι αλλιώς γνωστοί.
Αναφέρεται επίσης και στην ΠΑΝΔΗΚ- Πανσπουδαστική Δημοκρατική Κίνηση ‘Σωτήρης Πέτρουλας’ που ίδρυσαν οι σύντροφοί του.
Συγκινημένος ο συνομιλητής μας, περιγράφει τον φίλο του με δυο λόγια: «Ήταν διαβασμένος, ήταν ευαίσθητος, ξύπνιος, ήταν ‘μαγκάκι’, καλοσυνάτος, εργατικός… Είμασταν του νυχτερινού, δουλεύαμε σε καταστήματα με ρούχα, συμμετείχαμε σε όλες τις διαδηλώσεις, για το Κυπριακό κ.α.»
Δημοσίευση σχολίου