Ενθουσιασμένος ο κ. Σόιμπλε, τον συνεχάρη. Και του διεμήνυσε ότι τον στηρίζει. Το ίδιο και ο αμερικανός υπουργός Οικονομικών...
Οι δανειστές ανακουφίστηκαν, οι Βρυξέλλες εξέφρασαν την ευαρέσκεια τους και τα εγχώρια μίντια, εθισμένα να υμνολογούν τους καθεστωτικούς τεχνοκράτες, τον αποθέωσαν... Και εκείνος, ο υπουργός Οικονομικών κ. Γιάννης Στουρνάρας, τους αποζημίωσε. Υπερασπίστηκε το Μνημόνιο και πέταξε την επαναδιαπραγμάτευση στο καλάθι των αχρήστων...
Ευκρινές το στίγμα του κ. Στουρνάρα. Από το επίσημο βήμα τηε Βουλής: «Την κρίση δεν την έφερε το Μνημόνιο, αλλά η κρίση έφερε το Μνημόνιο»... Σαφής και αποκαλυπτικός ο νέος υπουργός. Πρώτον, εξαγνίζει το ολέθριο Μνημόνιο και παραπέμπει την άρση του στίς ελληνικές καλένδες. Δεύτερον, αποφεύγει να υπενθυμίσει την αφετηρία και τις αιτίες της κρίσης, ως εγγενούς στοιχείου του καπιταλισμού, τον οποίον εκθύμως υπηρετεί. Και, τρίτον, αν δεχθούμε ότι επιρρίπτει τις ευθύνες για την κρίση αποκλειστικά στις ελληνικές κυβερνήσεις, παρακάμπτει το γεγονός ότι ο ίδιος υπήρξε εξέχον μέλος της συστημικής ομάδος που είχε επί μακρόν τις τύχες της χώρας στα χέρια της.
Μια μικρή περιδιάβαση στον καθεστωτικό λειμώνα του κ. Στουρνάρα αρκεί για να καταδείξει τις δικές του ευθύνες -στο μερίδιο που του αναλογούν- για το πώς η χώρα έπεσε στον γκρεμό, ανυπεράσπιστη και εξαθλιωμένη, όταν ξέσπασε η διεθνής οικονομική κρίση... Διακεκριμένο στέλεχος του «συστήματος Σημίτη», ο κ. Στουρνάρας αποθέωνε το ιλιγγιώδες Χρηματιστήριο, χωρίς ποτέ να ψελλίσει κάτι για τη «φούσκα» αλλά και για την οξειδωτική επίδραση στην ελληνική κοινωνία... Βαθύς γνώστης των οικονομικών, ήξερε, αλλά απέκρυβε ότι η υπεραιμία της οικονομίας εκείνη την εποχή οφειλόταν σχεδόν αποκλειστικά στα «μεγάλα έργα» (λόγω Ολυμπιακών Αγώνων) και όχι στην παραγωγική δομή της χώρας... Έβλεπε ότι ο υμνούμενος «εκσυγχρονισμός» παρέμενε γράμμα κενό και ούτε κατ' ελάχιστον εισέφερε στην απαιτούμενη ανακαίνιση του κρατικού ερειπιώνα, αλλά σιωπούσε αιδημόνως... Ήξερε ότι συνιστά μεγάλη παγίδα ο φρενήρής δανεισμός της εποχής, «επιδοτούμενος» κεντρικά από την κυβέρνηση αλλά και από τον «σοβαρό» κ. Παπαδήμο, που πίεζε τις τράπεζεδ να δίνουν αβέρτα δάνεια, αλλά ποτέ δεν είπε μία λέξη γι' αυτήν την παγιδευτική εκστρατεία. Όμως, τόσο ο ίδιος όσο και ο κ. Παπαδήμος στηλιτεύουν εκ των υστέρων τον υπερδανεισμό, επιρρίπτοντας πονηρά την ευθύνη στην κοινωνία και όχι στους ηθικούς αυτουργούς...
Τέλος, ο κ. Στουρνάρας, κεντρικό πρόσωπο της ομάδας στις διαπραγματεύσεις για την ΟΝΕ, ήξερε ότι η Ελλάδα θα γίνει δεκτή στην Ευρωζώνη για πολιτικούς λόγους (εφ' ω και η ανοχή απέναντι στα ψεύτικα στοιχεία) και όχι επειδή διέθετε «ισχυρή οικονομία». Συνετέλεσε, δηλαδή, στο μεγαλύτερο (πολιτικό) έγκλημα που έχει διαπραχθεί μεταπολεμικά στη χώρα, της οποίας η προβληματική οικονομία δέχθηκε, λόγω ακριβού ευρώ, καθοριστικό και μοιραίο πλήγμα...
Εντάξει. Δεν είναι προς θάνατον το ότι ο νέος υπουργός δεν ονομάτισε τον καπιταλισμό ως υπεύθυνο της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Αυτά αποτελούν «ψιλά γράμματα» για τους ενσωματωμένους τεχνοκράτες. Δεν δαγκώνουν το χέρι που τους ταΐζει, αξιοποιώντας τα προσόντα τους... Τέλος πάντων, το πρόβλημα εντοπίζεται αλλού. Στον πλήρη καθαγιασμό του Μνημονίου από τον νέο υπουργό, ο οποίος υποτίθεται ότι θα αναλάβει το επαχθές έργο της επαναδιαπραγμάτευσης, δεσμευμένος από τη σχετική συμφωνία των τριών αρχηγών. .. Πιστός στο γερμανικό δόγμα, ο κ. Στουρνάρας παρακάμπτει τον πυρήνα του προβλήματος τις καταστροφικές επιπτώσεις που επιφέρουν οι βασικοί όροι του Μνημονίου- και θεωρεί την πιστή εφαρμογή του ως απαραίτητο και αναγκαίο όρο για τη διαπραγμάτευση του μέλλοντος...
Δεν βλέπει τίποτε. Και δεν ακούει κανέναν. Ούτε καν αστούς οικονομολόγους και θεσμικά πρόσωπα της Ένωσης που καταφέρονται εναντίον του Μνημονίου ή υπενθυμίζουν ότι η πολιτική της ειδεχθούς λιτότητας κατέφαγε τις σάρκες της Ελλάδος... «Τρελή κούρσα καταστροφής», χαρακτήρισε τη χορηγούμενη θεραπεία ο γάλλος οικονομολόγος Ντανιέλ Κοέν. Η Νότια Ευρώπη «και ιδίως η Ελλάδα» έχουν εφαρμόσει σημαντικά μέτρα λιτότητας, δήλωσε προχθές ο Πέτερ Μπόφινγκερ, ένας από τους «πέντε σοφούς» οικονομολόγους της γερμανικής κυβέρνησης... Όμως, ο κ. Στουρνάρας δεν είδε καν τι λέει για το Μνημόνιο ένα Ινστιτούτο Έρευνας που εδρεύει στις Βρυξέλλες...
Σύμφωνα, λοιπόν, με τη μελέτη του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Εξωτερικών Πολιτικών (ΕΟΡΡ), οι εταίροι έκαναν δύο πολύ σοβαρά λάθη στα Μνημόνια που συνέταξαν και επέβαλαν στις χώρες οι οποίες ζήτησαν στήριξη. Συγκεκριμένα: «Κατ' αρχάς βασίστηκαν σε πολύ αισιόδοξες εκτιμήσεις για την εξέλιξη της ανάπτυξης στην Ελλάδα και την Πορτογαλία. Επιπλέον, υποτίμησαν τις επιπτώσεις των μέτρων εξυγίανσης-λιτότητας στην Ανάπτυξη, διότι αγνόησαν κάτι που είναι πολύ βασικό στην οικονομική θεωρία: ότι η μείωση των δαπανών δεν οδηγεί σε υποχώρηση του χρέους, αλλά βαθαίνει την ύφεση» (ρεπορτάζ «Αυγής» και του «Ελ. Τύπου» στις 13.7.2012)...
Είναι προφανές ότι ο κ. Στουρνάρας έχει ενστερνιστεί πλήρως τις ανοησίες, τις υπερβολές, τις συκοφαντίες και τις τραγικές ανακρίβειες αξιωματούχων της Ένωσης και της «τρόικας» για την Ελλάδα. Να σαν εκείνη του κ. Σόιμπλε για το ποσοστό ιδιοκτησίας στη χώρα μας. Ναι μεν είναι το μεγαλύτερο στην Ευρώπη, αλλά αποτελεί προϊόν είτε αιματηρής οικονομίας είτε δανεισμού. Επομένως, είναι αδύνατον να εισφέρουν στα κρατικά ταμεία τα εξωντωτικά χαράτσια, γιατί, απλά, οι περισσότεροι Έλληνες μετά τη δραστική μείωση μισθών και συντάξεων δεν έχουν να τα πληρώσουν...
Και ένα άλλο, επίσης χαρακτηριστικό παράδειγμα: το θλιβερό, ανεπεξέργαστο και ολέθριο Μνημόνιο αναφέρει ότι η δημόσια δαπάνη για την Υγεία πρέπει να συγκρατηθεί σε ποσοστό ίσο ή κάτω του 6%. Όμως ουδέποτε η Ελλάδα είχε ξεπεράσι το όριο αυτό! Αντίθετα -σημειώνουν τα «Νέα»-, το ποσοστό αυτό οδεύει προς ποσοστά κάτω του 4% εξαιτίας των μειώσεων στις δημόσιες δαπάνες για την Υγεία...
Οπως προείπαμε, ο γάλλος οικονομολόγος Ντανιέλ Κοέν, αναφερόμενος στην πολιτική των Μνημονίων, μίλησε για «τρελή κούρσα καταστροφής». Σε ό,τι αφορά τον κ Στουρνάρα, η ηπιότερη εκδοχή λέει ότι παραμένει θεατής της καταστροφής αυτής.
Δημοσίευση σχολίου