Θα τον κηδέψουμε τον ήλιο, σίγουρα ναι...

Συνήθως δεν μιλάω για πτώματα, αλλά να πω δυο λόγια για το μακαρίτη. Τον ήλιο του ΠΑΣΟΚ. Ανέτειλε το 1981 και μας ζεμάτισε από τότε. Έφυγε όμως, πριν κλείσει τα σαράντα. Τι να πρωτοθυμηθώ για τον εκλιπόντα; Τα βολέματα ημετέρων; Το άγριο δούλεμα του λαού; Τα χρήματα που υπήρχαν, αλλά φαγώθηκαν; Τις ύβρεις, την έπαρση, την έλλειψη μέτρου; Το λαϊκισμό, την πατριδοκαπηλία, την οικογενειοκρατία;  Είναι τόσα πολλά. Δε θα τον ξεχάσουμε ποτέ…

Αχ Βαγγελιώ! Αν ήταν το μόνο πρόβλημα του ΠΑΣΟΚ το σύμβολο, θα έλεγα: Εντάξει, να τον αλλάξεις τον ήλιο. Από πράσινο κάνε τον πορτοκαλί, αν και το μαύρο ή το μοβ θα του πήγαινε καλύτερα. Θα ταίριαζε με την κηδεία. Πορτοκαλί λοιπόν, το χρώμα της μετάλλαξης. Από ελπίδα σε μετάλλαξη. Λογικό, όποιος δεν έχει ελπίδα να ξαναμπεί βουλή, μεταλλάσσεται σε τσόντα της Νέας Δικτατορίας και υπηρέτης των Τροϊκανών τοκογλύφων.  Αφού μέθυσες τον ήλιο, του άλλαξες τα φώτα.

Όχι δεν είναι πρόβλημα ούτε οι ακτίνες. Λιγόστεψες τις ακτίνες για να μην καίει τόσο; Μην μπαίνεις στον κόπο. Το θέμα είναι, ότι ο ήλιος έδυσε για πάντα Μπενίτο. Έπαθε έκλειψη, εξαφανίστηκε, γιατί μπήκαν μπροστά τα λαμόγια. Μπήκαν ανάμεσα στο Σοσιαλισμό (που λέγατε ότι θα φέρετε) και στο λαό, οι μίζες, οι αρπαχτές, τα ρουσφέτια, τα ψέματα. Μπήκαν τα σύννεφα της αλαζονείας, της βίας, και της εξαπάτησης.

Μπες στο Διαδίκτυο Ευάγγελε, να δεις, τι δούλεμα πέφτει. Θα μπορούσες βέβαια να διαλέξεις ένα άλλο σήμα ποιο ταιριαστό. Εκτός από ήθος, σας λείπει και γούστο. Ένα πενταδάκτυλο χέρι, μια μούντζα, που θα συμβόλιζε την «αγάπη του λαού» για τους «σοσιαλιστές μαϊμού», είναι πιο «in». Ή τα αγγούρια. Θα συμβόλιζαν τα μέτρα που πήρατε και δε θα άλλαζες και το χρώμα. Αν πάλι θες κάτι εντελώς άλλο, σου προτείνω ως σήμα μια λεκάνη τουαλέτας. Ότι πρέπει, για να θυμίζει το έργο που κάνατε. Όλο αυτό τον καιρό.

Αλλά το πιο ταιριαστό σήμα θα ήταν το σήμα της Siemens. Γιατί όχι; Είναι επίσημος χορηγός σας. Ή να αλλάξεις και το όνομα. Από ΠΑΣΟΚ σε Σαλμονέλα. Πιο ταιριαστό. Είναι «πιασμένο»; Καλά, μπορείς να το πεις ΠΟ.ΣΥ.Κ.: Πολιτική Συμμορία Κλεπτών.

Άλλαξες και το όνομα; Μα, ΠΑΣΟΚ λέγονταν και πριν. Ά, τώρα σημαίνει Πλούσια Αρπακτικά Σκλαβώνουν Ολόκληρο Κράτος. Εντάξει, αφού το διευκρίνισες... 

Άκου Βαγγέλη. Ότι σήμα και να διαλέξεις, βουλή δεν ξαναβλέπεις. Όχι μανάρι μου, δεν είναι το χρώμα ντεμοντέ. Είναι η πολιτική σας εκτός μόδας, εκτός τόπου και χρόνου, θα έλεγα καλύτερα. 

 Όταν πχ ψηφίζεις μέτρα, που λένε ότι θα δουλεύουν οι είλωτες 13 ώρες την ημέρα και καταργείς το πενθήμερο, δεν παίρνεις μέτρα για μια χώρα του 21^ου αιώνα. Παίρνεις μέτρα που ίσχυαν για τους σκλάβους στις Ρωμαϊκές Επαρχίες, τον καιρό της παρακμής.

Όταν βάζεις τέτοια χαράτσια και παίρνεις τα ελάχιστα που απέμειναν στους φτωχούς, μας γυρίζεις στο Μεσαίωνα, όταν οι ορδές των πειρατών έκαναν πλιάτσικο και επιδρομές. Ο Μπαρμπαρόσα και ο Μαυρογένης έκαναν λιγότερες λεηλασίες.  

Ακόμη Μπενύτο, να σε στενοχωρεί, όχι ποιοι πολιτικοί απουσιάζουν από τις φιέστες, αλλά ποιοι παραμένουν στο απόκομμα. Ο κόσμος πάει, έφυγε, κι έριξε μαύρη πέτρα πίσω του. Θα ρίξει ακόμα περισσότερες πέτρες, αν σας πετύχει πουθενά στο δρόμο.   

Και μην ξεχνάς Ευάγγελε, ότι ο λαός ξέρει την παροιμία που λέει «ο λύκος κι αν γέρασε κι άσπρισε το μαλλί του, μήτε τη γνώση άλλαξε, μήτε την κεφαλή του». Όπως και την άλλη  με το Μανωλιό που άλλαξε… Βαγγελιώ, όπως και να ντυθείς, ότι ρούχα και να βάλεις, ότι σήμα, ακόμα και ψηφιακό να βάλεις, σε μάθαμε. Και δεν την ξαναπατάμε.

Μόνος έμεινες και με πολύ κακή παρέα. Όλοι δοσίλογοι αγύρτες. Τα ελάχιστα γίδια που έμειναν, φεύγουν κι αυτά. Τα διώχνει η μπόχα του σάπιου. Και το σάπιο Βαγγέλη, δεν τρώγεται, ούτε ξαναγίνεται όπως πριν. Απλά, πετιέται στα σκουπίδια.