Αν ο Νίκος Μιχαλολιάκος εκπροσωπεί το πνεύμα της Χρυσής Αυγής και ο Ηλίας Κασιδιάρης την ομορφιά της, ο Ηλίας Παναγιώταρος εκπροσωπεί χωρίς αμφιβολία τη ρώμη, το συμπαγές των υλικών της, το στιβαρό της σώμα.
Και αν μπορούμε να παρομοιάσουμε τον πρώτο με Μέγα Μηχανικό που οργανώνει το χτίσιμο μας σε μια νέα Ελλάδα και τον δεύτερο με Μέγα Αρχιτέκτονα που εξασφαλίζει την ομορφιά της οικοδομής, στον τρίτο έχει ανατεθεί από τον πρώτο, τον δεύτερο και την Ιστορία, ένας πιο γήινος, πιο σεμνός, αλλά και πιο τετράγωνος κατά κάποιο τρόπο ρόλος: Αυτός του τούβλου, χωρίς το οποίο καμιά οικοδομή οποιουδήποτε είδους δεν είναι δυνατό να περάσει από τον χώρο των οραμάτων και των σχεδίων στον χώρο της πολεοδομίας.
Τίποτα το προσβλητικό σ' αυτό. Πέτρα επί της οποίας θα οικοδομήσει την εκκλησία του απεκάλεσε ο εσχάτως προσφιλής στη Χρυσή Αυγή Ιησούς τον απόστολο Πέτρο. Και ο Ηλίας Παναγιώταρος καθιστά προφανές τον τελευταίο καιρό ότι εκτελεί πιστά την αποστολή του.
Θέλει η οργάνωση να χτίσει τείχη μεταξύ Corpus Christi και ευσεβούς ποιμνίου; Θέλει η οργάνωση να χτίσει φράχτες μεταξύ μελαψών παιδιών και παιδικών σταθμών; Ο Παναγιώταρος συμπαγής και τουβλοδέστερος στις τραμπάλες και στις κούνιες. Θέλει η οργάνωση να ορθώσει σύνορα μεταξύ Ελλήνων και αλλοδαπών στη διανομή συσσιτίων; Ο Παναγιώταρος στιβαρός και τουβλοδέστατος μεταξύ σούπας και πεινασμένων: Εσύ να πας να σου δώσει ο Τσίπρας αστακομακαρονάδα.
Θα ήταν λάθος όμως να πιστέψει κανείς ότι ο Ηλίας Παναγιώταρος παίζει απλώς τον ρόλο του τούβλου στα πλαίσια της κατανομής καθηκόντων στην οργάνωση του. Οι δημόσιες εμφανίσεις του, ο πυκνός νοημάτων λόγος του, η ορθογώνια αντιμετώπιση των αντιπάλων -του Τατσόπουλου, των αλλοδαπών μικροπωλητών, των μελαψών ενηλίκων, των μελαψών ανηλίκων, των πούστηδων και λοιπά- αποδεικνύοντας ότι έχει μάθει να σκέφτεται σαν τούβλο, να φέρεται σαν τούβλο, να αντιδρά σαν τούβλο. Και τελικά να είναι τούβλο – άρα άξιος όχι μόνο εθνικού σεβασμού, αλλά και μελέτης. Γιατί αν Μέγας Μηχανικός στο εργοτάξιο της Χρυσής Αυγής είναι ένας και Μέγας Αρχιτέκτων επίσης, τούβλα όπως ο Παναγιώταρος είναι εκατοντάδες και χιλιάδες. Και όλα τα σχέδια θα έμεναν αέρας κοπανιστός αν δεν υπήρχαν εκείνοι που τετράγωνοι, όμοιοι κλώνοι σε άψογη παράταξη Βέρμαχτ, δεν αποτελούσαν το υλικό για να χτιστούν τόσες πόρτες, τόσοι φράχτες, τόσα τείχη τόσα στρατόπεδα, που έχει ανάγκη ξ Ελλάδα των οραμάτων τους.
Ευτυχώς δεν σπανίζουν τον τελευταίο καιρό. Οι φούρνοι της Χρυσής Αυγής δουλεύουν στο φουλ. Τα διασωθέντα καλούπια του Γκέμπελς, η λάσπη του Μιχαλολιάκου και οι παράφρονα υψηλές θερμοκρασίες του Κασιδιάρη δίνουν υπόσταση στο υλικό που θα χρειαστεί στην αυριανή οικοδομή. Παράγουν μάλιστα τούβλα τόσο ανθεκτικά, ώστε ενδιαμέσως να μπορούν να παίξουν τον διαφωτιστικό τους ρόλο επί των ανθελληνικών, προδοτικών, απίστων, αλλοδαπών και εν γένει ανώμαλων κεφαλών.
Για να γίνει σαφές ότι ο άνθρωπος -Τούβλο (το κεφαλαίο ως φόρος τιμής) είναι αναντικατάστατος στο μεγάλο σχέδιο της Χρυσής Αυγής. Η οποία στο πρόσωπό του Ηλία Παναγιώταρου και στο πρόσωπο των ομοίων του συμπλήρωσε επιτέλους το Πνεύμα και Ομορφιά με το ανάλογο Σώμα: Corpus Fascisti. γα να αντιτάξουμε την καθαρότητά του στο βρόμικο του γνωστού Corpus Christi ….
+ σχόλια + 1 σχόλια
Coprus Fascisti θα ήταν το ορθότερο.
Δημοσίευση σχολίου