ΚΚΕ: Σε θέσεις απομόνωσης

  Από την εφημερίδα "Πριν"

Προκλητικός σεχταρισμός της ηγεσίας

  Καμία κοινή δράση, καμία συνεργασία. Μπορεί να προσπάθησε να δώσει ηθικό και πολιτικό έρεισμα στην εδραιωμένη αυτή αντίληψη της ηγεσίας του ΚΚΕ η Αλέκα Παπαρηγα, κατά την παρουσίαση των Θέσεων για το 19ο Συνέδριο την Πέμπτη, ωστόσο η απάντηση της σε ερώτηση του Πριν για τη μετωπική πολιτική του κόμματος όπως προκύπτει από το ντοκουμέντο της Κεντρικής Επιτροπής, προδίδουν εμπάθεια που αποκαλύπτει τα όρια ενός άγονου πολιτικού απομονωτισμού.

«Με δυνάμεις πολιτικές κι ομάδες που προέκυψαν από διάσπαση του ΚΚΕ, όχι, δεν συνεργαζόμαστε, δεν πάνε να λένε ζήτω η δικτατορία του προλεταριάτου», σημείωσε χαρακτηριστικά η Αλέκα Παπαρήγα. «Καμιά φορά ο αντίπαλος δεν μπορεί να σου κάνει τη ζημιά που μπορεί να σου κάνει αυτός που είναι μέσα σου», ανέλυσε, μιλώντας αδιακρίτως για μέλη και στελέχη που αποχώρησαν από το ΚΚΕ τα έτη 1989,1990 και 1991. Η άποψη αυτή αποτυπώνεται και στο σημείο 67 των Θέσεων για το Συνέδριο, εγείροντας φυσικά πολύ σοβαρά ερωτήματα για τα κίνητρα που έχει το «τσουβάλιασμα» αυτό απόψεων και πολιτικών ρευμάτων: Η διαφωνία της ΚΝΕ το 1989 για τη συγκυβέρνηση είχε άραγε ίδια ελατήρια με την αποχώρηση του Μίμη Ανδρουλάκη; Μα αυτοί που έφυγαν το 1991 και «γράφανε διάφορα άρθρα, ότι το ΚΚΕ έκανε λαθρεμπόριο όπλων», όπως είπε γλαφυρά η Αλέκα Παπαρήγα, ήταν οι ίδιοι που πρωταγωνίστησαν από ηγετικές θέσεις στην εκκαθάριση της αριστερής διαφωνίας δυο χρόνια νωρίτερα!

Η αυτοτέλεια άλλωστε του κόμματος επανέρχεται ως αυταξία σε πολλά σημεία τόσο των Θέσεων της Κεντρικής Επιτροπής όσο και των παρεμβάσεων της γ.γ. «Χωρίς το ΚΚΕ θα είναι φούσκες οι αγώνες», είπε χαρακτηριστικά την Πέμπτη, δεν ανέλυσε όμως γιατί το κόμμα της έλειπε από κρίσιμες αναμετρήσεις, όπως αυτή του Δεκεμβρίου 2008 και το λεγόμενο «κίνημα των πλατειών». Παρά τη σημασία που αποδίδεται στο ρόλο του κόμματος, υποτιμήθηκε από την Αλέκα Παπαρήγα για μία ακόμη φορά το θέμα της ηγεσίας. Ερωτώμενη σχετικά με τις προθέσεις της, περιορίστηκε να πει πως «δεν έχει το ΚΚΕ πρόβλημα στελεχών και προσώπων», αφήνοντας κατά πολλούς ανοιχτό το ζήτημα της διαδοχής της από την επόμενη Κεντρι¬κή Επιτροπή.

Εντύπωση προκάλεσε το γεγονός ότι κατά την παρουσίαση των Θέσεων που έκανε η Αλ. Παπαρήγα, στη μόνη αναφορά που έγινε στην οικονομική κρίση, την χαρακτήριζε απλώς ως παράγοντα υποβάθμισης του ελληνικού καπιταλισμού στον παγκόσμιο καταμερισμό. Οι εκτενείς αναφορές που έκανε στα μέτρα και τις «διατάξεις» μιας μελλοντικής λαϊκής εξουσίας, ενώ παράλληλα αποσιώπησε το άμεσο πολιτικό πρόγραμμα για τη μετάβαση στην κατάσταση αυτή, φανερώνουν από άλλη μια σκοπιά το έλλειμμα τακτικής που χαρακτηρίζει την πρόταση του ΚΚΕ. Όπως σημειώνεται με χαρακτηριστική αοριστία, ζούμε σε «εποχή περάσματος από τον καπιταλισμό στον σοσιαλισμό», όπου όμως παρατηρείται ένα «ιστορικό πισωγύρισμα».