Το κείμενο που ακολουθεί είναι το πρώτο μέρος της εισήγησης του ιστορικού και συγγραφέα του βιβλίου, (Η εμπειρία της κατοχής και της αντίστασης στην Αθήνα) ΜΕΝΕΛΑΟΥ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗ στην εκδήλωση της Αριστερής Κίνησης Περιστερίου με θέμα: «Όψεις του Εαμικού Κινήματος στην πόλη της Αθήνας». Στην εκδήλωση συμμετείχε και ο επίσης ιστορικός και συγγραφέας του βιβλίου (Το τιμωρό χέρι του λαού) ΙΑΣΟΝΑΣ ΧΑΝΔΡΙΝΟΣ του οποίου την εισήγηση ακούσαμε χθες το βράδυ από τον ρ/σ μας
Από την αυτενέργεια στη συντονισμένη αντιστασιακή δράση. Η ύφεση του λιμού ως αφετηρία για την ανάπτυξη του ΕΑΜ
Οι πρώτοι εαμικοί αντιστασιακοί πυρήνες συγκροτήθηκαν όπου προϋπήρχαν αντίστοιχοι του Κομμουνιστικού Κόμματος και σε πλήρη σύνδεση μαζί τους. Ήδη από το Μεσοπόλεμο, το κύριο βάρος της κομμουνιστικής δράσης στην Αθήνα εστιαζόταν στους μαζικούς χώρους όπως τα εργοστάσια και τα πανεπιστήμια, οι οποίοι υπήρξαν προνομιακοί χώροι στρατολόγησης μελών και πεδία οργάνωσης μαζικών κινητοποιήσεων. Όπως ήταν φυσικό, το ΕΑΜ εκμεταλλεύτηκε την προϊστορία αυτή θέτοντας ως αφετηρία της αντιστασιακής του δράσης τους μαζικούς χώρους. Ένας ακόμη παράγοντας που συνέβαλε στην ανάπτυξη κοινών παράνομων πρακτικών ανάμεσα στους εαμικούς και τους κομματικούς πυρήνες του ΚΚΕ, ήταν η δυσκολία που συνάντησε το ΕΑΜ στο να δημιουργήσει άμεσα μαζικές οργανώσεις λόγω του κατοχικού λιμού. Ουσιαστικά σε όλη τη διάρκεια του λιμού οι εαμικές ομάδες δεν κατόρθωσαν να ξεπεράσουν αριθμητικά τους αντίστοιχους κομμουνιστικούς πυρήνες στους μαζικούς χώρους. Σε μια κατοχική Αθήνα όπου κυριαρχούσε η τρομοκρατία του θανάτου από πείνα, όπου οι ειδήσεις από τα μέτωπα του πολέμου πιστοποιούσαν την πλήρη επικράτηση των δυνάμεων του Άξονα και όπου το ΕΑΜ δεν είχε δείξει ακόμη δείγματα γραφής, οι διαθεσιμότητες των κατοίκων για την ένταξη Διαβάστε τη συνέχεια στην ηλεκτρονική εφημερίδα μας πατώντας εδώ
Δημοσίευση σχολίου