Όλοι-ες εμείς που εργαζόμαστε στο εμπόριο δεν θα καθόμαστε πλέον στο κρύο σπίτι μας (δεν είμαστε και καπιταλιστές για να έχουμε θέρμανση) τις Κυριακές νιώθοντας άχρηστοι και πεθαίνοντας από την πλήξη. Με το χαμόγελο στα χείλη θα είμαστε μέσα στην ζέστη των μαγαζιών έτοιμοι να εξυπηρετήσουμε το 1.500.000 ανέργους που δεν έχουν χρόνο για να πάνε στα μαγαζιά τις άλλες μέρες. Θα είμαστε εκεί για να μπορούν να έρθουν να ξοδέψουν τα λεφτά τους οι 500.000 απλήρωτοι εργάτες του ιδιωτικού τομέα και οι δημόσιοι υπάλληλοι που το έριξαν στο shopping therapy για να ξεχάσουν τις περικοπές των μισθών τους και την κατάργηση των δώρων. Κυρίως όμως θα είμαστε εκεί με σεβασμό στην τρίτη ηλικία και τους συνταξιούχους που θα έρχονται να νιώσουν την χαρά της κατανάλωσης, αφού δεν ξέρουν τι να κάνουν με τις συντάξεις που παίρνουν.
Ναι πρέπει να το αναγνωρίσουμε. Τώρα φαίνεται ότι άξιζαν τον κόπο οι θυσίες του προηγούμενου διαστήματος. Η λεηλασία των μισθών μας, το τσάκισμα των συλλογικών συμβάσεων, η μείωση των αποζημιώσεων, η διάλυση των εργασιακών σχέσεων έπιασαν τόπο. Η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας σε συνδυασμό με την ¨απελευθέρωση¨ του ωραρίου και τον ¨απεγκλωβισμό¨ του ωραρίου εργασίας από το ωράριο λειτουργίας των επιχειρήσεων, ανοίγουν διάπλατα τις λεωφόρους της ανάπτυξης. Της ανάπτυξης της κερδοφορίας του μεγάλου εμπορικού κεφαλαίου μέσω του ξεζουμίσματος και της εξαθλίωσης των εργαζομένων και του ξαναμοιράσματος της αγοράς με το κλείσιμο μικρών επιχειρήσεων και την συγκέντρωση του τζίρου σε λιγότερα χέρια.
Πολλοί καταλαβαίνουν την συμβολή της τρόικας (εξωτερικού) σε αυτά τα επιτεύγματα. Η αλήθεια όμως αυτή δεν είναι ολόκληρη. Χωρίς την λαμπρή καθοδήγηση του ΣΕΛΠΕ (σύλλογος των πολυκαταστημάτων) ο Τόμσεν και οι άλλοι τροϊκανοί δεν θα μπορούσαν να είναι τόσο αποτελεσματικοί. Ο ΣΕΛΠΕ μαζί με τον ΣΕΒ και τους ξενοδόχους τους έδωσαν γραμμή, η αλήθεια να λέγεται. Όσο για την τρόικα εσωτερικού ο δυναμισμός του Αντώνη σε συνδυασμό με την στιβαρότητα του Βαγγέλη, αλλά κυρίως με το πάθος του κου Κουβέλη στις κόκκινες γραμμές (τυχαίο;), απέδειξε ότι έχει την δυνατότητα να δίνει δημιουργική διέξοδο στις αναζητήσεις του μεγάλου εμπορικού κεφαλαίου. Να μην ξεχάσουμε βέβαια τον γνωστό λαγό της κατάργησης της κυριακάτικης αργίας. Μιλάμε βέβαια για τον Π. Καρέλλα πρόεδρο του εμπορικού συλλόγου της Αθήνας. Με δικό του αίτημα άνοιξε και φέτος αυτό το θέμα όπως και τα προηγούμενα χρόνια. Μια μικρή λεπτομέρεια μόνο, ο συγκεκριμένος κύριος δεν έχει μαγαζί αλλά είναι επαγγελματίας συνδικαλιστής και κομματόσκυλο της Ν.Δ. (που θα πάει, δεν θα το ανακαλύψει ο Μ. Καψής ή έστω ο Μπάμπης του ΣΚΑΪ).
Το ζήτημα πλέον τίθεται σε εμάς που βιώνουμε όλα αυτά που σχεδιάζουν και προωθούν εργοδότες, κυβέρνηση, τρόικα. Σε όλους εμάς που βλέπουμε τις ζωές μας, τις ανάγκες μας, τα δικαιώματα μας να συνθλίβονται από την μπότα της αγοράς. Η 30η Δεκέμβρη θα είναι μια μέρα υποταγής, μια μέρα ακόμη που θα φύγουμε από την δουλειά με το κεφάλι σκυμμένο ή μια μέρα ανυπακοής, αντίστασης και αλληλεγγύης; Σε αυτό το ερώτημα ΕΜΕΙΣ θα απαντήσουμε.
Κάλεσμα προς όλα τα μέλη του Συλλόγου για συζήτηση
στη βδομαδιάτική συνέλευση δράσης την Πέμπτη 13/12 στις 7.30μμ ακριβώς
Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου - Χάρτου Αττικής Λόντου 6 (2ος όρ.) 81 Αθήνα 210 3820537 sylyp_vivliou@yahoo.gr bookworker.wordpress.com
Δημοσίευση σχολίου