Τις διαστάσεις που έχει πάρει ο ταξικός πόλεμος των καπιταλιστών, που εξαπολύουν μέσω του πολιτικού τους προσωπικού –και δυστυχώς τον κερδίζουν σε όλα τα επίπεδα για λόγους που δεν είναι του παρόντος- δεν υπήρξε ούτε από την φασιστική χούντα των συνταγματαρχών, ούτε απ’ τις πιο συντηρητικές μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις της δεξιάς.
Το κεφάλαιο διψάει για αίμα, οι βρικόλακες του άκρατου νεοφιλελευθερισμού έχουν επιβάλλει στυγνή δικτατορία του κεφαλαίου, χωρίς καν προσχήματα δημοκρατικής κοινοβουλευτικής νομιμότητας, γδέρνοντας αλύπητα τα λαϊκά στρώματα ληστεύοντας τους εργαζόμενους προς όφελος των πιο επιθετικών κύκλων του ελληνικού και ξένου κεφαλαίου.
Το ζήτημα όμως είναι εμείς τι κάνουμε. Θα εξακολουθούμε μοιρολατρικά να παρακολουθούμε να μας οδηγούν στον Καιάδα της εξαθλίωσης, της απόλυτης φτώχειας και μιζέριας ή θα παλέψουμε με μορφές πάλης που εμείς θα επιλέξουμε να τους ανατρέψουμε ώστε να ανοίξουν οι λεωφόροι της ελπίδας και της προοπτικής για καλύτερη ζωή του εργαζόμενου λαού.
Δημοσίευση σχολίου